Skip to main content

قُلِ انْظُرُوْا مَاذَا فِى السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۗوَمَا تُغْنِى الْاٰيٰتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُوْنَ   ( يونس: ١٠١ )

قُلِ
بگو
ٱنظُرُوا۟
بنگرید
مَاذَا
چه چيزي
فِى
در
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَٱلْأَرْضِۚ
و زمین
وَمَا
و سود نمی دهد
تُغْنِى
و سود نمی دهد
ٱلْءَايَٰتُ
آیات
وَٱلنُّذُرُ
و هشدار ها
عَن
برای
قَوْمٍ
گروهی را که ایمان نمی آورند
لَّا
گروهی را که ایمان نمی آورند
يُؤْمِنُونَ
گروهی را که ایمان نمی آورند

Qulin zuroo maazaa fissamaawaati wal ard; wa maa tughnil Aayaatu wannuzuru 'an qawmil laa yu'minoon

بگو: «بنگرید چه چیز (از نشانه‌های یگانگی‌اش) در آسمان‌ها و زمین است؟» و این آیات و هشدارها به حال گروهی که ایمان نمی‌آورند، سودی نمی‌بخشد.

توضیح

فَهَلْ يَنْتَظِرُوْنَ اِلَّا مِثْلَ اَيَّامِ الَّذِيْنَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْۗ قُلْ فَانْتَظِرُوْٓا اِنِّيْ مَعَكُمْ مِّنَ الْمُنْتَظِرِيْنَ   ( يونس: ١٠٢ )

فَهَلْ
پس آیا
يَنتَظِرُونَ
انتظار می کشند
إِلَّا
مگر
مِثْلَ
مانند
أَيَّامِ
روزها
ٱلَّذِينَ
كساني كه
خَلَوْا۟
خلوت كردند
مِن
از
قَبْلِهِمْۚ
قبل ايشان
قُلْ
بگو
فَٱنتَظِرُوٓا۟
پس منتظر باشید
إِنِّى
همانا من
مَعَكُم
همراه شما
مِّنَ
از
ٱلْمُنتَظِرِينَ
منتظران

Fahal yantaziroona illaa misla ayyaamil lazeena khalaw min qablihim; qul fantazirooo innee ma'akum minal muntazireen

پس آیا آن‌ها (چیزی) جز همانند روزهای کسانی را که پیش از آن‌ها گذشتند، انتظار می‌کشند؟! بگو: «پس منتظر باشید، که بی‌گمان من (نیز) با شما از منتظرانم».

توضیح

ثُمَّ نُنَجِّيْ رُسُلَنَا وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كَذٰلِكَ ۚحَقًّا عَلَيْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِيْنَ ࣖ   ( يونس: ١٠٣ )

ثُمَّ
سپس
نُنَجِّى
نجات دادیم
رُسُلَنَا
فرستادگان ما
وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
ءَامَنُوا۟ۚ
ایمان آوردند
كَذَٰلِكَ
اين چنين
حَقًّا
شایسته است
عَلَيْنَا
بر ما
نُنجِ
نجات می دهیم
ٱلْمُؤْمِنِينَ
مؤمنان

Summma nunajjee Ruslanaa wallazeena aamanoo; kazaalika haqqan 'alainaa nunjil mu'mineen

سپس پیامبران مان، و کسانی را که ایمان آورده‌اند نجات می‌دهیم، اینگونه، بر ما حق است که مؤمنان را نجات دهیم.

