Skip to main content

جَنّٰتُ عَدْنٍ يَّدْخُلُوْنَهَا تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ لَهُمْ فِيْهَا مَا يَشَاۤءُوْنَ ۗ كَذٰلِكَ يَجْزِى اللّٰهُ الْمُتَّقِيْنَۙ  ( النحل: ٣١ )

jannātu
جَنَّٰتُ
Xhenete
ʿadnin
عَدْنٍ
të Adnit
yadkhulūnahā
يَدْخُلُونَهَا
ata do të hyjnë në to
tajrī
تَجْرِى
rrjedhin
min
مِن
nga
taḥtihā
تَحْتِهَا
poshtë tyre
l-anhāru
ٱلْأَنْهَٰرُۖ
lumenjtë
lahum
لَهُمْ
ata kanë
fīhā
فِيهَا
në to
مَا
çfarëdo që
yashāūna
يَشَآءُونَۚ
ata dëshirojnë.
kadhālika
كَذَٰلِكَ
Kështu
yajzī
يَجْزِى
i shpërblen
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
l-mutaqīna
ٱلْمُتَّقِينَ
të devotshmit.

Është Xhenneti i Adn-it, ku do të hyjnë, nën të rrjedhin lumenj, aty kanë çka të dëshirojnë, ashtu i shpërblen All-llahu të ruajturit

Tefsir

الَّذِيْنَ تَتَوَفّٰىهُمُ الْمَلٰۤىِٕكَةُ طَيِّبِيْنَ ۙيَقُوْلُوْنَ سَلٰمٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ   ( النحل: ٣٢ )

alladhīna
ٱلَّذِينَ
Ata të cilët
tatawaffāhumu
تَتَوَفَّىٰهُمُ
ua marrin shpirtin atyre
l-malāikatu
ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ
engjëjt
ṭayyibīna
طَيِّبِينَۙ
(duke qenë ata) të mirë
yaqūlūna
يَقُولُونَ
thonë
salāmun
سَلَٰمٌ
"Paqe
ʿalaykumu
عَلَيْكُمُ
për ju!
ud'khulū
ٱدْخُلُوا۟
hyni
l-janata
ٱلْجَنَّةَ
në xhenet
bimā
بِمَا
për atë çfarë
kuntum
كُنتُمْ
ju ishit
taʿmalūna
تَعْمَلُونَ
punonit".

të cilvet duke qenë të pastër, engjëjt ua marrin shpirtin, duke u thënë: “Selamun alejkum” - gjetët shpëtimin, hyni në xhehet, për hir të asaj që vepruat

Tefsir

هَلْ يَنْظُرُوْنَ اِلَّآ اَنْ تَأْتِيَهُمُ الْمَلٰۤىِٕكَةُ اَوْ يَأْتِيَ اَمْرُ رَبِّكَ ۗ كَذٰلِكَ فَعَلَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۗوَمَا ظَلَمَهُمُ اللّٰهُ وَلٰكِنْ كَانُوْٓا اَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُوْنَ   ( النحل: ٣٣ )

hal
هَلْ
A
yanẓurūna
يَنظُرُونَ
ata presin
illā
إِلَّآ
(tjetër gjë) përveçse
an
أَن
tatiyahumu
تَأْتِيَهُمُ
vijnë tek ta
l-malāikatu
ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ
engjëjt
aw
أَوْ
apo
yatiya
يَأْتِىَ
të vijë
amru
أَمْرُ
urdhri
rabbika
رَبِّكَۚ
i Zotit tënd?!
kadhālika
كَذَٰلِكَ
Kështu
faʿala
فَعَلَ
vepruan
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët (ishin)
min
مِن
nga
qablihim
قَبْلِهِمْۚ
para tyre.
wamā
وَمَا
Dhe nuk
ẓalamahumu
ظَلَمَهُمُ
u bëri zullum atyre
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
walākin
وَلَٰكِن
mirëpo
kānū
كَانُوٓا۟
ata ishin
anfusahum
أَنفُسَهُمْ
vetes së tyre
yaẓlimūna
يَظْلِمُونَ
i bënin zullum.

A mos presin ata (idhujtarët) diçka tjetër përveç t’u vijnë engjëjt (e t’ua marrin shpirtin) ose t’u vijë urdhëri (dënimi) i Zotit tënd. Ashtu punonin ata që ishin para tyre, pra All-llahu nuk u bëri padrejtësi atyre, por ata ishin që vetvetes i bënë padrejtë

Tefsir

فَاَصَابَهُمْ سَيِّاٰتُ مَا عَمِلُوْا وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ يَسْتَهْزِءُوْنَ ࣖ   ( النحل: ٣٤ )

fa-aṣābahum
فَأَصَابَهُمْ
Prandaj i goditën ata
sayyiātu
سَيِّـَٔاتُ
ligësitë
مَا
e asaj çfarë
ʿamilū
عَمِلُوا۟
ata punuan
waḥāqa
وَحَاقَ
dhe i kaploi
bihim
بِهِم
ata
مَّا
ajo çfarë
kānū
كَانُوا۟
ata ishin
bihi
بِهِۦ
me të
yastahziūna
يَسْتَهْزِءُونَ
talleshin.

