Skip to main content

وَعَلَّمَ اٰدَمَ الْاَسْمَاۤءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلٰۤىِٕكَةِ فَقَالَ اَنْۢبِـُٔوْنِيْ بِاَسْمَاۤءِ هٰٓؤُلَاۤءِ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ  ( البقرة: ٣١ )

waʿallama
وَعَلَّمَ
Dhe Ai ia mësoi
ādama
ءَادَمَ
Ademit
l-asmāa
ٱلْأَسْمَآءَ
emrat
kullahā
كُلَّهَا
të gjitha ato
thumma
ثُمَّ
pastaj
ʿaraḍahum
عَرَضَهُمْ
i prezantoi ato
ʿalā
عَلَى
tek
l-malāikati
ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ
engjëjt
faqāla
فَقَالَ
dhe u tha (atyre)
anbiūnī
أَنۢبِـُٔونِى
"Më njoftoni
bi-asmāi
بِأَسْمَآءِ
për emrat
hāulāi
هَٰٓؤُلَآءِ
e këtyre
in
إِن
nëse
kuntum
كُنتُمْ
ju jeni
ṣādiqīna
صَٰدِقِينَ
të sinqertë"

E Ai (Zoti) ia mësoi Ademit të gjithë emrat (e sendeve), pastaj ata ua prezentoi engjëjve dhe u tha: “Më tregoni për emrat e këtyre (sendeve të emërtuara), nëse jeni të drejt (çka mendoni)?”

Tefsir

قَالُوْا سُبْحٰنَكَ لَا عِلْمَ لَنَآ اِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۗاِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيْمُ الْحَكِيْمُ   ( البقرة: ٣٢ )

qālū
قَالُوا۟
Ata (engjëjt) thanë
sub'ḥānaka
سُبْحَٰنَكَ
"Lavdëruar qofsh Ti
لَا
nuk (ka)
ʿil'ma
عِلْمَ
dije
lanā
لَنَآ
për ne
illā
إِلَّا
përveç
مَا
asaj çfarë
ʿallamtanā
عَلَّمْتَنَآۖ
Ti na mësove ne
innaka
إِنَّكَ
vërtet
anta
أَنتَ
Ti (je)
l-ʿalīmu
ٱلْعَلِيمُ
i Gjithëdijshmi
l-ḥakīmu
ٱلْحَكِيمُ
i Urti"

(Engjëjt) Thanë: “Ti je i pa të meta, ne kemi dije tjetër përveç atë që na mësove Ti. Vërtetë, Ti je i gjithdijshëmi, i urti!”

Tefsir

قَالَ يٰٓاٰدَمُ اَنْۢبِئْهُمْ بِاَسْمَاۤىِٕهِمْ ۚ فَلَمَّآ اَنْۢبَاَهُمْ بِاَسْمَاۤىِٕهِمْۙ قَالَ اَلَمْ اَقُلْ لَّكُمْ اِنِّيْٓ اَعْلَمُ غَيْبَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِۙ وَاَعْلَمُ مَا تُبْدُوْنَ وَمَا كُنْتُمْ تَكْتُمُوْنَ   ( البقرة: ٣٣ )

qāla
قَالَ
Ai tha
yāādamu
يَٰٓـَٔادَمُ
"O Adem
anbi'hum
أَنۢبِئْهُم
njoftoji ata
bi-asmāihim
بِأَسْمَآئِهِمْۖ
për emrat e tyre"
falammā
فَلَمَّآ
Dhe pasi
anba-ahum
أَنۢبَأَهُم
ai i njoftoi ata
bi-asmāihim
بِأَسْمَآئِهِمْ
për emrat e tyre
qāla
قَالَ
(Zoti) tha
alam
أَلَمْ
"A nuk
aqul
أَقُل
u thashë
lakum
لَّكُمْ
juve
innī
إِنِّىٓ
(se) unë vërtet
aʿlamu
أَعْلَمُ
di
ghayba
غَيْبَ
fshehtësinë
l-samāwāti
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
e qiejve
wal-arḍi
وَٱلْأَرْضِ
dhe tokës
wa-aʿlamu
وَأَعْلَمُ
dhe di
مَا
atë çfarë
tub'dūna
تُبْدُونَ
ju shfaqni
wamā
وَمَا
dhe atë çfarë
kuntum
كُنتُمْ
ju (në vazhdimësi)
taktumūna
تَكْتُمُونَ
fshehni"

(Zoti) Tha: “O Adem, njoftoj ata (engjëjt) me emrat e atyre (sendeve)!” E kur u rrëfeu atyre për emrat e tyre, (Zoti) tha: “A nuk u kam thënë juve se Unë, më së miri e di fshehtësinë e qiejve e të tokës dhe më së miri e di atë, që ju e publikoni dhe atë që e mbani fshehtë.”

