اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰۤىِٕكَةِ اِنِّيْ خَالِقٌۢ بَشَرًا مِّنْ طِيْنٍ ( ص: ٧١ )
Iz qaala Rabbuka lilmalaaa'ikati innee khaaliqum basharam min teen
(و به یاد آور) هنگامیکه پروردگارت به فرشتگان گفت: بیتردید من بشری را از گِل میآفرینم،
فَاِذَا سَوَّيْتُهٗ وَنَفَخْتُ فِيْهِ مِنْ رُّوْحِيْ فَقَعُوْا لَهٗ سٰجِدِيْنَ ( ص: ٧٢ )
Fa-iza sawwaituhoo wa nafakhtu feehi mir roohee faqa'oo lahoo saajideen
پس هنگامیکه درستش کردم، و از روح خود در آن دمیدم، برای او سجدهکنان بیفتید».
فَسَجَدَ الْمَلٰۤىِٕكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُوْنَۙ ( ص: ٧٣ )
Fasajadal malaaa'ikatu kulluhum ajma'oon
پس فرشتگان همگی یکپارچه سجده کردند.
اِلَّآ اِبْلِيْسَۗ اِسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكٰفِرِيْنَ ( ص: ٧٤ )
Illaaa Iblees; istakbara wa kaana minal kaafireen
جز ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران بود.
قَالَ يٰٓاِبْلِيْسُ مَا مَنَعَكَ اَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ ۗ اَسْتَكْبَرْتَ اَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَالِيْنَ ( ص: ٧٥ )
Qaala yaaa Ibleesu maa man'aka an tasjuda limaa khalaqtu biyadai; astakbarta am kunta min 'aaleen
(الله) فرمود: «ای ابلیس! چه چیز مانع تو شد، از آنکه برای آنچه من با دو دست خود آفریده ام، سجده کنی؟ آیا تکبر ورزیدی یا از بلند پایگان هستی؟!»
قَالَ اَنَا۠ خَيْرٌ مِّنْهُ خَلَقْتَنِيْ مِنْ نَّارٍ وَّخَلَقْتَهٗ مِنْ طِيْنٍ ( ص: ٧٦ )
Qaala ana khairum minah; khalaqtanee min naarinw wa khalaqtahoo min teen
گفت: «من از او بهترم، مرا از آتش آفریدهای، و او را از گِل آفریدهای».
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَجِيْمٌۖ ( ص: ٧٧ )
Qaala fakhruj minhaa fainnaka rajeem
فرمود: «پس از اینجا بیرون شو، که تو رانده شدهای.
وَّاِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِيْٓ اِلٰى يَوْمِ الدِّيْنِ ( ص: ٧٨ )
Wa inna 'alaika la'nateee ilaa Yawmid Deen
و همانا لعنت من تا روز قیامت بر تو خواهد بود».
قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْنِيْٓ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُوْنَ ( ص: ٧٩ )
Qaala Rabbi fa anzirneee ilaa Yawmi yub'asoon
(ابلیس) گفت: «پروردگارا! پس مرا تا روزیکه (دوباره) برانگیخته میشوند، مهلت ده».
قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِيْنَۙ ( ص: ٨٠ )
Qaala fa innaka minal munzareen
(الله) فرمود: «همانا تو از مهلت یافتگانی،