Skip to main content

اَلَّذِيْنَ اِنْ مَّكَّنّٰهُمْ فِى الْاَرْضِ اَقَامُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتَوُا الزَّكٰوةَ وَاَمَرُوْا بِالْمَعْرُوْفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِۗ وَلِلّٰهِ عَاقِبَةُ الْاُمُوْرِ   ( الحج: ٤١ )

ٱلَّذِينَ
كساني كه
إِن
اگر
مَّكَّنَّٰهُمْ
قدرت بخشیدیم به آنها
فِى
در
ٱلْأَرْضِ
زمين
أَقَامُوا۟
بر پا داشتند
ٱلصَّلَوٰةَ
نماز
وَءَاتَوُا۟
و دادند
ٱلزَّكَوٰةَ
زكات
وَأَمَرُوا۟
و امر کردند
بِٱلْمَعْرُوفِ
به معروف
وَنَهَوْا۟
و نهی کردند
عَنِ
از
ٱلْمُنكَرِۗ
منکر
وَلِلَّهِ
و براي خداوند
عَٰقِبَةُ
سرانجام
ٱلْأُمُورِ
كارها

Allazeena im makkan naahum fil ardi aqaamus Salaata wa aatawuz Zakaata wa amaroo bilma'roofi wa nahaw 'anil munkar; wa lillaahi 'aaqibatul umoor

(همان) کسانی‌که اگر در زمین به آن‌ها قدرت (و حکومت) بخشیم، نماز را بر پا می‌دارند، و زکات را می‌دهند، و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، و سرانجام کارها از آن الله است.

توضیح

وَاِنْ يُّكَذِّبُوْكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّعَادٌ وَّثَمُوْدُ ۙ  ( الحج: ٤٢ )

وَإِن
و اگر
يُكَذِّبُوكَ
تکذیب می کنند تو را
فَقَدْ
پس بي‌ترديد
كَذَّبَتْ
تکذیب کردند
قَبْلَهُمْ
قبل از آنها
قَوْمُ
قوم
نُوحٍ
نوح
وَعَادٌ
و عاد
وَثَمُودُ
و ثمود

Wa iny yukazzibooka faqad kazzabat qablahum qawmu Nooinw wa Aadunw wa Samood

(ای پیامبر) اگر (این قوم بت پرست) تو را تکذیب می‌کنند، (غمگین نباش) به‌راستی پیش از آن‌ها قوم نوح و عاد و ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند.

توضیح

وَقَوْمُ اِبْرٰهِيْمَ وَقَوْمُ لُوْطٍ ۙ  ( الحج: ٤٣ )

وَقَوْمُ
وقوم
إِبْرَٰهِيمَ
ابراهيم
وَقَوْمُ
وقوم
لُوطٍ
لوط

Wa qawmu Ibraaheema wa qawmu Loot

و (همچنین) قوم ابراهیم و قوم لوط.

توضیح

وَّاَصْحٰبُ مَدْيَنَۚ وَكُذِّبَ مُوْسٰى فَاَمْلَيْتُ لِلْكٰفِرِيْنَ ثُمَّ اَخَذْتُهُمْۚ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيْرِ   ( الحج: ٤٤ )

وَأَصْحَٰبُ
و اهل
مَدْيَنَۖ
مدین
وَكُذِّبَ
و تکذیب شد
مُوسَىٰ
موسي
فَأَمْلَيْتُ
پس مهلت دادم
لِلْكَٰفِرِينَ
به کافران
ثُمَّ
سپس
أَخَذْتُهُمْۖ
گرفتم آنها را
فَكَيْفَ
پس چگونه
كَانَ
بود
نَكِيرِ
عقوبت من

Wa as haabu Madyana wa kuzziba Moosaa fa amlaitu lilkaafireena summa akhaztuhum fakaifa kaana nakeer

و اصحاب مدین (قوم شعیب)، و موسی (نیز) تکذیب شد، پس به کافران مهلت دادم آنگاه آن‌ها را فرو گرفتم، پس (بنگر) انکار (و عقوبت) من چگونه بود!

توضیح

فَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ اَهْلَكْنٰهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلٰى عُرُوْشِهَاۖ وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَّقَصْرٍ مَّشِيْدٍ   ( الحج: ٤٥ )

فَكَأَيِّن
پس چه بسیار
مِّن
از
قَرْيَةٍ
شهري
أَهْلَكْنَٰهَا
هلاک نمودیم آن را
وَهِىَ
و آن
ظَالِمَةٌ
ظالم
فَهِىَ
پس آن
خَاوِيَةٌ
فروریخته
عَلَىٰ
بر
عُرُوشِهَا
سقف‌هاي آن
وَبِئْرٍ
و چاه آب
مُّعَطَّلَةٍ
رها شده
وَقَصْرٍ
و قصرهای
مَّشِيدٍ
برافراشته، محکم

Faka ayyim min qaryatin ahlaknaahaa wa hiya zaalimatun fahiya khaawiyatun 'alaa 'urooshihaa wa bi'rim mu'at talatinw wa qasrim masheed

پس چه بسیار آبادی‌ها را در حالی‌که (مردمش) ستمگر بودند؛ نابودشان کردیم، پس (اینک) بر سقف‌هایش فروریخته (و ویران شده) است، و (چه بسیار) چاه (پر آب) که بی‌حاصل مانده، و (چه) قصر (های) بر افراشته استوار (که بی‌صاحب مانده است).

