كَلَّآ اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّاۙ ( الفجر: ٢١ )
Jo, mosni ashtu! Kur të dridhet toka njëpasnjëshëm
وَّجَآءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّاۚ ( الفجر: ٢٢ )
Dhe kur të vijë Zoti yt dhe engjëjt qëndrojnë rradhë-rradhë
وَجِايْۤءَ يَوْمَىِٕذٍۢ بِجَهَنَّمَۙ يَوْمَىِٕذٍ يَّتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۗ ( الفجر: ٢٣ )
Dhe atë ditë sillet Xhehennemi, ditën kur përkujtohet njeriu, e ç’dobi i bën atij përkujtimi
يَقُوْلُ يٰلَيْتَنِيْ قَدَّمْتُ لِحَيَاتِيْۚ ( الفجر: ٢٤ )
Thotë: “O, i gjori unë, sikur të isha i parapërgatitur për jetën time!”
فَيَوْمَىِٕذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهٗٓ اَحَدٌ ۙ ( الفجر: ٢٥ )
Pra, ditën kur nuk dënon si Ai askush
وَّلَا يُوْثِقُ وَثَاقَهٗٓ اَحَدٌ ۗ ( الفجر: ٢٦ )
Dhe nuk do të farkojë pranga si Ai askush
يٰٓاَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَىِٕنَّةُۙ ( الفجر: ٢٧ )
O shpirt i qetësuar
ارْجِعِيْٓ اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ۚ ( الفجر: ٢٨ )
Kthehu te Zoti yt i kënaqur (për vehte) e kënaqës (për Zotin)
فَادْخُلِيْ فِيْ عِبٰدِيْۙ ( الفجر: ٢٩ )
Hyr mes robërve të Mi
وَادْخُلِيْ جَنَّتِيْ ࣖࣖ ( الفجر: ٣٠ )
Dhe hyr në Xhennetin Tim