عَنِ الْمُجْرِمِيْنَۙ ( المدثر: ٤١ )
Përkitazi me kriminelët (e u thonë)
مَا سَلَكَكُمْ فِيْ سَقَرَ ( المدثر: ٤٢ )
“çka u solli juve në Sekar?”
قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّيْنَۙ ( المدثر: ٤٣ )
Ata thonë: “Nuk kemi qenë prej atyre që faleshin (që bënin namaz)
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِيْنَۙ ( المدثر: ٤٤ )
Nuk kemi qenë që ushqyenim të varfërit
وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَاۤىِٕضِيْنَۙ ( المدثر: ٤٥ )
Dhe kemi qenë që përziheshim me të tjerët në punë të kota
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّيْنِۙ ( المدثر: ٤٦ )
Dhe kemi qenë që nuk e besonim ditën e gjykimit
حَتّٰىٓ اَتٰىنَا الْيَقِيْنُۗ ( المدثر: ٤٧ )
Derisa na erdhi e vërteta (vdekja)!”
فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِيْنَۗ ( المدثر: ٤٨ )
E tanimë, atyre nuk u bën dobi ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِيْنَۙ ( المدثر: ٤٩ )
Po çka kishin ata që largohesin prej këshillës (Kur’ait)
كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌۙ ( المدثر: ٥٠ )
Ata ishin si gomarë të trembur (të egër)