Skip to main content

وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللّٰهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِنْ دَاۤبَّةٍ وَّلٰكِنْ يُّؤَخِّرُهُمْ اِلٰٓى اَجَلٍ مُّسَمًّىۚ فَاِذَا جَاۤءَ اَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُوْنَ سَاعَةً وَّلَا يَسْتَقْدِمُوْنَ   ( النحل: ٦١ )

وَلَوْ
و اگر
يُؤَاخِذُ
مجازات می کند
ٱللَّهُ
خداوند
ٱلنَّاسَ
مردم
بِظُلْمِهِم
به سبب ظلمشان
مَّا
باقی نمی گذاشت
تَرَكَ
باقی نمی گذاشت
عَلَيْهَا
بر آن
مِن
از
دَآبَّةٍ
جنبنده‌اي
وَلَٰكِن
ولي
يُؤَخِّرُهُمْ
به تأخیرشان می اندازد
إِلَىٰٓ
تا
أَجَلٍ
سرآمد
مُّسَمًّىۖ
معین
فَإِذَا
پس هنگامي كه
جَآءَ
آمد
أَجَلُهُمْ
مدت معین آنها
لَا
درنگ نمی کنند
يَسْتَـْٔخِرُونَ
درنگ نمی کنند
سَاعَةًۖ
لحظه
وَلَا
جلو نمی افتند
يَسْتَقْدِمُونَ
جلو نمی افتند

Wa law yu'aakhizul laahun naasa bizulminhim maa taraka 'alaihaa min daaabbatinw wa laakiny yu'akhkhiruhum ilaaa ajalim musamman fa izaa jaaa'a ajaluhum laa yastaakhiroona saa'atanw wa laa yastaqdimoon

و اگر الله مردم را به (خاطر) ستم‌شان مؤاخذه می‌کرد، هیچ جنبنده‌ای بر روی آن (=زمین) باقی نمی‌گذارد، و لیکن آن‌ها را تا زمان معین مهلت می‌دهد، پس هنگامی‌که اجل‌شان فرا رسد، نه ساعتی تأخیر می‌کنند و نه ساعتی پیشی می‌گیرند.

توضیح

وَيَجْعَلُوْنَ لِلّٰهِ مَا يَكْرَهُوْنَ وَتَصِفُ اَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ اَنَّ لَهُمُ الْحُسْنٰى لَا جَرَمَ اَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَاَنَّهُمْ مُّفْرَطُوْنَ   ( النحل: ٦٢ )

وَيَجْعَلُونَ
و قرار می دهند
لِلَّهِ
براي خداوند
مَا
آن چه
يَكْرَهُونَ
نمی پسندند
وَتَصِفُ
و بیان می دارد
أَلْسِنَتُهُمُ
زبانهایشان
ٱلْكَذِبَ
دروغ
أَنَّ
كه
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلْحُسْنَىٰۖ
نیکی
لَا
ناگزیر
جَرَمَ
ناگزیر
أَنَّ
كه
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلنَّارَ
آتش
وَأَنَّهُم
و همانا ايشان
مُّفْرَطُونَ
پیشقدمان

Wa yaj'aloona lillaahi maa yakrahoona wa tasifu alsinatuhumul kaziba anna lahumul husnaa laa jarama anna lahumun Naara wa annahum mufratoon

و (آن‌ها) برای الله چیزهایی قرار می‌دهند که خودشان (از آن) کراهت دارند، و زبان‌هایشان (سخن) دروغ بیان می‌کند که نیکی‌ها از آنِ ایشان است، بی‌‌تردید برای آنان آتش (جهنم) است، و قطعاً آن‌ها از پیشگامان (جهنم) هستند.

توضیح

تَاللّٰهِ لَقَدْ اَرْسَلْنَآ اِلٰٓى اُمَمٍ مِّنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطٰنُ اَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ   ( النحل: ٦٣ )

تَٱللَّهِ
به خدا قسم
لَقَدْ
بي‌ترديد
أَرْسَلْنَآ
فرستاديم
إِلَىٰٓ
به سوی
أُمَمٍ
امتها
مِّن
قبل از تو
قَبْلِكَ
قبل از تو
فَزَيَّنَ
پس آراست
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلشَّيْطَٰنُ
شيطان
أَعْمَٰلَهُمْ
كردارشان
فَهُوَ
پس آن
وَلِيُّهُمُ
سرپرست آنها
ٱلْيَوْمَ
امروز
وَلَهُمْ
و براي ايشان
عَذَابٌ
عذابي
أَلِيمٌ
دردناك

Tallaahi laqad arsalnaaa ilaaa umamim min qablika fazayyana lahumush Shaitaanu a'maalahum fahuwa waliyyuhumul yawma wa lahum 'azaabun aleem

(ای پیامبر!) به الله سوگند که به سوی امت‌های پیش از تو (پیامبرانی) فرستادیم، پس شیطان اعمال‌شان را برای آن‌ها بیاراست، لذا امروز او دوست (و یاور) شان است، و عذاب دردناکی برای آن‌هاست.

