وَاِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوْا لِيْ فَاعْتَزِلُوْنِ ( الدخان: ٢١ )
Wa il lam tu'minoo lee fa'taziloon
و اگر به من ایمان نمی‌آورید، پس از من کناره بگیرید.
فَدَعَا رَبَّهٗٓ اَنَّ هٰٓؤُلَاۤءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُوْنَ ( الدخان: ٢٢ )
Fada'aa rabbahooo anna haaa'ulaaa'i qawmum mujrimoon
آنگاه به درگاه پروردگارش دعا کرد که: این‌ها گروهی مجرمند.
فَاَسْرِ بِعِبَادِيْ لَيْلًا اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَۙ ( الدخان: ٢٣ )
Fa asri bi'ibaadee lailan innakum muttaba'oon
پس (به او حکم داده شد:) بندگان مرا شبانه ببر، یقیناً شما تعقیب می‌شوید.
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًاۗ اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُّغْرَقُوْنَ ( الدخان: ٢٤ )
Watrukil bahra rahwan innahum jundum mughraqoon
و دریا را آرام وا گذار، بی‌گمان آنها لشکری غرق شده خواهند بود.
كَمْ تَرَكُوْا مِنْ جَنّٰتٍ وَّعُيُوْنٍۙ ( الدخان: ٢٥ )
Kam tarakoo min jannaatinw wa 'uyoon
چه بسیار باغ‌ها و چشمه‌ها را (بعد از غرق شدن‌شان) رها کردند.
وَّزُرُوْعٍ وَّمَقَامٍ كَرِيْمٍۙ ( الدخان: ٢٦ )
Wa zuroo'inw wa maqaa min kareem
و (نیز) زراعت‌ها و قصر‌های نیکو (و زیبا).
وَّنَعْمَةٍ كَانُوْا فِيْهَا فٰكِهِيْنَۙ ( الدخان: ٢٧ )
Wa na'matin kaanoo feehaa faakiheen
و نعمتی که در آن (شادمان) بودند.
كَذٰلِكَ ۗوَاَوْرَثْنٰهَا قَوْمًا اٰخَرِيْنَۚ ( الدخان: ٢٨ )
Kazaalika wa awrasnaahaa qawman aakhareen
اینچنین بود، و ما (همۀ) آنها را به مردمی دیگر وا گذاشتیم.
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاۤءُ وَالْاَرْضُۗ وَمَا كَانُوْا مُنْظَرِيْنَ ࣖ ( الدخان: ٢٩ )
Famaa bakat 'alaihimus samaaa'u wal ardu wa maa kaanoo munzareen
پس آسمان و زمین بر آنها نگریست، و (به آنها) مهلت داده نشد.
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِيْنِۙ ( الدخان: ٣٠ )
Wa laqad najjainaa Baneee Israaa'eela minal'azaabil muheen
و مسلماً بنی اسرائیل را از عذاب ذلت بار نجات دادیم.