فَلَمَّا جَاۤءَ السَّحَرَةُ قَالُوْا لِفِرْعَوْنَ اَىِٕنَّ لَنَا لَاَجْرًا اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغٰلِبِيْنَ ( الشعراء: ٤١ )
അങ്ങനെ ജാലവിദ്യക്കാര് വന്നു. അവര് ഫറവോനോട് ചോദിച്ചു: ''ഞങ്ങളാണ് വിജയിക്കുന്നതെങ്കില് ഉറപ്പായും ഞങ്ങള്ക്ക് നല്ല പ്രതിഫലമുണ്ടാവില്ലേ!''
قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ اِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِيْنَ ( الشعراء: ٤٢ )
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: ''അതെ. ഉറപ്പായും നിങ്ങളപ്പോള് നമ്മുടെ അടുത്ത ആളുകളായിരിക്കും.''
قَالَ لَهُمْ مُّوْسٰٓى اَلْقُوْا مَآ اَنْتُمْ مُّلْقُوْنَ ( الشعراء: ٤٣ )
മൂസ അവരോടു പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങള്ക്ക് എറിയാനുള്ളത് എറിഞ്ഞുകൊള്ളുക.''
فَاَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوْا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ اِنَّا لَنَحْنُ الْغٰلِبُوْنَ ( الشعراء: ٤٤ )
അവര് തങ്ങളുടെ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന കയറുകളും വടികളും നിലത്തിട്ടു. എന്നിട്ടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ''ഫറവോന്റെ പ്രതാപത്താല് തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് തന്നെയായിരിക്കും വിജയികള്.''
فَاَلْقٰى مُوْسٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُوْنَ ۚ ( الشعراء: ٤٥ )
പിന്നെ മൂസ തന്റെ വടി നിലത്തിട്ടു. ഉടനെയതാ അത് അവരുടെ വ്യാജനിര്മിതികളെയൊക്കെ വിഴുങ്ങിക്കളഞ്ഞു.
فَاُلْقِيَ السَّحَرَةُ سٰجِدِيْنَ ۙ ( الشعراء: ٤٦ )
അതോടെ ജാലവിദ്യക്കാരെല്ലാം സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു നിലത്തുവീണു.
قَالُوْٓا اٰمَنَّا بِرَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ٤٧ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''ഞങ്ങള് പ്രപഞ്ചനാഥനില് വിശ്വസിച്ചിരിക്കുന്നു.
رَبِّ مُوْسٰى وَهٰرُوْنَ ( الشعراء: ٤٨ )
''മൂസായുടെയും ഹാറൂന്റെയും നാഥനില്.''
قَالَ اٰمَنْتُمْ لَهٗ قَبْلَ اَنْ اٰذَنَ لَكُمْۚ اِنَّهٗ لَكَبِيْرُكُمُ الَّذِيْ عَلَّمَكُمُ السِّحْرَۚ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُوْنَ ەۗ لَاُقَطِّعَنَّ اَيْدِيَكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ مِّنْ خِلَافٍ وَّلَاُصَلِّبَنَّكُمْ اَجْمَعِيْنَۚ ( الشعراء: ٤٩ )
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: ''ഞാന് അനുവാദം തരുംമുമ്പെ നിങ്ങളവനില് വിശ്വസിച്ചുവെന്നോ? തീര്ച്ചയായും നിങ്ങളെ ജാലവിദ്യ പഠിപ്പിച്ച നിങ്ങളുടെ തലവനാണിവന്. ഇതിന്റെ ഫലം ഇപ്പോള്തന്നെ നിങ്ങളറിയും. ഞാന് നിങ്ങളുടെ കൈകാലുകള് എതിര്വശങ്ങളില് നിന്നായി മുറിച്ചുകളയും; തീര്ച്ച. നിങ്ങളെയൊക്കെ ഞാന് കുരിശില് തറക്കും.
قَالُوْا لَا ضَيْرَ ۖاِنَّآ اِلٰى رَبِّنَا مُنْقَلِبُوْنَ ۚ ( الشعراء: ٥٠ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''വിരോധമില്ല. ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ നാഥനിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകുന്നവരാണ്.