Skip to main content

اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَاۤءُ حَمَلْنٰكُمْ فِى الْجَارِيَةِۙ  ( الحاقة: ١١ )

إِنَّا
همانا ما
لَمَّا
هنگامی که
طَغَا
طغیان کرد
ٱلْمَآءُ
آب
حَمَلْنَٰكُمْ
سوار کردیم شما را
فِى
در
ٱلْجَارِيَةِ
کشتی

Innaa lammaa taghal maaa'u hamalnaakum fil jaariyah

همانا هنگامی‌که آب طغیان کرد، شما را در کشتی سوار کردیم.

توضیح

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَّتَعِيَهَآ اُذُنٌ وَّاعِيَةٌ   ( الحاقة: ١٢ )

لِنَجْعَلَهَا
تا قرار دهیم آن را
لَكُمْ
براي شما
تَذْكِرَةً
پندی
وَتَعِيَهَآ
و به خاطر بسپارد آن را
أُذُنٌ
گوشهای شنوا
وَٰعِيَةٌ
گوشهای شنوا

Linaj'alahaa lakum tazki ratanw-wa ta'iyahaa unzununw waa'iyah

تا که پندی برای شما قرار دهیم، و گوش‌های شنوا آن را بشنوند و به یاد بسپارند.

توضیح

فَاِذَا نُفِخَ فِى الصُّوْرِ نَفْخَةٌ وَّاحِدَةٌ ۙ  ( الحاقة: ١٣ )

فَإِذَا
پس هنگامي كه
نُفِخَ
دمیده شود
فِى
در
ٱلصُّورِ
صور
نَفْخَةٌ
یکبار دمیدن
وَٰحِدَةٌ
یک صیحه

Fa izaa nufikha fis soori nafkhatunw waahidah

پس هنگامی‌که یک بار در «صور» دمیده شود.

توضیح

وَّحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةًۙ  ( الحاقة: ١٤ )

وَحُمِلَتِ
و برداشته شد، و حمل گردید
ٱلْأَرْضُ
زمين
وَٱلْجِبَالُ
و کوهها
فَدُكَّتَا
پیس در هم کوبیده شد آن دو
دَكَّةً
کوبیدنی
وَٰحِدَةً
يگانه

Wa humilatil ardu wal jibaalu fadukkataa dakkatanw waahidah

و زمین و کوه‌ها از جا کنده شود، پس یکباره درهم کوبیده (و متلاشی) شوند.

توضیح

فَيَوْمَىِٕذٍ وَّقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ  ( الحاقة: ١٥ )

فَيَوْمَئِذٍ
پس در آن روز
وَقَعَتِ
وقوع یافت
ٱلْوَاقِعَةُ
واقع شونده، از نامهای قیامت

Fa yawma'izinw waqa'atil waaqi'ah

پس در آن روز واقعۀ (عظیم) قیامت به وقوع می‌پیوندد.

توضیح

وَانْشَقَّتِ السَّمَاۤءُ فَهِيَ يَوْمَىِٕذٍ وَّاهِيَةٌۙ  ( الحاقة: ١٦ )

وَٱنشَقَّتِ
و از هم شکافت
ٱلسَّمَآءُ
آسمان
فَهِىَ
پس آن
يَوْمَئِذٍ
آن روز
وَاهِيَةٌ
سست و شل، از هم باز شده

Wanshaqqatis samaaa'u fahiya yawma 'izinw-waahiyah

و آسمان شکافته می‌شود، پس در آن روز سست می‌گردد (و فرو می‌ریزد).

توضیح

وَّالْمَلَكُ عَلٰٓى اَرْجَاۤىِٕهَاۗ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَىِٕذٍ ثَمٰنِيَةٌ ۗ  ( الحاقة: ١٧ )

وَٱلْمَلَكُ
و فرشتگان
عَلَىٰٓ
بر
أَرْجَآئِهَاۚ
اطراف آن
وَيَحْمِلُ
و حمل می کند
عَرْشَ
عرش
رَبِّكَ
پروردگارت
فَوْقَهُمْ
بر فرازشان
يَوْمَئِذٍ
آن روز
ثَمَٰنِيَةٌ
هشت(فرشته)

Wal malaku 'alaaa arjaaa'ihaa; wa yahmilu 'Arsha Rabbika fawqahum yawma'izin samaaniyah

و فرشتگان بر کناره‌های آن (= آسمان) قرار می‌گیرند، و آن روز هشت (فرشته) عرش پروردگارت را بر فراز‌شان حمل می‌کنند.

توضیح

يَوْمَىِٕذٍ تُعْرَضُوْنَ لَا تَخْفٰى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ   ( الحاقة: ١٨ )

يَوْمَئِذٍ
آن روز
تُعْرَضُونَ
عرضه می شوید
لَا
مخفی نمی ماند
تَخْفَىٰ
مخفی نمی ماند
مِنكُمْ
از شما
خَافِيَةٌ
چیز پنهان، چیز پوشیده

Yawma'izin tu'radoona laa takhfaa min kum khaafiyah

در آن روز شما (همگی برای حساب‌رسی، به پیشگاه الله) عرضه می‌شوید، و هیچ چیز از (کار‌های) شما پنهان نخواهد ماند.

توضیح

فَاَمَّا مَنْ اُوْتِيَ كِتٰبَهٗ بِيَمِيْنِهٖ فَيَقُوْلُ هَاۤؤُمُ اقْرَءُوْا كِتٰبِيَهْۚ   ( الحاقة: ١٩ )

فَأَمَّا
پس امّا
مَنْ
کسی که
أُوتِىَ
داده شد
كِتَٰبَهُۥ
نامه او
بِيَمِينِهِۦ
به دست راستش
فَيَقُولُ
پس می گوید
هَآؤُمُ
بگیرید
ٱقْرَءُوا۟
بخوانید
كِتَٰبِيَهْ
نامه ام را

Fa ammaa man ootiya kitaabahoo biyameenihee fa yaqoolu haaa'umuq ra'oo kitaabiyah

پس اما کسی‌که نامۀ (اعمالش) را به دست راستش دهند، گوید: «بیایید نامۀ (اعمال) مرا بخوانید!

توضیح

اِنِّيْ ظَنَنْتُ اَنِّيْ مُلٰقٍ حِسَابِيَهْۚ  ( الحاقة: ٢٠ )

إِنِّى
همانا من
ظَنَنتُ
دانستم
أَنِّى
كه من
مُلَٰقٍ
ملاقات کننده، دریافت کننده
حِسَابِيَهْ
حسابم

Innee zannantu annee mulaaqin hisaabiyah

من یقین داشتم که به حساب (اعمال) خودم خواهم رسید».

توضیح