Andaj, ata i goditi dënimi i të këqijave që i bënë dhe i kaploi (i përfshiu ajo e keqe) ajo me të cilën ata talleshin

Tefsir

وَقَالَ الَّذِيْنَ اَشْرَكُوْا لَوْ شَاۤءَ اللّٰهُ مَا عَبَدْنَا مِنْ دُوْنِهٖ مِنْ شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَآ اٰبَاۤؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ دُوْنِهٖ مِنْ شَيْءٍ ۗ كَذٰلِكَ فَعَلَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚفَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ اِلَّا الْبَلٰغُ الْمُبِيْنُ   ( النحل: ٣٥ )

waqāla
وَقَالَ
Dhe thanë
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
ashrakū
أَشْرَكُوا۟
i shoqëronin Allahut (zota në adhurim)
law
لَوْ
"Sikur
shāa
شَآءَ
të dëshironte
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
مَا
nuk
ʿabadnā
عَبَدْنَا
do të adhuronim
min
مِن
nga
dūnihi
دُونِهِۦ
pos Tij
min
مِن
asnjë
shayin
شَىْءٍ
gjë
naḥnu
نَّحْنُ
ne
walā
وَلَآ
dhe as
ābāunā
ءَابَآؤُنَا
baballarët tanë
walā
وَلَا
dhe as
ḥarramnā
حَرَّمْنَا
do të ndalonim
min
مِن
nga
dūnihi
دُونِهِۦ
pos Tij
min
مِن
asnjë
shayin
شَىْءٍۚ
gjë".
kadhālika
كَذَٰلِكَ
Kështu
faʿala
فَعَلَ
vepruan
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët (ishin)
min
مِن
nga
qablihim
قَبْلِهِمْۚ
para tyre
fahal
فَهَلْ
vallë a (është)
ʿalā
عَلَى
(detyrë) për
l-rusuli
ٱلرُّسُلِ
të dërguarit
illā
إِلَّا
perveç
l-balāghu
ٱلْبَلَٰغُ
kumtimi
l-mubīnu
ٱلْمُبِينُ
i qartë?

Ata që i bënin shok zotit (idhujtarët) thanë: “Sikur të kishte dashur All-llahu, as ne, eas prindërit tanë nuk do të adhuronin asnjë send pos Tij, dhe nuk do të ndalonim (nuk do të konsideronim të ndaluar) asnjë send poa (ndalesave të) Tij. Kështu (këso gënjeshtrash) bënin edhe ata që ishin para tyre. Po a mos kanë të dërguarit obligim tjetër, përveç që t’i njoftojnë qartazi

Tefsir

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِيْ كُلِّ اُمَّةٍ رَّسُوْلًا اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوْتَۚ فَمِنْهُمْ مَّنْ هَدَى اللّٰهُ وَمِنْهُمْ مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلٰلَةُ ۗ فَسِيْرُوْا فِى الْاَرْضِ فَانْظُرُوْا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِيْنَ   ( النحل: ٣٦ )

walaqad
وَلَقَدْ
Dhe sigurisht
baʿathnā
بَعَثْنَا
Ne dërguam
فِى
kulli
كُلِّ
çdo
ummatin
أُمَّةٍ
popull
rasūlan
رَّسُولًا
një të dërguar
ani
أَنِ
që (t'u thonë)
uʿ'budū
ٱعْبُدُوا۟
"Adhuroni
l-laha
ٱللَّهَ
Allahun
wa-ij'tanibū
وَٱجْتَنِبُوا۟
dhe shmangiuni
l-ṭāghūta
ٱلطَّٰغُوتَۖ
Tagutit (gjithçkaje që adhurohet përveç Allahut)!"
famin'hum
فَمِنْهُم
E prej tyre (kishte)
man
مَّنْ
ata që
hadā
هَدَى
i udhëzoi
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
wamin'hum
وَمِنْهُم
dhe prej tyre (kishte)
man
مَّنْ
ata që
ḥaqqat
حَقَّتْ
ishte merituar
ʿalayhi
عَلَيْهِ
për ta
l-ḍalālatu
ٱلضَّلَٰلَةُۚ
devijimi
fasīrū
فَسِيرُوا۟
prandaj ecni
فِى
l-arḍi
ٱلْأَرْضِ
tokë
fa-unẓurū
فَٱنظُرُوا۟
e shikoni
kayfa
كَيْفَ
si
kāna
كَانَ
ishte
ʿāqibatu
عَٰقِبَةُ
fundi
l-mukadhibīna
ٱلْمُكَذِّبِينَ
i përgënjeshtruesve".

