يٰصَاحِبَيِ السِّجْنِ اَمَّآ اَحَدُكُمَا فَيَسْقِيْ رَبَّهٗ خَمْرًا ۗوَاَمَّا الْاٰخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْ رَّأْسِهٖ ۗ قُضِيَ الْاَمْرُ الَّذِيْ فِيْهِ تَسْتَفْتِيٰنِۗ ( يوسف: ٤١ )
''എന്റെ ജയില്ക്കൂട്ടുകാരേ, നിങ്ങളിലൊരാള് തന്റെ യജമാനന് മദ്യം വിളമ്പിക്കൊണ്ടിരിക്കും. മറ്റയാള് കുരിശിലേറ്റപ്പെടും. അങ്ങനെ അയാളുടെ തലയില് നിന്ന് പക്ഷികള് കൊത്തിത്തിന്നും. നിങ്ങളിരുവരും വിധി തേടിയ കാര്യം തീരുമാനിക്കപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.''
وَقَالَ لِلَّذِيْ ظَنَّ اَنَّهٗ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِيْ عِنْدَ رَبِّكَۖ فَاَنْسٰىهُ الشَّيْطٰنُ ذِكْرَ رَبِّهٖ فَلَبِثَ فِى السِّجْنِ بِضْعَ سِنِيْنَ ࣖ ( يوسف: ٤٢ )
അവരിരുവരില് രക്ഷപ്പെടുമെന്ന് താന് കരുതിയ ആളോട് യൂസുഫ് പറഞ്ഞു: ''നീ നിന്റെ യജമാനനോട് എന്നെപ്പറ്റി പറയുക.'' എങ്കിലും യജമാനനോട് അതേക്കുറിച്ച് പറയുന്ന കാര്യം പിശാച് അയാളെ മറപ്പിച്ചു. അതിനാല് യൂസുഫ് ഏതാനും കൊല്ലം ജയിലില് കഴിഞ്ഞു.
وَقَالَ الْمَلِكُ اِنِّيْٓ اَرٰى سَبْعَ بَقَرٰتٍ سِمَانٍ يَّأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَّسَبْعَ سُنْۢبُلٰتٍ خُضْرٍ وَّاُخَرَ يٰبِسٰتٍۗ يٰٓاَيُّهَا الْمَلَاُ اَفْتُوْنِيْ فِيْ رُؤْيَايَ اِنْ كُنْتُمْ لِلرُّءْيَا تَعْبُرُوْنَ ( يوسف: ٤٣ )
ഒരിക്കല് രാജാവ് പറഞ്ഞു: ''ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടിരിക്കുന്നു; ഏഴു തടിച്ചു കൊഴുത്ത പശുക്കള്. അവയെ ഏഴു മെലിഞ്ഞ പശുക്കള് തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതോടൊപ്പം ഏഴു പച്ചക്കതിരുകളും ഏഴു ഉണങ്ങിയ കതിരുകളും. അതിനാല് വിദ്വാന്മാരേ, എന്റെ ഈ സ്വപ്നത്തിന്റെ പൊരുള് എനിക്ക് പറഞ്ഞുതരിക. നിങ്ങള് സ്വപ്നവ്യാഖ്യാതാക്കളാണെങ്കില്!''
قَالُوْٓا اَضْغَاثُ اَحْلَامٍ ۚوَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيْلِ الْاَحْلَامِ بِعٰلِمِيْنَ ( يوسف: ٤٤ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''ഇതൊക്കെ പാഴ്ക്കിനാവുകളാണ്. ഞങ്ങള് അത്തരം പാഴ്ക്കിനാവുകളുടെ വ്യാഖ്യാനം അറിയുന്നവരല്ല.''
وَقَالَ الَّذِيْ نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ اُمَّةٍ اَنَا۠ اُنَبِّئُكُمْ بِتَأْوِيْلِهٖ فَاَرْسِلُوْنِ ( يوسف: ٤٥ )
ആ രണ്ടു ജയില്ക്കൂട്ടുകാരില് രക്ഷപ്പെട്ടവന് കുറേക്കാലത്തിനു ശേഷം ഓര്മിച്ചു പറഞ്ഞു: ''അതിന്റെ വ്യാഖ്യാനം ഞാന് നിങ്ങള്ക്ക് അറിയിച്ചു തരാം. നിങ്ങള് എന്നെ ചുമതലപ്പെടുത്തി അയച്ചാലും.''