توضیح

قُلْ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ اِنْ كُنْتُمْ فِيْ شَكٍّ مِّنْ دِيْنِيْ فَلَآ اَعْبُدُ الَّذِيْنَ تَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلٰكِنْ اَعْبُدُ اللّٰهَ الَّذِيْ يَتَوَفّٰىكُمْ ۖ وَاُمِرْتُ اَنْ اَكُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ  ( يونس: ١٠٤ )

قُلْ
بگو
يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلنَّاسُ
مردم
إِن
اگر
كُنتُمْ
هستید
فِى
در
شَكٍّ
شک در دین من
مِّن
شک در دین من
دِينِى
شک در دین من
فَلَآ
پس پرستش نمی کنم
أَعْبُدُ
پس پرستش نمی کنم
ٱلَّذِينَ
كساني كه
تَعْبُدُونَ
می پرستید
مِن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِ
خداوند
وَلَٰكِنْ
ولي
أَعْبُدُ
می پرستم
ٱللَّهَ
خداوند
ٱلَّذِى
كسي كه
يَتَوَفَّىٰكُمْۖ
می میراند شما را
وَأُمِرْتُ
و دستور یافتم
أَنْ
كه
أَكُونَ
باشم
مِنَ
از
ٱلْمُؤْمِنِينَ
مؤمنان

Qul yaaa ayyuhan naasu in kuntum fee shakkkim min deenee falaa a'budul lazeena ta'budoona min doonil laahi wa laakin a'budul laahal lazee yatawaffaakum wa umirtu an akoona minal mu'mineen

بگو: «ای مردم! اگر از دین من در شک هستید، پس من کسانی را که شما به جای الله پرستش می‌کنید؛ نمی‌پرستم، و لیکن من تنها الله را می‌پرستم که شما رامی میراند، و من مأمور شده ام از مؤمنان باشم.

توضیح

وَاَنْ اَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّيْنِ حَنِيْفًاۚ وَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِيْنَ   ( يونس: ١٠٥ )

وَأَنْ
و اين كه
أَقِمْ
متوجه ساز
وَجْهَكَ
رویت را
لِلدِّينِ
برای دین
حَنِيفًا
حق گرا
وَلَا
و هرگز مباش
تَكُونَنَّ
و هرگز مباش
مِنَ
از
ٱلْمُشْرِكِينَ
مشركين

Wa an aqim wajhaka liddeeni Haneefanw wa laa takoonannna minal mushrikeen

و اینکه روی خود را به آیین حنیف متوجه کن، و هرگز از مشرکان مباش!

توضیح

وَلَا تَدْعُ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۚفَاِنْ فَعَلْتَ فَاِنَّكَ اِذًا مِّنَ الظّٰلِمِيْنَ   ( يونس: ١٠٦ )

وَلَا
و مخوان
تَدْعُ
و مخوان
مِن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِ
خداوند
مَا
آن چه
لَا
سود نمی دهد تو را
يَنفَعُكَ
سود نمی دهد تو را
وَلَا
و ضرر نمی زند به تو
يَضُرُّكَۖ
و ضرر نمی زند به تو
فَإِن
پس اگر
فَعَلْتَ
انجام دادی
فَإِنَّكَ
پس بی گمان تو
إِذًا
در اين صورت
مِّنَ
از
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa laa tad'u min doonil laahi maa laa yanfa'uka wa laa yadurruka fa in fa'alta fa innaka izam minaz zaalimeen

و به جای الله، چیزی را که نه سودی به تو می‌رساند و نه زیانی به تو می‌رساند؛ نخوان، پس اگر چنین کنی، بی‌گمان از ستمکاران خواهی بود.

توضیح

وَاِنْ يَّمْسَسْكَ اللّٰهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهٗ ٓاِلَّا هُوَ ۚوَاِنْ يُّرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَاۤدَّ لِفَضْلِهٖۗ يُصِيْبُ بِهٖ مَنْ يَّشَاۤءُ مِنْ عِبَادِهٖ ۗوَهُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ   ( يونس: ١٠٧ )