Ne dërguam në çdo popull të dërguar që t’u thonë: “Adhuroni vetëm All-llahun, e largonu djave (adhurimit të tyre)!” Por, pati nga ata që All-llahu e udhëzoi dhe pati nga ata që isshte i gjykuar me humbje, pra udhëtoni nëpër botë dhe shihni se si ishte fundi i gënjeshtarëve

Tefsir

اِنْ تَحْرِصْ عَلٰى هُدٰىهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِيْ مَنْ يُّضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِّنْ نّٰصِرِيْنَ   ( النحل: ٣٧ )

in
إِن
Nëse
taḥriṣ
تَحْرِصْ
ti lakmon (o Muhamed)
ʿalā
عَلَىٰ
për
hudāhum
هُدَىٰهُمْ
udhëzimin e tyre
fa-inna
فَإِنَّ
atëherë vërtet
l-laha
ٱللَّهَ
Allahu
لَا
nuk
yahdī
يَهْدِى
e udhëzon
man
مَن
atë që
yuḍillu
يُضِلُّۖ
e lë në humbje
wamā
وَمَا
dhe nuk (ka)
lahum
لَهُم
për ta
min
مِّن
asnjë
nāṣirīna
نَّٰصِرِينَ
ndihmës.

Nëse ti (Muhammed) pëpiqesh për t’i vënë në rrugë të drejtë ata (die se), All-llahu nuk e udhëzon atë që e ka humbur, dhe për ata nuk ka ndihmëtar

Tefsir

وَاَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَيْمَانِهِمْۙ لَا يَبْعَثُ اللّٰهُ مَنْ يَّمُوْتُۗ بَلٰى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَّلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَۙ  ( النحل: ٣٨ )

wa-aqsamū
وَأَقْسَمُوا۟
Dhe ata u betuan
bil-lahi
بِٱللَّهِ
në Allahun
jahda
جَهْدَ
(me) më të fortin
aymānihim
أَيْمَٰنِهِمْۙ
e betimeve të tyre
لَا
"Nuk
yabʿathu
يَبْعَثُ
e ringjall
l-lahu
ٱللَّهُ
Allahu
man
مَن
atë që
yamūtu
يَمُوتُۚ
vdes!"
balā
بَلَىٰ
Gjithsesi
waʿdan
وَعْدًا
(është) premtim
ʿalayhi
عَلَيْهِ
prej Tij
ḥaqqan
حَقًّا
me vërtetësi
walākinna
وَلَٰكِنَّ
mirëpo
akthara
أَكْثَرَ
shumica
l-nāsi
ٱلنَّاسِ
e njerëzve
لَا
nuk
yaʿlamūna
يَعْلَمُونَ
dinë.

Ata u betuan në All-llahun, me betimin e tyre të fortë se “All-llahu nuk e ringjall atë që vdes!” Po, (i ringjall) ai ësjtë premtim i Tij i prerë, por shumica e njerëzve nuk dinë

Tefsir

لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِيْ يَخْتَلِفُوْنَ فِيْهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْٓا اَنَّهُمْ كَانُوْا كٰذِبِيْنَ   ( النحل: ٣٩ )

liyubayyina
لِيُبَيِّنَ
Që t'ju sqarojë
lahumu
لَهُمُ
atyre
alladhī
ٱلَّذِى
atë që
yakhtalifūna
يَخْتَلِفُونَ
ata kundërshtohen mes vete
fīhi
فِيهِ
lidhur me të
waliyaʿlama
وَلِيَعْلَمَ
dhe që të dinë
alladhīna
ٱلَّذِينَ
ata të cilët
kafarū
كَفَرُوٓا۟
mohuan
annahum
أَنَّهُمْ
se vërtet ata
kānū
كَانُوا۟
ishin
kādhibīna
كَٰذِبِينَ
gënjeshtarë.

I ringjall pë t’ua sqaruar atyre atë pë çka përçaheshin dhe, për t’ua bërë me dije atyre që nuk besuan se me të vërtetë ishin gënjeshtarë

Tefsir

اِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ اِذَآ اَرَدْنٰهُ اَنْ نَّقُوْلَ لَهٗ كُنْ فَيَكُوْنُ ࣖ   ( النحل: ٤٠ )

innamā
إِنَّمَا
Vetëm (është)
qawlunā
قَوْلُنَا
fjala Jonë
lishayin
لِشَىْءٍ
për një gjë
idhā
إِذَآ
kur
aradnāhu
أَرَدْنَٰهُ
Ne e dëshirojmë atë
an
أَن
që të
naqūla
نَّقُولَ
themi
lahu
لَهُۥ
për të
kun
كُن
"Ji!"
fayakūnu
فَيَكُونُ
menjëherë është (e bërë).

Ne kur dëshirojmë një send vetëm i themi atij: “Bëhu!”, ai menjëherë bëhet

Tefsir