Skip to main content

اَمْ اٰتَيْنٰهُمْ كِتٰبًا مِّنْ قَبْلِهٖ فَهُمْ بِهٖ مُسْتَمْسِكُوْنَ   ( الزخرف: ٢١ )

am
أَمْ
Vallë a
ātaynāhum
ءَاتَيْنَٰهُمْ
Ne u dhamë atyre
kitāban
كِتَٰبًا
libër
min
مِّن
nga
qablihi
قَبْلِهِۦ
para tij
fahum
فَهُم
e ata (janë)
bihi
بِهِۦ
me të
mus'tamsikūna
مُسْتَمْسِكُونَ
shumë të kapur?!

A mos u kemi dhënë ndonjë libër para tij (para Kur’anit), e ata i përmbahen atij

Tefsir

بَلْ قَالُوْٓا اِنَّا وَجَدْنَآ اٰبَاۤءَنَا عَلٰٓى اُمَّةٍ وَّاِنَّا عَلٰٓى اٰثٰرِهِمْ مُّهْتَدُوْنَ   ( الزخرف: ٢٢ )

bal
بَلْ
Ama
qālū
قَالُوٓا۟
ata thanë
innā
إِنَّا
"Vërtet ne
wajadnā
وَجَدْنَآ
i gjetëm
ābāanā
ءَابَآءَنَا
baballarët tanë
ʿalā
عَلَىٰٓ
ummatin
أُمَّةٍ
fe
wa-innā
وَإِنَّا
dhe vërtet ne
ʿalā
عَلَىٰٓ
āthārihim
ءَاثَٰرِهِم
gjurmët e tyre
muh'tadūna
مُّهْتَدُونَ
(jemi) të udhëzuar".

Jo, por ata thanë: “Ne i kemi gjetur të parët tanë në këtë fe dhe vazhdojmë gjurmëve të tyre”

Tefsir

وَكَذٰلِكَ مَآ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِيْ قَرْيَةٍ مِّنْ نَّذِيْرٍۙ اِلَّا قَالَ مُتْرَفُوْهَآ ۙاِنَّا وَجَدْنَآ اٰبَاۤءَنَا عَلٰٓى اُمَّةٍ وَّاِنَّا عَلٰٓى اٰثٰرِهِمْ مُّقْتَدُوْنَ  ( الزخرف: ٢٣ )

wakadhālika
وَكَذَٰلِكَ
Dhe kështu
مَآ
nuk
arsalnā
أَرْسَلْنَا
Ne dërguam
min
مِن
nga
qablika
قَبْلِكَ
para teje
فِى
qaryatin
قَرْيَةٍ
(ndonjë) vendbanim
min
مِّن
asnjë
nadhīrin
نَّذِيرٍ
paralajmërues
illā
إِلَّا
përveçse
qāla
قَالَ
thanë
mut'rafūhā
مُتْرَفُوهَآ
zengjinët e tij
innā
إِنَّا
"Vërtet ne
wajadnā
وَجَدْنَآ
i gjetëm
ābāanā
ءَابَآءَنَا
baballarët tanë
ʿalā
عَلَىٰٓ
ummatin
أُمَّةٍ
fe
wa-innā
وَإِنَّا
dhe vërtet ne
ʿalā
عَلَىٰٓ
āthārihim
ءَاثَٰرِهِم
gjurmët e tyre
muq'tadūna
مُّقْتَدُونَ
(jemi) pasues".

Ja pra, Ne nuk kemi dërguar para teje pejgamber në ndonjë vendbanim, që të mos i ketë thënë paria e begatshme e tij: “Ne i gjetëm të parët tanë në këtë fe dhe ne jemi të orientuar gjurmëve të tyre”

Tefsir

۞ قٰلَ اَوَلَوْ جِئْتُكُمْ بِاَهْدٰى مِمَّا وَجَدْتُّمْ عَلَيْهِ اٰبَاۤءَكُمْۗ قَالُوْٓا اِنَّا بِمَآ اُرْسِلْتُمْ بِهٖ كٰفِرُوْنَ   ( الزخرف: ٢٤ )

qāla
قَٰلَ
Ai tha
awalaw
أَوَلَوْ
"Vallë a nuk
ji'tukum
جِئْتُكُم
jua solla
bi-ahdā
بِأَهْدَىٰ
më të saktën
mimmā
مِمَّا
se ajo çfarë
wajadttum
وَجَدتُّمْ
ju i gjetët
ʿalayhi
عَلَيْهِ
në të
ābāakum
ءَابَآءَكُمْۖ
baballarët tuaj?!"
qālū
قَالُوٓا۟
Ata thanë
innā
إِنَّا
"Vërtet ne
bimā
بِمَآ
në atë çfarë
ur'sil'tum
أُرْسِلْتُم
ju u dërguat
bihi
بِهِۦ
me të
kāfirūna
كَٰفِرُونَ
(jemi) mohues".

Ai tha: “A edhe nëse ju kam sjell rrugë më të mirë nga ajo që i gjetët të parët tuaj?” Ata thanë: “Ne nuk i besojmë asaj me çka ju jeni dërguar!”

