وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ١٩١ )
Wa inna Rabbaka la huwal 'Azeezur Raheem
و بیتردید پروردگار تو پیروزمند مهربان است.
وَاِنَّهٗ لَتَنْزِيْلُ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٩٢ )
Wa innahoo latanzeelu Rabbil 'aalameen
و همانا این (قرآن) نازل شده (از جانب) پروردگار جهانیان است.
نَزَلَ بِهِ الرُّوْحُ الْاَمِيْنُ ۙ ( الشعراء: ١٩٣ )
Nazala bihir Roohul Ameen
روح الامین (= جبرئیل) آن را فرود آورده است.
عَلٰى قَلْبِكَ لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُنْذِرِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٩٤ )
'Alaa qalbika litakoona minal munzireen
بر قلب تو، تا از هشدار دهندگان باشی.
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِيْنٍ ۗ ( الشعراء: ١٩٥ )
Bilisaanin 'Arabiyyim mubeen
(آن را) به زبان عربی روشن (نازل کرد).
وَاِنَّهٗ لَفِيْ زُبُرِ الْاَوَّلِيْنَ ( الشعراء: ١٩٦ )
Wa innahoo lafee Zuburil awwaleen
و همانا (توصیف) آن در کتابهای پیشینیان (نیز آمده) است.
اَوَلَمْ يَكُنْ لَّهُمْ اٰيَةً اَنْ يَّعْلَمَهٗ عُلَمٰۤؤُا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ ( الشعراء: ١٩٧ )
Awalam yakul lahum Aayatan ai ya'lamahoo 'ulamaaa'u Baneee Israaa'eel
آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل [ مانند عبدالله بن سلام رضی الله عنه و دیگران. (تفسیر ابن کثیر)] از آن (قرآن) آگاهند؟!
وَلَوْ نَزَّلْنٰهُ عَلٰى بَعْضِ الْاَعْجَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٩٨ )
Wa law nazzalnaahu 'alaa ba'dil a'jameen
و اگر آن را بر بعضی از عجمیان (= غیر عربها) نازل میکردیم.
فَقَرَاَهٗ عَلَيْهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ مُؤْمِنِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٩٩ )
Faqara ahoo 'alaihim maa kaanoo bihee mu'mineen
پس او آن را برایشان میخواند، به آن ایمان نمیآورند.
كَذٰلِكَ سَلَكْنٰهُ فِيْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ٢٠٠ )
Kazaalika salaknaahu fee quloobil mujrimeen
(آری) این گونه آن (تکذیب) را در دلهای مجرمان در آوردیم.