اَمَّنْ هٰذَا الَّذِيْ يَرْزُقُكُمْ اِنْ اَمْسَكَ رِزْقَهٗ ۚ بَلْ لَّجُّوْا فِيْ عُتُوٍّ وَّنُفُوْرٍ ( الملك: ٢١ )
Amman haazal lazee yarzuqukum in amsaka rizqah; bal lajjoo fee 'utuwwinw wa nufoor
آیا آن کیست که به شما روزی دهد اگر او روزیش را باز دارد؟ بلکه آنها در سرکشی و دوری از حق لجاجت میکنند.
اَفَمَنْ يَّمْشِيْ مُكِبًّا عَلٰى وَجْهِهٖٓ اَهْدٰىٓ اَمَّنْ يَّمْشِيْ سَوِيًّا عَلٰى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍ ( الملك: ٢٢ )
Afamai yamshee mukibban 'alaa wajhihee ahdaaa ammany yamshee sawiyyan 'alaa siratim mustaqeem
آیا کسیکه به رو افتاده حرکت میکند به هدایت نزدیکتراست، یا آن کسیکه راست و استوار بر راه راست گام بر میدارد؟!
قُلْ هُوَ الَّذِيْٓ اَنْشَاَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَالْاَفْـِٕدَةَۗ قَلِيْلًا مَّا تَشْكُرُوْنَ ( الملك: ٢٣ )
Qul huwal lazee ansha akum wa ja'ala lakumus sam'a wal absaara wal af'idata qaleelam maa tashkuroon
بگو: «او کسی است که شما را آفرید، و برای شما گوش و چشمان و دل قرار داد، (اما شما) اندکی سپاس گزاری میکنید».
قُلْ هُوَ الَّذِيْ ذَرَاَكُمْ فِى الْاَرْضِ وَاِلَيْهِ تُحْشَرُوْنَ ( الملك: ٢٤ )
Qul huwal lazee zara akum fil ardi wa ilaihi tuhsharoon
بگو: «او کسی است شما را در زمین پراکند و به سوی او گرد آورده میشوید».
وَيَقُوْلُوْنَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ ( الملك: ٢٥ )
Wa yaqooloona mataa haazal wa'du in kuntum saadiqeen
و میگویند: «اگر راست میگویید این وعدۀ (قیامت) چه زمانی است؟».
قُلْ اِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللّٰهِ ۖوَاِنَّمَآ اَنَا۠ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ ( الملك: ٢٦ )
Qul innamal 'ilmu 'indallaahi wa innamaaa ana nazeerum mubeen
(ای پیامبر) بگو: «علم (قیامت) تنها نزد الله است، و من فقط هشداردهندهای آشکار هستم».
فَلَمَّا رَاَوْهُ زُلْفَةً سِيْۤـَٔتْ وُجُوْهُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَقِيْلَ هٰذَا الَّذِيْ كُنْتُمْ بِهٖ تَدَّعُوْنَ ( الملك: ٢٧ )
Falaammaa ra-awhu zulfatan seee'at wujoohul lazeena kafaroo wa qeela haazal lazee kuntum bihee tadda'oon
پس چون آن (وعده و عذاب الهی) را از نزدیک ببینند، چهرۀ کسانیکه کافر شدند سیاه و اندوهگین میگردد، و (به آنها) گفته میشود: این همان چیزی است که شما آن را میطلبیدید.
قُلْ اَرَءَيْتُمْ اِنْ اَهْلَكَنِيَ اللّٰهُ وَمَنْ مَّعِيَ اَوْ رَحِمَنَاۙ فَمَنْ يُّجِيْرُ الْكٰفِرِيْنَ مِنْ عَذَابٍ اَلِيْمٍ ( الملك: ٢٨ )
Qul ara'aytum in ahlaka niyal laahu wa mam ma'iya aw rahimanaa famai-yujeerul kaafireena min 'azaabin aleem
(ای پیامبر) بگو: «به من خبر دهید، اگر الله مرا و کسانیکه با من هستند، هلاک کند، یا بر ما رحمت آورد، پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه میدهد؟!».
قُلْ هُوَ الرَّحْمٰنُ اٰمَنَّا بِهٖ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَاۚ فَسَتَعْلَمُوْنَ مَنْ هُوَ فِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ ( الملك: ٢٩ )
Qul huwar rahmaanu aamannaa bihee wa 'alaihi tawakkalnaa fasata'lamoona man huwa fee dalaalim mubeen
بگو: «او (الله) رحمان است، به او ایمان آوردهایم، و بر او توکل کردهایم، پس (ای کافران) بزودی خواهید دانست چه کسی در گمراهی آشکار است!».
قُلْ اَرَءَيْتُمْ اِنْ اَصْبَحَ مَاۤؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَّأْتِيْكُمْ بِمَاۤءٍ مَّعِيْنٍ ࣖ ( الملك: ٣٠ )
Qul ara'aytum in asbaha maaa'ukum ghawran famai yaateekum bimaaa'im ma'een
(ای پیامبر) بگو: «به من خبر دهید اگر آب (شرب) شما (در زمین) فرو رود، پس چه کسی میتواند برای شما آب روان (و گوارا) بیاورد؟!».