توضیح

وَمَآ اَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتٰبَ اِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِى اخْتَلَفُوْا فِيْهِۙ وَهُدًى وَّرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُّؤْمِنُوْنَ   ( النحل: ٦٤ )

وَمَآ
و نازل نکردیم
أَنزَلْنَا
و نازل نکردیم
عَلَيْكَ
بر تو
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب
إِلَّا
مگر
لِتُبَيِّنَ
تا بیان کنی
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلَّذِى
آنچه
ٱخْتَلَفُوا۟
اختلاف كردند
فِيهِۙ
در آن
وَهُدًى
و هدايت
وَرَحْمَةً
و رحمت
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يُؤْمِنُونَ
ايمان مي‌آورند

Wa maaa anzalnaa 'alaikal Kitaaba illaa litubaiyina lahumul lazikh talafoo feehi wa hudanw wa rahmatal liqawminy yu'minoon

و (ای پیامبر! ما) کتاب (قرآن) را بر تو نازل نکردیم؛ مگر برای اینکه آنچه را که در آن اختلاف کردند، برای آن‌ها روشن سازی، و (نیز) مایۀ هدایت و رحمت برای گروهی که ایمان می‌آورند؛ باشد.

توضیح

وَاللّٰهُ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَاۤءِ مَاۤءً فَاَحْيَا بِهِ الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَاۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّقَوْمٍ يَّسْمَعُوْنَ ࣖ   ( النحل: ٦٥ )

وَٱللَّهُ
و خداوند
أَنزَلَ
نازل كرد
مِنَ
از
ٱلسَّمَآءِ
آسمان
مَآءً
آب
فَأَحْيَا
پس زنده كرد
بِهِ
به آن
ٱلْأَرْضَ
زمين
بَعْدَ
بعد
مَوْتِهَآۚ
مردنش
إِنَّ
همانا
فِى
در
ذَٰلِكَ
اين
لَءَايَةً
قطعاً نشانه‌اي
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يَسْمَعُونَ
می شنوند

Wallaahu anzala minas samaaa'i maaa'an fa ahyaa bihil arda ba'da mawtihaa; inna fee zaalika la aayatal liqaw miny yasma'oon

و الله از آسمان آبی فرو فرستاد، پس با آن زمین را بعد از مردنش زنده گرداند. بی‌گمان در این، نشانه‌ای است برای گروهی که می‌شنوند.

توضیح

وَاِنَّ لَكُمْ فِى الْاَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۚ نُسْقِيْكُمْ مِّمَّا فِيْ بُطُوْنِهٖ مِنْۢ بَيْنِ فَرْثٍ وَّدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَاۤىِٕغًا لِّلشّٰرِبِيْنَ   ( النحل: ٦٦ )

وَإِنَّ
و همانا
لَكُمْ
براي شما
فِى
در
ٱلْأَنْعَٰمِ
چهارپايان
لَعِبْرَةًۖ
عبرتی
نُّسْقِيكُم
می نوشانیم به شما
مِّمَّا
از آن چه
فِى
در
بُطُونِهِۦ
شکم هایشان
مِنۢ
از
بَيْنِ
بین
فَرْثٍ
غذاهای هضم شده در معده
وَدَمٍ
وخون
لَّبَنًا
شیر
خَالِصًا
خالص
سَآئِغًا
گوارا
لِّلشَّٰرِبِينَ
برای نوشندگان

Wa inna lakum fil an'aami la'ibrah; nusqeekum mimmmaa fee butoonihee mim baini farsinw wa damil labanann khaalisan saaa'ighallish shaaribeen

و همانا در (وجود) چهار پایان برای شما عبرتی است، از آنچه در شکم آن‌ها، از میان سرگین و خون، شیر خالص که برای نوشندگان گوارا است، به شما می‌نوشانیم.

توضیح

وَمِنْ ثَمَرٰتِ النَّخِيْلِ وَالْاَعْنَابِ تَتَّخِذُوْنَ مِنْهُ سَكَرًا وَّرِزْقًا حَسَنًاۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّقَوْمٍ يَّعْقِلُوْنَ   ( النحل: ٦٧ )

وَمِن
و از
ثَمَرَٰتِ
میوه ها
ٱلنَّخِيلِ
درختان خرما
وَٱلْأَعْنَٰبِ
و انگورها
تَتَّخِذُونَ
می گیرید
مِنْهُ
از آن
سَكَرًا
مست کننده
وَرِزْقًا
و روزی
حَسَنًاۗ
پاکیزه
إِنَّ
همانا
فِى
در
ذَٰلِكَ
اين
لَءَايَةً
قطعاً نشانه‌اي
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يَعْقِلُونَ
مي‌انديشند

Wa min samaraatin nakheeli wal a'nnaabi tattakhizoona minhu sakaranw wa rizqann hasanaa; inna fee zaalika la Aayatal liqawminy ya'qiloon

و (نیز) از میوه‌های درختان خرما و انگور، مسکرات (نا پاک) و روزی خوب (و پاکیزه) می‌گیرید. بی‌گمان در این نشانه‌ای است برای گروهی که خرد می‌ورزند.

