Skip to main content

اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَاۤءُ حَمَلْنٰكُمْ فِى الْجَارِيَةِۙ  ( الحاقة: ١١ )

innā
إِنَّا
Vërtet Ne
lammā
لَمَّا
pasi që
ṭaghā
طَغَا
vërshoi
l-māu
ٱلْمَآءُ
uji
ḥamalnākum
حَمَلْنَٰكُمْ
ju bartëm ju
فِى
l-jāriyati
ٱلْجَارِيَةِ
anije.

Pasi që uji pat vërshuar, Ne ju bartëm në anije

Tefsir

لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَّتَعِيَهَآ اُذُنٌ وَّاعِيَةٌ   ( الحاقة: ١٢ )

linajʿalahā
لِنَجْعَلَهَا
Që ta bëjmë atë
lakum
لَكُمْ
për ju
tadhkiratan
تَذْكِرَةً
përkujtim
wataʿiyahā
وَتَعِيَهَآ
dhe ta rrokin atë
udhunun
أُذُنٌ
veshë
wāʿiyatun
وَٰعِيَةٌ
të mprehtë.

Për ta bërë atë (ngjarje) përkujtim për ju dhe për ta ruajtur atë veshët që janë përkujtues

Tefsir

فَاِذَا نُفِخَ فِى الصُّوْرِ نَفْخَةٌ وَّاحِدَةٌ ۙ  ( الحاقة: ١٣ )

fa-idhā
فَإِذَا
E kur
nufikha
نُفِخَ
të fryhet
فِى
l-ṣūri
ٱلصُّورِ
Sur
nafkhatun
نَفْخَةٌ
me fryrje
wāḥidatun
وَٰحِدَةٌ
një.

E kur të fryhet në surë një e fryeme

Tefsir

وَّحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةًۙ  ( الحاقة: ١٤ )

waḥumilati
وَحُمِلَتِ
Dhe të bartet
l-arḍu
ٱلْأَرْضُ
toka
wal-jibālu
وَٱلْجِبَالُ
dhe kodrat
fadukkatā
فَدُكَّتَا
dhe të goditen
dakkatan
دَكَّةً
me goditje
wāḥidatan
وَٰحِدَةً
një.

Dhe të ngrihen toka e kodrat e t’i mëshojnë njëra-tjetrës me një të goditur

Tefsir

فَيَوْمَىِٕذٍ وَّقَعَتِ الْوَاقِعَةُۙ  ( الحاقة: ١٥ )

fayawma-idhin
فَيَوْمَئِذٍ
Dhe atëherë
waqaʿati
وَقَعَتِ
do të ndodhë
l-wāqiʿatu
ٱلْوَاقِعَةُ
ndodhia.

Në aë kohë ndodh e vërteta (kijameti)

Tefsir

وَانْشَقَّتِ السَّمَاۤءُ فَهِيَ يَوْمَىِٕذٍ وَّاهِيَةٌۙ  ( الحاقة: ١٦ )

wa-inshaqqati
وَٱنشَقَّتِ
Dhe çahet
l-samāu
ٱلسَّمَآءُ
qielli
fahiya
فَهِىَ
e ai
yawma-idhin
يَوْمَئِذٍ
atë ditë
wāhiyatun
وَاهِيَةٌ
(është) i molisur.

E qielli çahet, pse ai atë ditë është i raskapitur

Tefsir

وَّالْمَلَكُ عَلٰٓى اَرْجَاۤىِٕهَاۗ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَىِٕذٍ ثَمٰنِيَةٌ ۗ  ( الحاقة: ١٧ )

wal-malaku
وَٱلْمَلَكُ
Dhe engjëjt
ʿalā
عَلَىٰٓ
(janë) në
arjāihā
أَرْجَآئِهَاۚ
skajet e tij
wayaḥmilu
وَيَحْمِلُ
dhe e bartin
ʿarsha
عَرْشَ
Fonin
rabbika
رَبِّكَ
e Zotit tënd
fawqahum
فَوْقَهُمْ
mbi ta
yawma-idhin
يَوْمَئِذٍ
atë ditë
thamāniyatun
ثَمَٰنِيَةٌ
tetë (engjëj).

Dhe engjëjt qëndrojnë në skajet (anët) e tij, e atë ditë, tetë (engjëj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tënd

Tefsir

يَوْمَىِٕذٍ تُعْرَضُوْنَ لَا تَخْفٰى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ   ( الحاقة: ١٨ )

yawma-idhin
يَوْمَئِذٍ
Atë ditë
tuʿ'raḍūna
تُعْرَضُونَ
do të ekspozoheni
لَا
nuk
takhfā
تَخْفَىٰ
fshihet
minkum
مِنكُمْ
nga ju
khāfiyatun
خَافِيَةٌ
(asnjë) fshehtësi.

Atë ditë ju do të ekspozoheni (para Zotit), duke mos mbetur fshehtë asnjë sekret juaji

Tefsir

فَاَمَّا مَنْ اُوْتِيَ كِتٰبَهٗ بِيَمِيْنِهٖ فَيَقُوْلُ هَاۤؤُمُ اقْرَءُوْا كِتٰبِيَهْۚ   ( الحاقة: ١٩ )

fa-ammā
فَأَمَّا
Sa i përket
man
مَنْ
atij që
ūtiya
أُوتِىَ
i jepet
kitābahu
كِتَٰبَهُۥ
libri i tij
biyamīnihi
بِيَمِينِهِۦ
nga e djathta e tij
fayaqūlu
فَيَقُولُ
ai (do të) thotë
hāumu
هَآؤُمُ
"Ja
iq'raū
ٱقْرَءُوا۟
lexoni
kitābiyah
كِتَٰبِيَهْ
librin tim!

Kujt t’i jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai do të thotë: “O ju, qe, lexonie librin tim!”

Tefsir

اِنِّيْ ظَنَنْتُ اَنِّيْ مُلٰقٍ حِسَابِيَهْۚ  ( الحاقة: ٢٠ )

innī
إِنِّى
Vërtet unë
ẓanantu
ظَنَنتُ
isha i bindur
annī
أَنِّى
se vërtet unë
mulāqin
مُلَٰقٍ
(jam) pranues
ḥisābiyah
حِسَابِيَهْ
i llogarisë sime".

Unë kam qenë i bindur se do të jap llogarinë time

Tefsir