Skip to main content

قُلْ اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّوْنَ اللّٰهَ فَاتَّبِعُوْنِيْ يُحْبِبْكُمُ اللّٰهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ ۗ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ  ( آل عمران: ٣١ )

قُلْ
بگو
إِن
اگر
كُنتُمْ
دوست مي‌داريد
تُحِبُّونَ
دوست مي‌داريد
ٱللَّهَ
خداوند
فَٱتَّبِعُونِى
پس پيروي كنيد از من
يُحْبِبْكُمُ
تا دوست بدارد شما را
ٱللَّهُ
خداوند
وَيَغْفِرْ
و بيامرزد
لَكُمْ
براي شما
ذُنُوبَكُمْۗ
گناهانتان
وَٱللَّهُ
و خداوند
غَفُورٌ
آمرزنده
رَّحِيمٌ
مهربان

Qul in kuntum tuhibboonal laaha fattabi' oonee yuhbibkumul laahu wa yaghfir lakum zunoobakum; wallaahu Ghafoorur Raheem

بگو: «اگر الله را دوست می‌دارید، پس از من پیروی کنید، تا الله شما را دوست بدارد، و گناهان‌تان را برایتان بیامرزد، و الله آمرزندۀ مهربان است»

توضیح

قُلْ اَطِيْعُوا اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ ۚ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْكٰفِرِيْنَ  ( آل عمران: ٣٢ )

قُلْ
بگو
أَطِيعُوا۟
اطاعت كنيد
ٱللَّهَ
خداوند
وَٱلرَّسُولَۖ
و پيامبر
فَإِن
پس اگر
تَوَلَّوْا۟
روي برگردانند
فَإِنَّ
پس همانا
ٱللَّهَ
خداوند
لَا
دوست ندارد
يُحِبُّ
دوست ندارد
ٱلْكَٰفِرِينَ
كافران

Qul atee'ul laaha war Rasoola fa in tawallaw fa innal laaha laa yuhibbul kaafireen

بگو: «خدا و پیامبر (او) را اطاعت کنید». پس اگر پشت کردند و (سر پیچی نمودند)، قطعاً الله کافران را دوست نمی‌دارد.

توضیح

۞ اِنَّ اللّٰهَ اصْطَفٰىٓ اٰدَمَ وَنُوْحًا وَّاٰلَ اِبْرٰهِيْمَ وَاٰلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعٰلَمِيْنَۙ  ( آل عمران: ٣٣ )

إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
ٱصْطَفَىٰٓ
برگزيد
ءَادَمَ
آدم
وَنُوحًا
و نوح
وَءَالَ
و خاندان
إِبْرَٰهِيمَ
ابراهيم
وَءَالَ
و خاندان
عِمْرَٰنَ
عمران
عَلَى
بر
ٱلْعَٰلَمِينَ
جهانيان

Innal laahas tafaaa Aadama wa Noohanw wa Aala Ibraaheema wa Aala Imraana 'alal 'aalameen

به راستی الله آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید.

توضیح

ذُرِّيَّةً ۢ بَعْضُهَا مِنْۢ بَعْضٍۗ وَاللّٰهُ سَمِيْعٌ عَلِيْمٌۚ  ( آل عمران: ٣٤ )

ذُرِّيَّةًۢ
فرزنداني
بَعْضُهَا
بعضي از آن
مِنۢ
از
بَعْضٍۗ
بعضي ديگر
وَٱللَّهُ
و خداوند
سَمِيعٌ
شنوا
عَلِيمٌ
دانا

Zurriyyatam ba'duhaa mim ba'd; wallaahu Samee'un 'Aleem

فرزندانی که بعضی از آنان از (نسل) بعضی دیگرند، و الله شنوای داناست.

توضیح

اِذْ قَالَتِ امْرَاَتُ عِمْرَانَ رَبِّ اِنِّيْ نَذَرْتُ لَكَ مَا فِيْ بَطْنِيْ مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّيْ ۚ اِنَّكَ اَنْتَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ  ( آل عمران: ٣٥ )

إِذْ
هنگامي كه
قَالَتِ
گفت
ٱمْرَأَتُ
همسر
عِمْرَٰنَ
عمران
رَبِّ
پروردگار من
إِنِّى
همانا من
نَذَرْتُ
نذر كردم
لَكَ
براي تو
مَا
آن چه
فِى
در
بَطْنِى
شكم من
مُحَرَّرًا
آزاد شده
فَتَقَبَّلْ
پس بپذير
مِنِّىٓۖ
از من
إِنَّكَ
همانا تو
أَنتَ
تو
ٱلسَّمِيعُ
شنوا
ٱلْعَلِيمُ
دانا

Iz qaalatim ra atu 'Imraana Rabbi innee nazartu laka maa fee batnee muharraran fataqabbal minnee innaka Antas Samee'ul 'Aleem

هنگامی‌که همسر عمران گفت: «پروردگارا! من آنچه را در شکم دارم برای تو نذر کردم که آزاد، (برای خدمت بیت‌المقدس و پرستشگر تو) باشد. پس از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی».