وَإِن
و اگر
يَمْسَسْكَ
برساند به تو
ٱللَّهُ
خداوند
بِضُرٍّ
زیان
فَلَا
پس نیست
كَاشِفَ
برطرف کننده
لَهُۥٓ
براي او
إِلَّا
مگر
هُوَۖ
او
وَإِن
و اگر بخواهد برای تو
يُرِدْكَ
و اگر بخواهد برای تو
بِخَيْرٍ
خیری
فَلَا
پس بازدارنده ای نیست
رَآدَّ
پس بازدارنده ای نیست
لِفَضْلِهِۦۚ
برای کرمش
يُصِيبُ
می رساند
بِهِۦ
آن را
مَن
کسی که
يَشَآءُ
می خواهد
مِنْ
از
عِبَادِهِۦۚ
بندگانش
وَهُوَ
و او
ٱلْغَفُورُ
بسیار آمرزنده
ٱلرَّحِيمُ
مهربان

Wa iny yamsaskal laahu bidurrin falaa kaashifa lahoo illaa Huwa wa iny yuridka bikhairin falaa raaadda lifadlih; yuseebu bihee man yashaaa'u min 'ibaadih; wa huwal Ghafoorur Raheem

و اگر الله زیانی به تو برساند، پس جز او هیچ کس نتواند آن را بر طرف کند، و اگر ارادۀ خیری برای تو کند، پس هیچ کس فضل او را باز نتواند داشت، به هرکس از بندگانش که بخواهد می‌رساند و او آمرزندۀ مهربان است».

توضیح

قُلْ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاۤءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكُمْ ۚفَمَنِ اهْتَدٰى فَاِنَّمَا يَهْتَدِيْ لِنَفْسِهٖ ۚوَمَنْ ضَلَّ فَاِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۚوَمَآ اَنَا۠ عَلَيْكُمْ بِوَكِيْلٍۗ   ( يونس: ١٠٨ )

قُلْ
بگو
يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلنَّاسُ
مردم
قَدْ
البته
جَآءَكُمُ
آمد شما را
ٱلْحَقُّ
حقيقت
مِن
از
رَّبِّكُمْۖ
پروردگارتان
فَمَنِ
پس كسي كه
ٱهْتَدَىٰ
هدایت یافت
فَإِنَّمَا
پس جز اين نيست كه
يَهْتَدِى
هدایت می یابد
لِنَفْسِهِۦۖ
به سود خویش
وَمَن
و هر كس
ضَلَّ
گم كرده است
فَإِنَّمَا
گمراه شد
يَضِلُّ
گمراه می شود
عَلَيْهَاۖ
به زیان خود
وَمَآ
و نیستم من
أَنَا۠
و نیستم من
عَلَيْكُم
بر شما
بِوَكِيلٍ
نگهبان

Qul yaaa aiyuhan naasu qad jaaa'akumul haqqu mir Rabbikum famanih tadaa fa innamaa yahtadee linafsihee wa man dalla fa innamaa yadillu 'alaihaa wa maaa ana 'alaikum biwakeel

بگو: «ای مردم! بی‌تردید حق از طرف پروردگارتان برای شما آمد، پس هر کس هدایت شد، برای خود هدایت شده، و هر کس گمراه شد، پس به زیان خود گمراه شده است، و من نگهبان بر شما نیستم».

توضیح

وَاتَّبِعْ مَا يُوْحٰىٓ اِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتّٰى يَحْكُمَ اللّٰهُ ۚوَهُوَ خَيْرُ الْحٰكِمِيْنَ ࣖ   ( يونس: ١٠٩ )

وَٱتَّبِعْ
و پیروی کن
مَا
آن چه
يُوحَىٰٓ
وحی می شود
إِلَيْكَ
به سوي تو
وَٱصْبِرْ
و صبور باش
حَتَّىٰ
تا اين كه
يَحْكُمَ
داوری کند
ٱللَّهُۚ
خداوند
وَهُوَ
و او
خَيْرُ
بهترين
ٱلْحَٰكِمِينَ
داوران

Qattabi' maa yoohaaa ilaika wasbir hattaa yahkumal laah; wa Huwa khairul haakimeen

و از آنچه به تو وحی می‌شود پیروی کن، و صبر کن، تا الله داوری کند، و او بهترین داوران است.

توضیح