Skip to main content

اَفَمَنْ وَّعَدْنٰهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيْهِ كَمَنْ مَّتَّعْنٰهُ مَتَاعَ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ مِنَ الْمُحْضَرِيْنَ   ( القصص: ٦١ )

أَفَمَن
آیا پس کسی که
وَعَدْنَٰهُ
وعده دادیم به او
وَعْدًا
وعده
حَسَنًا
نيكو
فَهُوَ
پس آن
لَٰقِيهِ
ملاقات کننده آن، رسنده ی به آن
كَمَن
مانند كسي كه
مَّتَّعْنَٰهُ
برخوردار کردیم او را
مَتَٰعَ
متاع
ٱلْحَيَوٰةِ
زندگي
ٱلدُّنْيَا
دنيا
ثُمَّ
سپس
هُوَ
او
يَوْمَ
روز
ٱلْقِيَٰمَةِ
رستاخيز
مِنَ
از
ٱلْمُحْضَرِينَ
احضار شدگان

Afamanw wa'adnaahu wa'dan hasanan fahuwa laaqeehi kamam matta'naahu mataa'al hayaatid dunyaa summa huwa Yawmal Qiyaamati minal muhdareen

آیا کسی‌که به او وعده نیک داده‌ایم، پس او به آن (وعده) خواهد رسید، همانند کسی است که او را از متاع زندگی دنیا بهرمند ساخته‌ایم، سپس روز قیامت از احضار شدگان (در عذاب) خواهد بود؟

توضیح

وَيَوْمَ يُنَادِيْهِمْ فَيَقُوْلُ اَيْنَ شُرَكَاۤءِيَ الَّذِيْنَ كُنْتُمْ تَزْعُمُوْنَ   ( القصص: ٦٢ )

وَيَوْمَ
و روز
يُنَادِيهِمْ
ندا دهد ایشان را
فَيَقُولُ
پس می گوید
أَيْنَ
کجاست
شُرَكَآءِىَ
شریکان من
ٱلَّذِينَ
كساني كه
كُنتُمْ
می پندارید
تَزْعُمُونَ
می پندارید

Wa Yawma yunaadeehim fa-yaqoolu aina shurakaaa 'iyal lazeena kuntum taz'umoon

و روزی‌که (الله) آنان را ندا دهد، آنگاه فرماید: «کجا هستند، شریکانی که برای من می‌پنداشتید؟!»

توضیح

قَالَ الَّذِيْنَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هٰٓؤُلَاۤءِ الَّذِيْنَ اَغْوَيْنَاۚ اَغْوَيْنٰهُمْ كَمَا غَوَيْنَاۚ تَبَرَّأْنَآ اِلَيْكَ مَا كَانُوْٓا اِيَّانَا يَعْبُدُوْنَ   ( القصص: ٦٣ )

قَالَ
گفت
ٱلَّذِينَ
كساني كه
حَقَّ
لازم شد
عَلَيْهِمُ
بر آن‌ها
ٱلْقَوْلُ
قول(وعده عذاب)
رَبَّنَا
پروردگار ما
هَٰٓؤُلَآءِ
اين‌ها
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أَغْوَيْنَآ
گمراه کردیم
أَغْوَيْنَٰهُمْ
گمراه کردیم آنها را
كَمَا
همان گونه كه
غَوَيْنَاۖ
گمراه شدیم
تَبَرَّأْنَآ
بیزاری جستیم
إِلَيْكَۖ
به سوی تو
مَا
ما را پرستش نمی کردند
كَانُوٓا۟
ما را پرستش نمی کردند
إِيَّانَا
ما را پرستش نمی کردند
يَعْبُدُونَ
ما را پرستش نمی کردند

Qaalal lazeena haqqa 'alaihimul qawlu Rabbanaa haaa'ulaaa'il lazeena aghwainaa aghwainaahu kamaa ghawainaa tabarraanaaa ilaika maa kaanoo iyyaanaa ya'budoon