Tefsir

وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰۤىِٕكَةِ اسْجُدُوْا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوْٓا اِلَّآ اِبْلِيْسَۗ اَبٰى وَاسْتَكْبَرَۖ وَكَانَ مِنَ الْكٰفِرِيْنَ  ( البقرة: ٣٤ )

wa-idh
وَإِذْ
Dhe kur
qul'nā
قُلْنَا
Ne u thamë
lil'malāikati
لِلْمَلَٰٓئِكَةِ
engjëjve
us'judū
ٱسْجُدُوا۟
"Bëni sexhde
liādama
لِءَادَمَ
për Ademin"
fasajadū
فَسَجَدُوٓا۟
Përnjëherë ata bënë sexhde
illā
إِلَّآ
përveç
ib'līsa
إِبْلِيسَ
Iblisit
abā
أَبَىٰ
ai refuzoi
wa-is'takbara
وَٱسْتَكْبَرَ
dhe shfaqi arrogancë
wakāna
وَكَانَ
dhe ishte
mina
مِنَ
prej
l-kāfirīna
ٱلْكَٰفِرِينَ
mohuesve

E kur u thamë engjëjve: përuluni (bini në sexhde) Ademit, ata menjëherë iu përulën, me përjashtim të iblisit (djallit). Ai rrefuzoi dhe u mbajtë në të madh dhe u bë pabesimtar

Tefsir

وَقُلْنَا يٰٓاٰدَمُ اسْكُنْ اَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَاۖ وَلَا تَقْرَبَا هٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُوْنَا مِنَ الظّٰلِمِيْنَ   ( البقرة: ٣٥ )

waqul'nā
وَقُلْنَا
Dhe Ne thamë
yāādamu
يَٰٓـَٔادَمُ
"O Adem
us'kun
ٱسْكُنْ
bano
anta
أَنتَ
ti
wazawjuka
وَزَوْجُكَ
dhe bashkëshortja jote
l-janata
ٱلْجَنَّةَ
(në) xhenet
wakulā
وَكُلَا
dhe hani
min'hā
مِنْهَا
prej tij
raghadan
رَغَدًا
me bollëk
ḥaythu
حَيْثُ
aty ku
shi'tumā
شِئْتُمَا
doni ju dy
walā
وَلَا
por mos
taqrabā
تَقْرَبَا
iu afroni
hādhihi
هَٰذِهِ
kësaj
l-shajarata
ٱلشَّجَرَةَ
bime
fatakūnā
فَتَكُونَا
e të jeni
mina
مِنَ
prej
l-ẓālimīna
ٱلظَّٰلِمِينَ
të padrejtëve

Ne i thamë: “O Adem, ti dhe bashkëshortja juaj banoni në Xhennet dhe hani lirisht nga frutat e tij kah të doni, po mos iu afroni asaj bime (peme) e të bëheni zulumqarë (të vetvetes suaj).”

Tefsir

فَاَزَلَّهُمَا الشَّيْطٰنُ عَنْهَا فَاَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيْهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوْا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۚ وَلَكُمْ فِى الْاَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَّمَتَاعٌ اِلٰى حِيْنٍ  ( البقرة: ٣٦ )

fa-azallahumā
فَأَزَلَّهُمَا
E ata dy i mashtroi
l-shayṭānu
ٱلشَّيْطَٰنُ
shejtani
ʿanhā
عَنْهَا
prej saj (pemës)
fa-akhrajahumā
فَأَخْرَجَهُمَا
dhe i nxori ata dy
mimmā
مِمَّا
nga ajo që
kānā
كَانَا
ata dy ishin
fīhi
فِيهِۖ
në të
waqul'nā
وَقُلْنَا
dhe Ne thamë
ih'biṭū
ٱهْبِطُوا۟
"Zbritni!
baʿḍukum
بَعْضُكُمْ
disa nga ju
libaʿḍin
لِبَعْضٍ
për disa
ʿaduwwun
عَدُوٌّۖ
(do të jeni) armiq
walakum
وَلَكُمْ
dhe për ju
فِى
l-arḍi
ٱلْأَرْضِ
tokë
mus'taqarrun
مُسْتَقَرٌّ
(ka) vendqëndrim
wamatāʿun
وَمَتَٰعٌ
dhe argëtim
ilā
إِلَىٰ
deri (në)
ḥīnin
حِينٍ
(një) kohë"

Po djalli i bëri që ata të dy të mashtrohen në atë (pemë ose Xhennetin) dhe i nxori ata nga ajo (e mirë) që ishin në te, e Ne u thamë: “Zbritni (dilni), jeni armik i njëri-tjetrit, e ju deri në një kohë në tokë keni vendbanim dhe dëfrim”

