Skip to main content

نَحْنُ اَوْلِيَاۤؤُكُمْ فِى الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَفِى الْاٰخِرَةِ ۚوَلَكُمْ فِيْهَا مَا تَشْتَهِيْٓ اَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيْهَا مَا تَدَّعُوْنَ ۗ   ( فصلت: ٣١ )

نَحْنُ
ما
أَوْلِيَآؤُكُمْ
دوستان حامی، سرپرستان
فِى
در
ٱلْحَيَوٰةِ
زندگي
ٱلدُّنْيَا
دنيا
وَفِى
و در
ٱلْءَاخِرَةِۖ
آخرت
وَلَكُمْ
و براي شما
فِيهَا
در آن جا
مَا
آن چه
تَشْتَهِىٓ
خواهش می کند، هوس می کند
أَنفُسُكُمْ
دلهایتان
وَلَكُمْ
و براي شما
فِيهَا
در آن جا
مَا
آن چه
تَدَّعُونَ
طلب می کنید

Nahnu awliyaaa'ukum fil hayaatid dunyaa wa fil Aakhirati wa lakum feehaa maa tashtaheee anfusukum wa lakum feehaa ma tadda'oon

ما در زندگی دنیا و (نیز) در آخرت دوستان (و یاران) شما هستیم، و برای شما در آن (بهشت) هر چه دل‌تان بخواهد فراهم است، و هر چه در خواست کنید برایتان (حاضر) است.

توضیح

نُزُلًا مِّنْ غَفُوْرٍ رَّحِيْمٍ ࣖ   ( فصلت: ٣٢ )

نُزُلًا
پذیرایی، روزی
مِّنْ
از
غَفُورٍ
بسیار آمرزنده
رَّحِيمٍ
مهربان

Nuzulam min Ghafoorir Raheem

(این‌ها) پذیرایی از سوی (الله) آمرزندۀ مهربان است».

توضیح

وَمَنْ اَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّنْ دَعَآ اِلَى اللّٰهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَّقَالَ اِنَّنِيْ مِنَ الْمُسْلِمِيْنَ   ( فصلت: ٣٣ )

وَمَنْ
و چه کسی
أَحْسَنُ
نيكوتر
قَوْلًا
گفتار
مِّمَّن
از كسي كه
دَعَآ
خواند
إِلَى
به سوی
ٱللَّهِ
خداوند
وَعَمِلَ
و انجام دهد
صَٰلِحًا
(كار) شايسته
وَقَالَ
و گفت
إِنَّنِى
همانا من
مِنَ
از
ٱلْمُسْلِمِينَ
مسلمانان

Wa man ahsanu qawlam mimman da'aaa ilal laahi wa 'amila saalihanw wa qaala innanee minal muslimeen

و چه کسی خوش گفتار‌تر است از کسی‌که به سوی الله دعوت کند، و کار شایسته انجام دهد، و گوید: «بی‌شک من از مسلمانان هستم؟!»

توضیح

وَلَا تَسْتَوِى الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۗاِدْفَعْ بِالَّتِيْ هِيَ اَحْسَنُ فَاِذَا الَّذِيْ بَيْنَكَ وَبَيْنَهٗ عَدَاوَةٌ كَاَنَّهٗ وَلِيٌّ حَمِيْمٌ   ( فصلت: ٣٤ )

وَلَا
و برابر نمی شود
تَسْتَوِى
و برابر نمی شود
ٱلْحَسَنَةُ
نیکی
وَلَا
و نه
ٱلسَّيِّئَةُۚ
بدی
ٱدْفَعْ
پاسخ بده، دفع کن
بِٱلَّتِى
به آنکه
هِىَ
آن
أَحْسَنُ
نيكوتر
فَإِذَا
پس هنگامي كه
ٱلَّذِى
كسي كه
بَيْنَكَ
بین تو
وَبَيْنَهُۥ
و بين او
عَدَٰوَةٌ
دشمنی
كَأَنَّهُۥ
گوئیا آن
وَلِىٌّ
یاور
حَمِيمٌ
گرم و صمیمی

Wa laa tastawil hasanatu wa las saiyi'ah; idfa' billatee hiya ahsanu fa'izal lazee bainaka wa bainahoo 'adaawatun ka'annahoo waliyun hameem

و (هرگز) نیکی و بدی یکسان نیست، همیشه به نیکو‌ترین شیوه پاسخ ده، پس ناگاه (می‌بینی) همان کس‌که میان تو و او دشمنی است، گویی دوست صمیمی است.