Tefsir

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِيْنَ ࣖ  ( الزخرف: ٢٥ )

fa-intaqamnā
فَٱنتَقَمْنَا
Sakaq Ne u hakmorrëm
min'hum
مِنْهُمْۖ
ndaj tyre
fa-unẓur
فَٱنظُرْ
prandaj shiko
kayfa
كَيْفَ
si
kāna
كَانَ
ishte
ʿāqibatu
عَٰقِبَةُ
përfundimi
l-mukadhibīna
ٱلْمُكَذِّبِينَ
i përgënjeshtruesve!

Atëherë Ne ndërmorrëm ndëshkime kundër tyre, e shih si ishte përfundimi i gënjeshtarëve

Tefsir

وَاِذْ قَالَ اِبْرٰهِيْمُ لِاَبِيْهِ وَقَوْمِهٖٓ اِنَّنِيْ بَرَاۤءٌ مِّمَّا تَعْبُدُوْنَۙ  ( الزخرف: ٢٦ )

wa-idh
وَإِذْ
Dhe kur
qāla
قَالَ
(i) tha
ib'rāhīmu
إِبْرَٰهِيمُ
Ibrahimi
li-abīhi
لِأَبِيهِ
babait të tij
waqawmihi
وَقَوْمِهِۦٓ
dhe popullit të tij
innanī
إِنَّنِى
"Vërtet unë (jam)
barāon
بَرَآءٌ
i larguar
mimmā
مِّمَّا
nga ajo çfarë
taʿbudūna
تَعْبُدُونَ
ju adhuroni.

(Pëërkujto, o i dërguar) Kur Ibrahimi babait të vet dhe popullit të tij i tha: “Unë jam i larguar prej asaj që adhroni ju

Tefsir

اِلَّا الَّذِيْ فَطَرَنِيْ فَاِنَّهٗ سَيَهْدِيْنِ   ( الزخرف: ٢٧ )

illā
إِلَّا
Përveç
alladhī
ٱلَّذِى
Atij i Cili
faṭaranī
فَطَرَنِى
(më) krijoi mua
fa-innahu
فَإِنَّهُۥ
se vërtet Ai
sayahdīni
سَيَهْدِينِ
do t'më udhëzojë mua".

përveç Atij që më krijoi, dhe që Ai do të më drejtojë!”

Tefsir

وَجَعَلَهَا كَلِمَةً ۢ بَاقِيَةً فِيْ عَقِبِهٖ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُوْنَۗ   ( الزخرف: ٢٨ )

wajaʿalahā
وَجَعَلَهَا
Dhe ai e bëri atë
kalimatan
كَلِمَةًۢ
një frazë
bāqiyatan
بَاقِيَةً
të përjetshme
فِى
ndër
ʿaqibihi
عَقِبِهِۦ
pasardhësit e tij
laʿallahum
لَعَلَّهُمْ
ashtu që ata
yarjiʿūna
يَرْجِعُونَ
të kthehen.

Dhe ai (Ibrahimi) e la të përjetshme atë fjalë (besimn në një Zot) ndër pasardhësit e vet me shpresë që ata të kthehen prej rrugës së gabuar në rrugën e drejtë

Tefsir

بَلْ مَتَّعْتُ هٰٓؤُلَاۤءِ وَاٰبَاۤءَهُمْ حَتّٰى جَاۤءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُوْلٌ مُّبِيْنٌ   ( الزخرف: ٢٩ )

bal
بَلْ
Por
mattaʿtu
مَتَّعْتُ
Unë i kënaqa
hāulāi
هَٰٓؤُلَآءِ
këta
waābāahum
وَءَابَآءَهُمْ
dhe baballarët e tyre
ḥattā
حَتَّىٰ
derisa
jāahumu
جَآءَهُمُ
u erdhi atyre
l-ḥaqu
ٱلْحَقُّ
e vërteta
warasūlun
وَرَسُولٌ
dhe një i dërguar
mubīnun
مُّبِينٌ
i qartë.

Por, Unë u dhashë mundësi këtyre dhe të parëve të tyre të kënaqen derisa nuk u erdhi e vërteta dhe i dërguari me fakte

Tefsir

وَلَمَّا جَاۤءَهُمُ الْحَقُّ قَالُوْا هٰذَا سِحْرٌ وَّاِنَّا بِهٖ كٰفِرُوْنَ   ( الزخرف: ٣٠ )

walammā
وَلَمَّا
E pasi që
jāahumu
جَآءَهُمُ
u erdhi atyre
l-ḥaqu
ٱلْحَقُّ
e vërteta
qālū
قَالُوا۟
ata thanë
hādhā
هَٰذَا
"Kjo (është)
siḥ'run
سِحْرٌ
magji
wa-innā
وَإِنَّا
dhe vërtet ne
bihi
بِهِۦ
në të
kāfirūna
كَٰفِرُونَ
(jemi) mohues".

Po, kur u erdhi atyre e vërteta, ata thanë: “Kjo është magji dhe se ne kësaj nuk besojmë!”

Tefsir