توضیح

فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ اِنِّيْ وَضَعْتُهَآ اُنْثٰىۗ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْۗ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْاُنْثٰى ۚ وَاِنِّيْ سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَاِنِّيْٓ اُعِيْذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطٰنِ الرَّجِيْمِ  ( آل عمران: ٣٦ )

فَلَمَّا
پس هنگامي كه
وَضَعَتْهَا
زاييد او را
قَالَتْ
گفت
رَبِّ
پروردگار من
إِنِّى
همانا من
وَضَعْتُهَآ
زاييدم او را
أُنثَىٰ
دختر
وَٱللَّهُ
و خداوند
أَعْلَمُ
داناتر
بِمَا
به آن چه
وَضَعَتْ
زاييد
وَلَيْسَ
و نيست
ٱلذَّكَرُ
پسر
كَٱلْأُنثَىٰۖ
مانند دختر
وَإِنِّى
و همانا من
سَمَّيْتُهَا
ناميدم او را
مَرْيَمَ
مريم
وَإِنِّىٓ
و همانا من
أُعِيذُهَا
پناه مي‌دهم او را
بِكَ
به تو
وَذُرِّيَّتَهَا
و فرزندانش
مِنَ
از
ٱلشَّيْطَٰنِ
شيطان
ٱلرَّجِيمِ
رانده شده

Falammaa waqa'athaa qaalat Rabbi innee wada'tuhaaa unsaa wallaahu a'lamu bimaa wada'at wa laisaz zakaru kalunsaa wa innee sammaituhaa Maryama wa innee u'eezuhaa bika wa zurriyyatahaa minash Shaitaanir Rajeem

پس هنگامی‌که او را بزاد، گفت: «پروردگارا! من او را دختر زاده ام - و الله به آنچه او زایید داناتر بود- و پسر همانند دختر نیست، و من او را مریم نام گذاردم، و من او را و فرزندانش را از (شر) شیطان رانده شده، به تو پناه می‌دهم».

توضیح

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُوْلٍ حَسَنٍ وَّاَنْۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًاۖ وَّكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۗ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَۙ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۚ قَالَ يٰمَرْيَمُ اَنّٰى لَكِ هٰذَا ۗ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۗ اِنَّ اللّٰهَ يَرْزُقُ مَنْ يَّشَاۤءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ  ( آل عمران: ٣٧ )

فَتَقَبَّلَهَا
پس پذيرفت او را
رَبُّهَا
پروردگارش
بِقَبُولٍ
به پذريفتن
حَسَنٍ
نيكو
وَأَنۢبَتَهَا
و رويانيد او را
نَبَاتًا
روياندن
حَسَنًا
نيكو
وَكَفَّلَهَا
و سرپرست قرار داد براي او
زَكَرِيَّاۖ
زكريا
كُلَّمَا
هرگاه
دَخَلَ
وارد شد
عَلَيْهَا
بر او
زَكَرِيَّا
زكريا
ٱلْمِحْرَابَ
محراب
وَجَدَ
يافت
عِندَهَا
نزد او
رِزْقًاۖ
روزي
قَالَ
گفت
يَٰمَرْيَمُ
مريم
أَنَّىٰ
از كجا
لَكِ
براي تو
هَٰذَاۖ
اين
قَالَتْ
گفت
هُوَ
آن
مِنْ
از
عِندِ
نزد
ٱللَّهِۖ
خداوند
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
يَرْزُقُ
روزي مي‌دهد
مَن
هر كس
يَشَآءُ
بخواهد
بِغَيْرِ
به غير
حِسَابٍ
حساب

Fataqabbalahaa Rabbuhaa biqaboolin hasaninw wa ambatahaa nabaatan hasananw wa kaffalahaa Zakariyyaa kullamaa dakhala 'alaihaa Zakariyyal Mihraaba wajada 'indahaa rizqan qaala yaa Maryamu annaa laki haazaa qaalat huwa min 'indil laahi innal laaha yarzuqu mai yashaaa'u bighairi hisaab

آنگاه پروردگارش او (= مریم) را به طرز نیکویی پذیرفت، و به طرز شایسته‌ای او را رویانید (و پرورش داد) و کفالت او را به زکریا سپرد، هرگاه زکریا وارد محراب (و عبادتگاه) او می‌شد، نزد او غذا و رزقی می‌یافت، (زکریا) می‌گفت: «ای مریم این از کجا برای تو آمده است؟» (مریم) می‌گفت: «این از جانب الله است، که الله به هر کس بخواهد بی شمار روزی می‌دهد».