توضیح

وَمَا يُلَقّٰىهَآ اِلَّا الَّذِيْنَ صَبَرُوْاۚ وَمَا يُلَقّٰىهَآ اِلَّا ذُوْ حَظٍّ عَظِيْمٍ  ( فصلت: ٣٥ )

وَمَا
و دریافت نمی کند آن را
يُلَقَّىٰهَآ
و دریافت نمی کند آن را
إِلَّا
مگر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
صَبَرُوا۟
صبر کردند
وَمَا
و دریافت نمی کند آن را
يُلَقَّىٰهَآ
و دریافت نمی کند آن را
إِلَّا
مگر
ذُو
صاحب
حَظٍّ
بهره و نصیب
عَظِيمٍ
بزرگ

Wa maa yulaqqaahaaa illal lazeena sabaroo wa maa yulaqqaahaaa illaa zoo hazzin 'azeem

و (اما) جز کسانی‌که شکیبا باشند آن را نپذیرند، و جز دارندۀ بهره‌ای بزرگ (از ایمان و اخلاق) آن را نپذیرد.

توضیح

وَاِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطٰنِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّٰهِ ۗاِنَّهٗ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ   ( فصلت: ٣٦ )

وَإِمَّا
و اگر
يَنزَغَنَّكَ
وسوسه می کند تو را
مِنَ
از
ٱلشَّيْطَٰنِ
شيطان
نَزْغٌ
وسوسه
فَٱسْتَعِذْ
پس پناه ببر
بِٱللَّهِۖ
به خدا
إِنَّهُۥ
همانا او
هُوَ
او
ٱلسَّمِيعُ
شنوا
ٱلْعَلِيمُ
دانا

Wa immaa yanzaghannaka minash Shaitaani nazghun fasta'iz billaahi innahoo Huwas Samee'ul 'Aleem

و هرگاه وسوسه‌ای (باز دارنده) از سوی شیطان تو را باز گرداند، پس به الله پناه ببر، یقیناً اوست که شنوای داناست.

توضیح

وَمِنْ اٰيٰتِهِ الَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُۗ لَا تَسْجُدُوْا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ الَّذِيْ خَلَقَهُنَّ اِنْ كُنْتُمْ اِيَّاهُ تَعْبُدُوْنَ   ( فصلت: ٣٧ )

وَمِنْ
و از
ءَايَٰتِهِ
نشانه‌هايش
ٱلَّيْلُ
شب
وَٱلنَّهَارُ
و روز
وَٱلشَّمْسُ
و خورشید
وَٱلْقَمَرُۚ
و ماه
لَا
سجده نکنید
تَسْجُدُوا۟
سجده نکنید
لِلشَّمْسِ
برای خورشید
وَلَا
و نه
لِلْقَمَرِ
برای ماه
وَٱسْجُدُوا۟
و سجده کنید
لِلَّهِ
براي خداوند
ٱلَّذِى
كسي كه
خَلَقَهُنَّ
آفرید آنها را
إِن
اگر
كُنتُمْ
فقط او را
إِيَّاهُ
فقط او را
تَعْبُدُونَ
می پرستید

Wa min Aayaatihil lailu wannahaaru washshamsu walqamar; laa tasjudoo lishshamsi wa laa lilqamari wasjudoo lillaahil lazee khala qahunna in kuntum iyyaahu ta'budoon

و از نشانه‌های او، شب و روز، و خورشید و ماه است، برای خورشید و برای ماه سجده نکنید، و برای الله که آن‌ها را آفریده است، سجده کنید، اگر تنها او را می‌پرستید.

توضیح

فَاِنِ اسْتَكْبَرُوْا فَالَّذِيْنَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُوْنَ لَهٗ بِالَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْـَٔمُوْنَ ۩  ( فصلت: ٣٨ )

فَإِنِ
پس اگر
ٱسْتَكْبَرُوا۟
تکبر و سرکشی کردند
فَٱلَّذِينَ
پس كساني كه
عِندَ
نزد
رَبِّكَ
پروردگار تو
يُسَبِّحُونَ
نیایش می کنند
لَهُۥ
براي او
بِٱلَّيْلِ
در شب
وَٱلنَّهَارِ
و روز
وَهُمْ
و ايشان
لَا
خسته و ملول نمی شوند
يَسْـَٔمُونَ۩
خسته و ملول نمی شوند

Fa inis-takbaroo fallazee na 'inda Rabbika yusabbihoona lahoo billaili wannnahaari wa hum laa yas'amoon

پس اگر (کافران) تکبر کنند، (باکی نیست) پس کسانی‌که نزد پروردگارت هستند، شب و روز او را تسبیح می‌گویند و آنان خسته نمی‌شوند.