کسانی (از معبودان) که فرمان (عذاب) بر آنان تحقیق یافته است. می‌گویند: «پروردگارا! این‌ها (= عابدان) کسانی‌اند که گمراهشان کردیم؛ (آری) آن‌ها را گمراه کردیم، همان گونه که (خودمان) گمراه شدیم، از آن‌ها به‌سوی تو بیزاری می‌جوییم، آن‌ها (در حقیقت) ما را نمی‌پرستیدند (بلکه آن‌ها شیطان را پرستش می‌کردند)»

توضیح

وَقِيْلَ ادْعُوْا شُرَكَاۤءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيْبُوْا لَهُمْ ۗوَرَاَوُا الْعَذَابَۚ لَوْ اَنَّهُمْ كَانُوْا يَهْتَدُوْنَ  ( القصص: ٦٤ )

وَقِيلَ
و گفته شد
ٱدْعُوا۟
بخوانید
شُرَكَآءَكُمْ
شرکایتان
فَدَعَوْهُمْ
پس ندا دهند آنها را، پس فرا خوانند آنها را
فَلَمْ
پس اجابت نکردند
يَسْتَجِيبُوا۟
پس اجابت نکردند
لَهُمْ
آنان را
وَرَأَوُا۟
و مي‌بينند
ٱلْعَذَابَۚ
عذاب
لَوْ
کاش
أَنَّهُمْ
همانا ايشان
كَانُوا۟
هدایت می پذیرفتند
يَهْتَدُونَ
هدایت می پذیرفتند

Wa qeelad 'oo shurakaaa'akum fada'awhum falam yastajeeboo lahum wa ra awul 'azaab; law annahum kaanoo yahtadoon

و (به عابدان) گفته می‌شود: «معبودهای‌تان را (که شریک الله می‌پنداشتید) بخوانید (تا شما را یاری کنند)» پس آن‌ها را می‌خوانند، ولی جوابی به ایشان نمی‌دهند، و عذاب (الهی) را (با چشم خود) ببینید، (و آرزو کنند) که ای کاش هدایت یافته بودند.

توضیح

وَيَوْمَ يُنَادِيْهِمْ فَيَقُوْلُ مَاذَآ اَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِيْنَ   ( القصص: ٦٥ )

وَيَوْمَ
و روز
يُنَادِيهِمْ
ندا دهد ایشان را
فَيَقُولُ
پس می گوید
مَاذَآ
چه چيزي
أَجَبْتُمُ
پاسخ دادید، اجابت کردید
ٱلْمُرْسَلِينَ
فرستادگان

Wa Yawma yunaadeehim fa yaqoolu maazaaa ajabtumul mursaleen

و روزی‌که (الله) آنان را ندا دهد، آنگاه فرماید: «پیامبران را چه پاسخی دادید؟!»

توضیح

فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْاَنْۢبَاۤءُ يَوْمَىِٕذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَاۤءَلُوْنَ   ( القصص: ٦٦ )

فَعَمِيَتْ
پس مخفی گردید
عَلَيْهِمُ
بر آن‌ها
ٱلْأَنۢبَآءُ
خبرهای مهم
يَوْمَئِذٍ
آن روز
فَهُمْ
پس آنان
لَا
از همدیگر نمی پرسند
يَتَسَآءَلُونَ
از همدیگر نمی پرسند

Fa'amiyat 'alaihimul ambaaa'u Yawma'izin fahum laa yatasaaa'aloon

در آن روز همۀ خبرها (و حجت‌ها) بر آن‌ها پوشیده ماند، (و همه چیز را فراموش کنند) پس آنان از یکدیگر نپرسند.

