وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيْزُ الرَّحِيْمُ ࣖ ( الشعراء: ١٩١ )
നിശ്ചയം, നിന്റെ നാഥന് ഏറെ പ്രതാപിയും പരമദയാലുവുമാണ്.
وَاِنَّهٗ لَتَنْزِيْلُ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٩٢ )
തീര്ച്ചയായും ഇത് പ്രപഞ്ചനാഥനില് നിന്ന് അവതരിച്ചുകിട്ടിയതാണ്.
نَزَلَ بِهِ الرُّوْحُ الْاَمِيْنُ ۙ ( الشعراء: ١٩٣ )
വിശ്വസ്തനായ ആത്മാവാണ് അതുമായി ഇറങ്ങിയത്.
عَلٰى قَلْبِكَ لِتَكُوْنَ مِنَ الْمُنْذِرِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٩٤ )
നിന്റെ ഹൃദയത്തിലാണിതിറക്കിത്തന്നത്. നീ താക്കീതു നല്കുന്നവരിലുള്പ്പെടാന്.
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِيْنٍ ۗ ( الشعراء: ١٩٥ )
തെളിഞ്ഞ അറബിഭാഷയിലാണിത്.
وَاِنَّهٗ لَفِيْ زُبُرِ الْاَوَّلِيْنَ ( الشعراء: ١٩٦ )
പൂര്വികരുടെ വേദപുസ്തകങ്ങളിലും ഇതുണ്ട്.
اَوَلَمْ يَكُنْ لَّهُمْ اٰيَةً اَنْ يَّعْلَمَهٗ عُلَمٰۤؤُا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ ( الشعراء: ١٩٧ )
ഇസ്രയേല് മക്കളിലെ പണ്ഡിതന്മാര്ക്ക് അതറിയാം എന്നതുതന്നെ ഇവര്ക്ക് ഒരു ദൃഷ്ടാന്തമല്ലേ?
وَلَوْ نَزَّلْنٰهُ عَلٰى بَعْضِ الْاَعْجَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٩٨ )
നാമിത് അനറബികളില് ആര്ക്കെങ്കിലുമാണ് ഇറക്കിക്കൊടുത്തതെന്ന് കരുതുക.
فَقَرَاَهٗ عَلَيْهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ مُؤْمِنِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٩٩ )
അങ്ങനെ അയാളത് അവരെ വായിച്ചുകേള്പ്പിച്ചുവെന്നും; എന്നാലും അവരിതില് വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നില്ല.
كَذٰلِكَ سَلَكْنٰهُ فِيْ قُلُوْبِ الْمُجْرِمِيْنَ ۗ ( الشعراء: ٢٠٠ )
അവ്വിധം നാമിതിനെ കുറ്റവാളികളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് കടത്തിവിട്ടിരിക്കുന്നു.