توضیح

وَاَوْحٰى رَبُّكَ اِلَى النَّحْلِ اَنِ اتَّخِذِيْ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوْتًا وَّمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُوْنَۙ  ( النحل: ٦٨ )

وَأَوْحَىٰ
و الهام کرد
رَبُّكَ
پروردگار تو
إِلَى
به
ٱلنَّحْلِ
زنبور عسل
أَنِ
که برگیر
ٱتَّخِذِى
که برگیر
مِنَ
از
ٱلْجِبَالِ
کوهها
بُيُوتًا
خانه ها
وَمِنَ
و از
ٱلشَّجَرِ
درخت
وَمِمَّا
و از آن چه
يَعْرِشُونَ
داربست می زنند

Wa awhaa Rabbuka ilannnabli anit takhizee minal jabaali buyootanw wa minash shajari wa mimmaa ya'rishoon

و پروردگار تو به زنبور عسل الهام کرد که: «از کوه‌ها و درختان و داربست‌هایی که (مردم) می‌سازند، خانه‌هایی برگزین،

توضیح

ثُمَّ كُلِيْ مِنْ كُلِّ الثَّمَرٰتِ فَاسْلُكِيْ سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًاۗ يَخْرُجُ مِنْ بُطُوْنِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ اَلْوَانُهٗ ۖفِيْهِ شِفَاۤءٌ لِّلنَّاسِۗ اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً لِّقَوْمٍ يَّتَفَكَّرُوْنَ   ( النحل: ٦٩ )

ثُمَّ
سپس
كُلِى
بخور
مِن
از
كُلِّ
همه
ٱلثَّمَرَٰتِ
ميوه‌ها
فَٱسْلُكِى
پس طی کن
سُبُلَ
راه ها
رَبِّكِ
پروردگارت
ذُلُلًاۚ
مطیعانه
يَخْرُجُ
بیرون می آید
مِنۢ
از
بُطُونِهَا
درون آن
شَرَابٌ
شراب
مُّخْتَلِفٌ
مختلف
أَلْوَٰنُهُۥ
رنگهایش
فِيهِ
در آن
شِفَآءٌ
شفا
لِّلنَّاسِۗ
برای مردم
إِنَّ
همانا
فِى
در
ذَٰلِكَ
آن
لَءَايَةً
قطعاً نشانه‌اي
لِّقَوْمٍ
براي گروهي
يَتَفَكَّرُونَ
می اندیشند

Summma kulee min kullis samaraati faslukee subula Rabbiki zululaa; yakhruju mim butoonihaa sharaabum mukh talifun alwaanuhoo feehi shifaaa'ul linnaas, innna fee zaalika la Aayatal liqawminy yatafakkaroon

آنگاه از (شیرۀ) تمام میوه‌ها (و گل‌ها) بخور، سپس راه‌های هموار پروردگارت را بپیما» از شکم آن‌ها، نوشیدنی با رنگ‌های گوناگون بیرون می‌آید که در آن شفا برای مردم است. بی‌شک در این نشانه‌ای است برای گروهی که می‌اندیشند.

توضیح

وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفّٰىكُمْ وَمِنْكُمْ مَّنْ يُّرَدُّ اِلٰٓى اَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْ لَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْـًٔاۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلِيْمٌ قَدِيْرٌ ࣖ   ( النحل: ٧٠ )

وَٱللَّهُ
و خداوند
خَلَقَكُمْ
آفريد شما را
ثُمَّ
سپس
يَتَوَفَّىٰكُمْۚ
می میراند شما را
وَمِنكُم
و بعضي از شما
مَّن
کسی که
يُرَدُّ
باز گردانده می شود
إِلَىٰٓ
به
أَرْذَلِ
پست ترین
ٱلْعُمُرِ
سالهای زندگی
لِكَىْ
تا اینکه
لَا
نداند
يَعْلَمَ
نداند
بَعْدَ
بعد
عِلْمٍ
آگاهی
شَيْـًٔاۚ
چيزي
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
عَلِيمٌ
دانا
قَدِيرٌ
توانا

Wallaahu khalaqakum suma tatawaffaakum; wa minkum many-yuradu ilaaa arzalil 'umuri likai laa ya'lama ba'da 'ilmin shai'aa; innal laaha 'Aleemun Qadeer

و الله شما را آفرید، سپس می‌میراند، و بعضی از شما را به پیری و (فرتوتی) می‌رساند، تا بعد از علم (و آگاهی) چیزی نداند (و همه را فراموش کند) بی‌گمان الله دانای تواناست.

توضیح