وَمَا يُغْنِيْ عَنْهُ مَالُهٗٓ اِذَا تَرَدّٰىٓۙ ( الليل: ١١ )
Wa maa yughnee 'anhu maaluhooo izaa taraddaa
و هنگامیکه سرازیر (جهنم) شود، مالش به حال او سودی نخواهد داشت.
اِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدٰىۖ ( الليل: ١٢ )
Inna 'alainaa lal hudaa
مسلماً هدایت (و راهنمایی) کردن بر (عهدۀ) ماست.
وَاِنَّ لَنَا لَلْاٰخِرَةَ وَالْاُوْلٰىۗ ( الليل: ١٣ )
Wa inna lanaa lal Aakhirata wal oolaa
و محققاً آخرت و دنیا از آن ماست.
فَاَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظّٰىۚ ( الليل: ١٤ )
Fa anzartukum naaran talazzaa
پس من شما را از آتشی شعلهور بیم دادم.
لَا يَصْلٰىهَآ اِلَّا الْاَشْقَىۙ ( الليل: ١٥ )
Laa yaslaahaaa illal ashqaa
به آن (آتش کسی) جز بدبختترین (مردم) در نیفتد
الَّذِيْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰىۗ ( الليل: ١٦ )
Allazee kazzaba wa tawallaa
(همان) کسیکه (آیات ما را) تکذیب کرد
وَسَيُجَنَّبُهَا الْاَتْقَىۙ ( الليل: ١٧ )
Wa sa yujannnabuhal atqaa
و بهزودی پرهیزکارترین (مردم) از آن دور داشته میشود.
الَّذِيْ يُؤْتِيْ مَالَهٗ يَتَزَكّٰىۚ ( الليل: ١٨ )
Allazee yu'tee maalahoo yatazakkaa
(همان) کسیکه مال خود را (در راه الله) میبخشد تا پاک شود.
وَمَا لِاَحَدٍ عِنْدَهٗ مِنْ نِّعْمَةٍ تُجْزٰىٓۙ ( الليل: ١٩ )
Wa maa li ahadin 'indahoo min ni'matin tujzaaa
و هیچ کس را بر او نعمت (و حقی) نیست، تا بخواهد (با انفاق) پاداش دهد.
اِلَّا ابْتِغَاۤءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلٰىۚ ( الليل: ٢٠ )
Illab tighaaa'a wajhi rabbihil a 'laa
مگر (برای) بدست آوردن رضا (و خشنودی) پروردگار برترش.