فَلَمَّا تَرَاۤءَ الْجَمْعٰنِ قَالَ اَصْحٰبُ مُوْسٰٓى اِنَّا لَمُدْرَكُوْنَ ۚ ( الشعراء: ٦١ )
Falammaa taraaa'al jam'aani qaala as haabu Moosaaa innaa lamudrakoon
پس چون دو گروه یکدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: «یقیناً ما (در چنگال فرعونیان) گرفتار شدیم».
قَالَ كَلَّاۗ اِنَّ مَعِيَ رَبِّيْ سَيَهْدِيْنِ ( الشعراء: ٦٢ )
Qaala kallaaa inna ma'iya Rabbee sa yahdeen
(موسی) گفت: «چنین نیست، بیگمان پروردگارم با من است، به زودی مرا هدایت خواهد کرد»
فَاَوْحَيْنَآ اِلٰى مُوْسٰٓى اَنِ اضْرِبْ بِّعَصَاكَ الْبَحْرَۗ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيْمِ ۚ ( الشعراء: ٦٣ )
Fa awhainaaa ilaa Moosaaa anidrib bi'asaakal bahra fanfalaqa fakaana kullu firqin kattawdil 'azeem
پس به موسی وحی کردیم: «عصایت را به دریا بزن» آنگاه (دریا) شکافته شد، پس هر بخشی (از آن) همچون کوه عظیمی شد.
وَاَزْلَفْنَا ثَمَّ الْاٰخَرِيْنَ ۚ ( الشعراء: ٦٤ )
Wa azlafnaa sammal aakhareen
و دیگران (= فرعون و فرعونیان) را (نیز) به آنجا نزدیک ساختیم.
وَاَنْجَيْنَا مُوْسٰى وَمَنْ مَّعَهٗٓ اَجْمَعِيْنَ ۚ ( الشعراء: ٦٥ )
Wa anjainaa Moosaa wa mam ma'ahooo ajma'een
و موسی و همراهانش را همگی نجات دادیم.
ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَرِيْنَ ۗ ( الشعراء: ٦٦ )
Summa aghraqnal aakhareen
سپس دیگران را غرق کردیم.
اِنَّ فِيْ ذٰلِكَ لَاٰيَةً ۗوَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ( الشعراء: ٦٧ )
Inna fee zaalika la Aayaah; wa maa kaana aksaru hu mu'mineen
بیگمان در این (ماجرا) نشانهای (روشن) است، ولی بیشتر مردم ایمان نمیآورند.
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ٦٨ )
Wa inna Rabbaka la Huwal 'Azeezur Raheem
و بیتردید پرورگارتو پیروزمند مهربان است.
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ اِبْرٰهِيْمَ ۘ ( الشعراء: ٦٩ )
Watlu 'alaihim naba-a Ibraaheem
و خبر ابراهیم را بر آنها بخوان.
اِذْ قَالَ لِاَبِيْهِ وَقَوْمِهٖ مَا تَعْبُدُوْنَ ( الشعراء: ٧٠ )
Iz qaala li abeehi wa qawmihee maa ta'budoon
هنگامیکه به پدر و قومش گفت: «چه چیز را میپرستید؟!».