يُوْسُفُ اَيُّهَا الصِّدِّيْقُ اَفْتِنَا فِيْ سَبْعِ بَقَرٰتٍ سِمَانٍ يَّأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَّسَبْعِ سُنْۢبُلٰتٍ خُضْرٍ وَّاُخَرَ يٰبِسٰتٍۙ لَّعَلِّيْٓ اَرْجِعُ اِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُوْنَ ( يوسف: ٤٦ )
അയാള് പറഞ്ഞു: ''സത്യസന്ധനായ യൂസുഫേ, എനിക്ക് ഇതിലൊരു വിധി തരിക. ഏഴു തടിച്ചുകൊഴുത്ത പശുക്കള്; ഏഴു മെലിഞ്ഞ പശുക്കള് അവയെ തിന്നുന്നു. പിന്നെ ഏഴു പച്ച കതിരുകളും ഏഴു ഉണങ്ങിയ കതിരുകളും. ജനങ്ങള്ക്ക് കാര്യം ഗ്രഹിക്കാനായി എനിക്ക് ആ വിശദീകരണവുമായി ജനങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് തിരിച്ചുപോകാമല്ലോ.''
قَالَ تَزْرَعُوْنَ سَبْعَ سِنِيْنَ دَاَبًاۚ فَمَا حَصَدْتُّمْ فَذَرُوْهُ فِيْ سُنْۢبُلِهٖٓ اِلَّا قَلِيْلًا مِّمَّا تَأْكُلُوْنَ ( يوسف: ٤٧ )
യൂസുഫ് പറഞ്ഞു: ''ഏഴുകൊല്ലം നിങ്ങള് തുടര്ച്ചയായി കൃഷി ചെയ്യും. അങ്ങനെ നിങ്ങള് കൊയ്തെടുക്കുന്നവ അവയുടെ കതിരില് തന്നെ സൂക്ഷിച്ചുവെക്കുക. നിങ്ങള്ക്ക് ആഹരിക്കാനാവശ്യമായ അല്പമൊഴികെ.
ثُمَّ يَأْتِيْ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَّأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ اِلَّا قَلِيْلًا مِّمَّا تُحْصِنُوْنَ ( يوسف: ٤٨ )
''പിന്നീട് അതിനുശേഷം കഷ്ടതയുടെ ഏഴാണ്ടുകളുണ്ടാകും. അക്കാലത്തേക്കായി നിങ്ങള് കരുതിവെച്ചവ നിങ്ങളന്ന് തിന്നുതീര്ക്കും. നിങ്ങള് പ്രത്യേകം സൂക്ഷിച്ചുവെച്ച അല്പമൊഴികെ.
ثُمَّ يَأْتِيْ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ عَامٌ فِيْهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيْهِ يَعْصِرُوْنَ ࣖ ( يوسف: ٤٩ )
''പിന്നീട് അതിനു ശേഷം ഒരു കൊല്ലംവരും. അന്ന് ആളുകള്ക്ക് സുഭിക്ഷതയുണ്ടാകും. അവര് തങ്ങള്ക്കാവശ്യമുള്ളത് പിഴിഞ്ഞെടുക്കുകയും ചെയ്യും.''
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُوْنِيْ بِهٖ ۚفَلَمَّا جَاۤءَهُ الرَّسُوْلُ قَالَ ارْجِعْ اِلٰى رَبِّكَ فَسْـَٔلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ الّٰتِيْ قَطَّعْنَ اَيْدِيَهُنَّ ۗاِنَّ رَبِّيْ بِكَيْدِهِنَّ عَلِيْمٌ ( يوسف: ٥٠ )
രാജാവ് പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങള് യൂസുഫിനെ എന്റെ അടുത്തു കൊണ്ടുവരിക.'' യൂസുഫിന്റെ അടുത്ത് ദൂതന് ചെന്നപ്പോള് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ''നീ നിന്റെ യജമാനന്റെ അടുത്തേക്കു തന്നെ തിരിച്ചു പോവുക. എന്നിട്ട് അദ്ദേഹത്തോടു ചോദിക്കുക; സ്വന്തം കൈകള്ക്ക് മുറിവുണ്ടാക്കിയ ആ സ്ത്രീകളുടെ സ്ഥിതിയെന്തെന്ന്. എന്റെ നാഥന് അവരുടെ കുതന്ത്രത്തെപ്പറ്റി നന്നായറിയുന്നവനാണ്; തീര്ച്ച.''