Tefsir

فَتَلَقّٰٓى اٰدَمُ مِنْ رَّبِّهٖ كَلِمٰتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۗ اِنَّهٗ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيْمُ   ( البقرة: ٣٧ )

fatalaqqā
فَتَلَقَّىٰٓ
Dhe pranoi
ādamu
ءَادَمُ
Ademi
min
مِن
prej
rabbihi
رَّبِّهِۦ
Zotit të tij
kalimātin
كَلِمَٰتٍ
(disa) fjalë
fatāba
فَتَابَ
dhe Ai ia fali
ʿalayhi
عَلَيْهِۚ
atij
innahu
إِنَّهُۥ
Vërtet Ai
huwa
هُوَ
(vetëm) Ai (është)
l-tawābu
ٱلتَّوَّابُ
Pendimpranuesi
l-raḥīmu
ٱلرَّحِيمُ
Mëshirëploti

E Ademi prej Zotit të vet pranoi disa fjalë (lutje), prandaj Ai ia fali (gabimin), s’ka dyshim se Ai është Mëshiruesi, Pendimpranuesi

Tefsir

قُلْنَا اهْبِطُوْا مِنْهَا جَمِيْعًا ۚ فَاِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِّنِّيْ هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُوْنَ  ( البقرة: ٣٨ )

qul'nā
قُلْنَا
Ne thamë
ih'biṭū
ٱهْبِطُوا۟
"Zbritni
min'hā
مِنْهَا
prej saj
jamīʿan
جَمِيعًاۖ
të gjithë!"
fa-immā
فَإِمَّا
Dhe kur
yatiyannakum
يَأْتِيَنَّكُم
t'ju vijë gjithsesi juve
minnī
مِّنِّى
prej Meje
hudan
هُدًى
udhëzim
faman
فَمَن
e kushdo (që)
tabiʿa
تَبِعَ
ndjek
hudāya
هُدَاىَ
udhëzimin Tim
falā
فَلَا
nuk (ka)
khawfun
خَوْفٌ
frikë
ʿalayhim
عَلَيْهِمْ
për ta
walā
وَلَا
dhe nuk
hum
هُمْ
ata
yaḥzanūna
يَحْزَنُونَ
pikëllohen

Ne u thamë: “Dilni prej atyhit që të gjithë, e juve gjithqysh do t’u arrijë udhëzim prej Meje, e kush pranon udhëzimin Tim, për ata nuk ka as frikë as që do të brengosen”

Tefsir

وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَآ اُولٰۤىِٕكَ اَصْحٰبُ النَّارِ ۚ هُمْ فِيْهَا خٰلِدُوْنَ ࣖ  ( البقرة: ٣٩ )

wa-alladhīna
وَٱلَّذِينَ
E ata të cilët
kafarū
كَفَرُوا۟
mohuan
wakadhabū
وَكَذَّبُوا۟
dhe përgënjeshtruan
biāyātinā
بِـَٔايَٰتِنَآ
argumentet tona
ulāika
أُو۟لَٰٓئِكَ
të tillët (janë)
aṣḥābu
أَصْحَٰبُ
shoqërues
l-nāri
ٱلنَّارِۖ
të zjarrit
hum
هُمْ
ata (janë)
fīhā
فِيهَا
në të
khālidūna
خَٰلِدُونَ
të gjithmonshëm

E ata që mohuan dhe përgënjeshtruan argumentet tona, të tillët janë banues të zjarrit, ata do të jenë aty përgjithmonë

Tefsir

يٰبَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ اذْكُرُوْا نِعْمَتِيَ الَّتِيْٓ اَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَاَوْفُوْا بِعَهْدِيْٓ اُوْفِ بِعَهْدِكُمْۚ وَاِيَّايَ فَارْهَبُوْنِ  ( البقرة: ٤٠ )

yābanī
يَٰبَنِىٓ
O bijtë
is'rāīla
إِسْرَٰٓءِيلَ
e Israilit
udh'kurū
ٱذْكُرُوا۟
përmendni
niʿ'matiya
نِعْمَتِىَ
dhuntinë Time
allatī
ٱلَّتِىٓ
të cilën
anʿamtu
أَنْعَمْتُ
dhurova
ʿalaykum
عَلَيْكُمْ
për ju
wa-awfū
وَأَوْفُوا۟
dhe përmbushni
biʿahdī
بِعَهْدِىٓ
premtimin Tim
ūfi
أُوفِ
Unë (do të) përmbush
biʿahdikum
بِعَهْدِكُمْ
premtimin tuaj
wa-iyyāya
وَإِيَّٰىَ
dhe Mua
fa-ir'habūni
فَٱرْهَبُونِ
t'më keni frikë

O bijtë e israilit, kujtoni (jini mirnjohës për) të mirat e Mia, të cilat ua dhurova juve dhe zbatoni premtimin që më keni dhënë Mua. Unë zbatoj atë që u premtova dhe të më keni frikë vetëm Mua

Tefsir