توضیح

وَمِنْ اٰيٰتِهٖٓ اَنَّكَ تَرَى الْاَرْضَ خَاشِعَةً فَاِذَآ اَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاۤءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْۗ اِنَّ الَّذِيْٓ اَحْيَاهَا لَمُحْيِ الْمَوْتٰى ۗاِنَّهٗ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ   ( فصلت: ٣٩ )

وَمِنْ
و از
ءَايَٰتِهِۦٓ
نشانه‌هايش
أَنَّكَ
همانا تو
تَرَى
می بینی
ٱلْأَرْضَ
زمين
خَٰشِعَةً
خشک و بی حرکت، افسرده
فَإِذَآ
پس هنگامي كه
أَنزَلْنَا
نازل كرديم
عَلَيْهَا
بر آن
ٱلْمَآءَ
آب
ٱهْتَزَّتْ
تکان خورد، جنبید
وَرَبَتْۚ
و بردمید، و نمو کرد
إِنَّ
همانا
ٱلَّذِىٓ
كسي كه
أَحْيَاهَا
زنده بدارد او را
لَمُحْىِ
زنده کننده
ٱلْمَوْتَىٰٓۚ
مردگان
إِنَّهُۥ
همانا او
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Wa min Aayaatiheee annaka taral arda khaashi'atan fa izaaa anzalna 'alaihal maaa'ah tazzat wa rabat; innal lazeee ahyaahaa lamuhiyil mawtaa; innahoo 'alaa kulli shai-in Qadeer

و از نشانه‌های او (این) است که زمین را خشک (و بی‌جان) می‌بینی، پس هنگامی‌که آب (باران) را بر آن فرو فرستیم، به جنبش در آید و برویاند، بی‌گمان کسی‌که آن را زنده کرد، یقیناً مردگان را زنده می‌کند، بی‌شک او بر هر چیز تواناست.

توضیح

اِنَّ الَّذِيْنَ يُلْحِدُوْنَ فِيْٓ اٰيٰتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَاۗ اَفَمَنْ يُّلْقٰى فِى النَّارِ خَيْرٌ اَمَّنْ يَّأْتِيْٓ اٰمِنًا يَّوْمَ الْقِيٰمَةِ ۗاِعْمَلُوْا مَا شِئْتُمْ ۙاِنَّهٗ بِمَا تَعْمَلُوْنَ بَصِيْرٌ   ( فصلت: ٤٠ )

إِنَّ
همانا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يُلْحِدُونَ
کژ اندیشی می کنند
فِىٓ
در
ءَايَٰتِنَا
آيات ما
لَا
مخفی نمی مانند
يَخْفَوْنَ
مخفی نمی مانند
عَلَيْنَآۗ
بر ما
أَفَمَن
آیا پس کسی که
يُلْقَىٰ
افکنده می شود
فِى
در
ٱلنَّارِ
آتش
خَيْرٌ
بهتر
أَم
يا
مَّن
کسی که
يَأْتِىٓ
می آید
ءَامِنًا
آسوده
يَوْمَ
روز
ٱلْقِيَٰمَةِۚ
رستاخيز
ٱعْمَلُوا۟
عمل کنید
مَا
آن چه
شِئْتُمْۖ
خواستيد
إِنَّهُۥ
همانا او
بِمَا
به آن چه
تَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهيد
بَصِيرٌ
بينا

Innal lazeena yulhidoona feee Aayaatina laa yakhfawna 'alainaa' afamai yulqaa fin Naari khayrun am mai yaateee aaminai Yawmal Qiyaamah; i'maloo ma shi'tum innahoo bimaa ta'maloona Baseer

بی‌گمان کسانی‌که در آیات ما کجروی می‌کنند، بر ما پوشیده نیستند، آیا کسی‌که در آتش انداخته شود بهتر است، یا کسی‌که روز قیامت ایمن (و بدون وحشت) بیاید؟! هر چه می‌خواهید بکنید، مسلماً او به آنچه انجام می‌دهید بیناست.

توضیح