قَالُوْا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِى النَّارِ ( ص: ٦١ )
Qaaloo Rabbanaa man qaddama lanaa haaza fazidhu 'azaaban di'fan fin Naar
(سپس) گویند: پروردگارا! هر کس که این (عذاب) را پیشاپیش برای ما فراهم کرده است، پس عذابی دو چنان در آتش بر او بیفزار».
وَقَالُوْا مَا لَنَا لَا نَرٰى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِّنَ الْاَشْرَارِ ( ص: ٦٢ )
Wa qaaloo ma lanaa laa naraa rijaalan kunnaa na'udduhum minal ashraar
و گویند: «ما را چه شده است، مردمانی را که ما آنها را اشرار میشمردیم، (در جهنم) نمیبینیم؟!
اَتَّخَذْنٰهُمْ سِخْرِيًّا اَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْاَبْصَارُ ( ص: ٦٣ )
Attakhaznaahum sikh riyyan am zaaghat 'anhumul absaar
آیا آنها را به مسخره گرفتیم یا (اینکه) از نظرها دور ماندهاند؟!»
اِنَّ ذٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ اَهْلِ النَّارِ ࣖ ( ص: ٦٤ )
Inna zaalika lahaqqun takhaasumu Ahlin Naar
بیگمان این مخاصمه (و گفتگوی) دوزخیان حق (و واقعیت) است.
قُلْ اِنَّمَآ اَنَا۠ مُنْذِرٌ ۖوَّمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّا اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ( ص: ٦٥ )
Qul innamaaa ana munzirunw wa maa min ilaahim illal laahul Waahidul Qahhaar
(ای پیامبر) بگو: به درستی که من تنها یک هشدار دهندهام، و هیچ معبودی (به حق) جز الله یکتای قهّار نیست.
رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيْزُ الْغَفَّارُ ( ص: ٦٦ )
Rabbus samaawaati wal ardi wa maa bainahumal 'Azeezul Ghaffaar
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، (آن) پیروزمند آمرزنده».
قُلْ هُوَ نَبَؤٌا عَظِيْمٌۙ ( ص: ٦٧ )
Qul huwa naba'un 'azeem
(ای پیامبر) بگو: «این خبری بزرگ است،
اَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُوْنَ ( ص: ٦٨ )
Antum 'anhu mu'ridoon
که شما از آن روی میگردانید!
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍۢ بِالْمَلَاِ الْاَعْلٰٓى اِذْ يَخْتَصِمُوْنَ ( ص: ٦٩ )
Maa kaana liya min 'ilmim bilmala il a'laaa iz yakhtasimoon
مـن از سـاکـنان عــالــم بالا (= فرشتگان) چون (دربارۀ آفرینش آدم) با یکدیگر جدال میکردند، خبری ندارم [ به سورۀ بقره آیه 30 رجوع کنید.].
اِنْ يُّوْحٰىٓ اِلَيَّ اِلَّآ اَنَّمَآ اَنَا۠ نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ ( ص: ٧٠ )
Iny-yoohaaa ilaiya illaaa annnamaaa ana nazeerum mubeen
به من وحی نمیشود مگر اینکه من هشداردهندهای آشکار هستم».