توضیح

اَفَلَمْ يَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَتَكُوْنَ لَهُمْ قُلُوْبٌ يَّعْقِلُوْنَ بِهَآ اَوْ اٰذَانٌ يَّسْمَعُوْنَ بِهَاۚ فَاِنَّهَا لَا تَعْمَى الْاَبْصَارُ وَلٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوْبُ الَّتِيْ فِى الصُّدُوْرِ   ( الحج: ٤٦ )

أَفَلَمْ
آیا پس سیر نکردند
يَسِيرُوا۟
آیا پس سیر نکردند
فِى
در
ٱلْأَرْضِ
زمين
فَتَكُونَ
تا باشد
لَهُمْ
برای آنان
قُلُوبٌ
قلبها
يَعْقِلُونَ
مي‌انديشند
بِهَآ
با آن
أَوْ
يا
ءَاذَانٌ
گوشها
يَسْمَعُونَ
می شنوند
بِهَاۖ
با آن
فَإِنَّهَا
پس بی گمان آن
لَا
کور نمی شود
تَعْمَى
کور نمی شود
ٱلْأَبْصَٰرُ
چشم ها
وَلَٰكِن
ولي
تَعْمَى
کور می شود
ٱلْقُلُوبُ
دلهایی که
ٱلَّتِى
دلهایی که
فِى
در
ٱلصُّدُورِ
سينه‌ها

Afalam yaseeroo fil ardi fatakoona lahum quloobuny ya'qiloona bihaaa aw aazaanuny yasm'oona bihaa fa innahaa laa ta'mal absaaru wa laakin ta'mal quloobul latee fissudoor

آیا آن‌ها در زمین سیر نکردند، تا دل‌هایی داشته باشند که با آن (حقیقت را) دریابند، یا گوش‌های که با آن (اخبار گذشتگان را) بشنوند؟! پس بی‌گمان چشم‌های (ظاهر) نا‌‌‌بینا نمی‌شود، و لیکن دل‌هایی که در سینه‌هاست؛ نابینا می‌شود.

توضیح

وَيَسْتَعْجِلُوْنَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُّخْلِفَ اللّٰهُ وَعْدَهٗۗ وَاِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَاَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّوْنَ   ( الحج: ٤٧ )

وَيَسْتَعْجِلُونَكَ
و با شتاب می خواهند از تو
بِٱلْعَذَابِ
عذاب را
وَلَن
پس هرگز تخلف نمي‌كند
يُخْلِفَ
پس هرگز تخلف نمي‌كند
ٱللَّهُ
خداوند
وَعْدَهُۥۚ
وعده اش
وَإِنَّ
و همانا
يَوْمًا
یک روز
عِندَ
نزد
رَبِّكَ
پروردگار تو
كَأَلْفِ
مانند هزار
سَنَةٍ
سال
مِّمَّا
از آن چه
تَعُدُّونَ
می شمارید

Wa yasta'juloonaka bil'azaabi wa lany yukhlifal laahu wa'dah; wa inna yawman 'inda Rabbika ka'alfi sanatim mimmaa ta'uddoon

و آن‌ها به شتاب از تو عذاب می‌طلبند، و الله هرگز و عده‌اش را خلاف نمی‌کند، و بی‌گمان یک روز نزد پروردگارت، مانند هزار سال از آنچه است که (شما) می‌شمارید.

توضیح

وَكَاَيِّنْ مِّنْ قَرْيَةٍ اَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ اَخَذْتُهَاۚ وَاِلَيَّ الْمَصِيْرُ ࣖ  ( الحج: ٤٨ )

وَكَأَيِّن
و چه بسيار
مِّن
از
قَرْيَةٍ
شهري
أَمْلَيْتُ
مهلت دادم
لَهَا
به آنها
وَهِىَ
و آن
ظَالِمَةٌ
ظالم
ثُمَّ
سپس
أَخَذْتُهَا
گرفتم آن را
وَإِلَىَّ
و به سوی من
ٱلْمَصِيرُ
(آن) سرانجام

Wa ka ayyim min qaryatin amlaitu lahaa wa hiya zaalimatun summa akhaztuhaa wa ilaiyal maseer

و چه بسیار آبادی‌ها که به آن‌ها مهلت دادم؛ در حالی‌که (مردمش) ستم‌گر بودند، آنگاه آن‌ها را گرفتم، و باز گشت (همه) به سوی من است.

توضیح

قُلْ يٰٓاَيُّهَا النَّاسُ اِنَّمَآ اَنَا۠ لَكُمْ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ ۚ  ( الحج: ٤٩ )

قُلْ
بگو
يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلنَّاسُ
مردم
إِنَّمَآ
جز اين نيست كه
أَنَا۠
من
لَكُمْ
براي شما
نَذِيرٌ
بیم دهنده
مُّبِينٌ
آشكار

Qul yaaa ayyuhan naasu innamaaa ana lakum nazeerum mubeen

(ای پیامبر!) بگو: «ای مردم! جز این نیست که من برای شما بیم‌دهندۀ آشکاری هستم».

توضیح

فَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّرِزْقٌ كَرِيْمٌ   ( الحج: ٥٠ )

فَٱلَّذِينَ
پس كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
وَعَمِلُوا۟
و انجام دادند
ٱلصَّٰلِحَٰتِ
كارهاي شايسته
لَهُم
برای آنان
مَّغْفِرَةٌ
آمرزش
وَرِزْقٌ
روزی
كَرِيمٌ
کریمانه

Fallazeena aamanoo wa 'amilu saalihaati lahum maghfiratunw wa rizqun kareem

پس کسانی‌که ایمان آوردند و کار‌‌های شایسته انجام دادند، برای آن‌ها آمرزش و روزی نیک است.

توضیح