توضیح

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهٗ ۚ قَالَ رَبِّ هَبْ لِيْ مِنْ لَّدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۚ اِنَّكَ سَمِيْعُ الدُّعَاۤءِ  ( آل عمران: ٣٨ )

هُنَالِكَ
آن جا
دَعَا
خواند
زَكَرِيَّا
زكريا
رَبَّهُۥۖ
پروردگارش
قَالَ
گفت
رَبِّ
نزد تو
هَبْ
فرزندي
لِى
پاكيزه
مِن
همانا تو
لَّدُنكَ
شنونده
ذُرِّيَّةً
دعا
طَيِّبَةًۖ
پروردگار من
إِنَّكَ
عطا كن
سَمِيعُ
براي من
ٱلدُّعَآءِ
از

Hunaaalika da'aa Zakariyyaa Rabbahoo qaala Rabbi hab lee mil ladunka zurriyyatan taiyibatan innaka samee'ud du'aaa'

آنجا (بود که) زکریا پروردگارش را خواند، (و) گفت: «پروردگارا! از طرف خود فرزند پاکیزه‌ای به من عطا کن، به درستی تو شنونده دعایی».

توضیح

فَنَادَتْهُ الْمَلٰۤىِٕكَةُ وَهُوَ قَاۤىِٕمٌ يُّصَلِّيْ فِى الْمِحْرَابِۙ اَنَّ اللّٰهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيٰى مُصَدِّقًاۢ بِكَلِمَةٍ مِّنَ اللّٰهِ وَسَيِّدًا وَّحَصُوْرًا وَّنَبِيًّا مِّنَ الصّٰلِحِيْنَ  ( آل عمران: ٣٩ )

فَنَادَتْهُ
پس ندا دادند او را
ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ
فرشتگان
وَهُوَ
در حالي كه او
قَآئِمٌ
ايستاده
يُصَلِّى
نماز مي‌خواند
فِى
در
ٱلْمِحْرَابِ
محراب
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
يُبَشِّرُكَ
بشارت مي‌دهد تو را
بِيَحْيَىٰ
به يحيي
مُصَدِّقًۢا
تصديق كننده
بِكَلِمَةٍ
به كلمه‌اي
مِّنَ
از جانب
ٱللَّهِ
خداوند
وَسَيِّدًا
و بزرگوار
وَحَصُورًا
و خويشتن دار
وَنَبِيًّا
و پيامبري
مِّنَ
از
ٱلصَّٰلِحِينَ
شايستگان

Fanaadat hul malaaa'ikatu wa huwa qaaa'imuny yusallee fil Mihraabi annal laaha yubashshiruka bi Yahyaa musaddiqam bi Kalimatim minal laahi wa saiyidanw wa hasooranw wa Nabiyyam minas saaliheen

پس در حالی‌که او ایستاده در محراب نماز می‌خواند، فرشتگان او را ندا کردند که: «الله تو را به یحیی بشارت می‌دهد، (و او) تصدیق‌کنندۀ کلمه الله (عیسی) است، و سرور و خویشتندار (از رغبت به زنان) و پیامبری از صالحان است».

توضیح

قَالَ رَبِّ اَنّٰى يَكُوْنُ لِيْ غُلٰمٌ وَّقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَاَتِيْ عَاقِرٌ ۗ قَالَ كَذٰلِكَ اللّٰهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاۤءُ  ( آل عمران: ٤٠ )

قَالَ
گفت
رَبِّ
پروردگار من
أَنَّىٰ
چگونه
يَكُونُ
باشد
لِى
براي من
غُلَٰمٌ
پسري
وَقَدْ
در حالي كه
بَلَغَنِىَ
رسيد من را
ٱلْكِبَرُ
پيري
وَٱمْرَأَتِى
و همسر من
عَاقِرٌۖ
نازا
قَالَ
گفت
كَذَٰلِكَ
اين چنين
ٱللَّهُ
خداوند
يَفْعَلُ
انجام مي‌دهد
مَا
آن چه
يَشَآءُ
بخواهد

Qaala Rabbi annaa yakoonu lee ghulaamunw wa qad balaghaniyal kibaru wamraatee 'aaqirun qaala kazaalikal laahu yaf'alu maa yashaaa'

(زکریا) گفت: «پروردگارا! چگونه مرا فرزندی خواهد بود؟ در حالی‌که پیری به سراغ من آمده، و همسرم نازا است». (فرشته) گفت: «بدین‌گونه الله هر چه بخواهد انجام می‌دهد».

توضیح