توضیح

فَاَمَّا مَنْ تَابَ وَاٰمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسٰٓى اَنْ يَّكُوْنَ مِنَ الْمُفْلِحِيْنَ   ( القصص: ٦٧ )

فَأَمَّا
پس امّا
مَن
کسی که
تَابَ
توبه کند
وَءَامَنَ
و ایمان آورد
وَعَمِلَ
و انجام دهد
صَٰلِحًا
(كار) شايسته
فَعَسَىٰٓ
پس شايد
أَن
كه
يَكُونَ
بشود
مِنَ
از
ٱلْمُفْلِحِينَ
رستگاران

Fa ammaa man taaba wa aamana wa 'amila saalihan fa'asaaa ai yakoona minal mufliheen

اما کسی‌که توبه کرد و ایمان آورد و عمل شایسته انجام داد، پس امید است که از رستگاران باشد.

توضیح

وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاۤءُ وَيَخْتَارُ ۗمَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۗسُبْحٰنَ اللّٰهِ وَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ   ( القصص: ٦٨ )

وَرَبُّكَ
و پروردگارت
يَخْلُقُ
مي‌آفريند
مَا
آن چه
يَشَآءُ
می خواهد
وَيَخْتَارُۗ
و بر می گزیند، اختیار می کند
مَا
نیست
كَانَ
نیست
لَهُمُ
براي ايشان
ٱلْخِيَرَةُۚ
اختیار داشتن
سُبْحَٰنَ
پاک و منزه است خدا
ٱللَّهِ
خداوند
وَتَعَٰلَىٰ
و برتر است
عَمَّا
از آن چه
يُشْرِكُونَ
شریک قرار می دهند

Wa Rabbuka yakhuluqu maa yashaaa'u wa yakhtaar; maa kaana lahumul khiyarah; Subhannal laahi wa Ta'aalaa 'ammmaa yushrikoon

و پروردگار تو هر چه بخواهد می‌آفریند، و (هر چه بخواهد) بر می‌گزیند، آنان را (هیچ) اختیاری نیست، الله منزه و برتر است از آنچه شریک او قرار می‌دهند.

توضیح

وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُوْرُهُمْ وَمَا يُعْلِنُوْنَ   ( القصص: ٦٩ )

وَرَبُّكَ
و پروردگارت
يَعْلَمُ
مي‌داند
مَا
آن چه
تُكِنُّ
نهان می دارد
صُدُورُهُمْ
سينه‌هايشان
وَمَا
و آن چه
يُعْلِنُونَ
آشكار مي‌كنند

Wa Rabbuka ya'lamu maa tukinnu sudooruhum wa maa yu'linoon

و پروردگار تو می‌داند آنچه را که سینه‌های آنان پنهان می‌دارد، و آنچه را آشکار می‌کنند.

توضیح

وَهُوَ اللّٰهُ لَآ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ۗ لَهُ الْحَمْدُ فِى الْاُوْلٰى وَالْاٰخِرَةِ ۖوَلَهُ الْحُكْمُ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُوْنَ   ( القصص: ٧٠ )

وَهُوَ
و او
ٱللَّهُ
خداوند
لَآ
نيست
إِلَٰهَ
معبودي
إِلَّا
مگر
هُوَۖ
او
لَهُ
براي او
ٱلْحَمْدُ
ستايش
فِى
در دنیا
ٱلْأُولَىٰ
در دنیا
وَٱلْءَاخِرَةِۖ
و آخرت
وَلَهُ
و براي او
ٱلْحُكْمُ
حکمرانی ، داوری
وَإِلَيْهِ
و به سوي او
تُرْجَعُونَ
بازگردانده مي‌شويد

Wa Huwal laahu laaa ilaaha illaa Huwa lahul hamdu fil oolaa wal Aakhirati wa lahul hukmu wa ilaihi turja'oon

و او ذاتی است که هیچ معبودی (به حق) جز او نیست، ستایش در دنیا و آخرت برای اوست، و حکم (و فرمانروایی) از آن اوست، و (همۀ شما) به سوی او باز گردانده می‌شوید.

توضیح