Skip to main content

وَاَنْذِرْ بِهِ الَّذِيْنَ يَخَافُوْنَ اَنْ يُّحْشَرُوْٓا اِلٰى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُمْ مِّنْ دُوْنِهٖ وَلِيٌّ وَّلَا شَفِيْعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُوْنَ  ( الأنعام: ٥١ )

وَأَنذِرْ
و بیم ده
بِهِ
به آن
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَخَافُونَ
می ترسند
أَن
كه
يُحْشَرُوٓا۟
گرد آورده شوند
إِلَىٰ
به سوی
رَبِّهِمْۙ
پروردگارشان
لَيْسَ
نيست
لَهُم
برای آنها
مِّن
از
دُونِهِۦ
غير او
وَلِىٌّ
یاور
وَلَا
و نه
شَفِيعٌ
واسطه
لَّعَلَّهُمْ
شايد (كه) آنان
يَتَّقُونَ
پرهیزگاری می کنند

Wa anzir bihil lazeena yakhaafoona ai yuhsharooo ilaa Rabbihim laisa lahum min doonihee waliyyunw wa laa shafee'ul la'allahum yattaqoon

و با آن (= قرآن) کسانی را که می‌ترسند به سوی پروردگارشان گرد آیند؛ بیم ده (زیرا که) برایشان (در آن روز) دوست و شفیعی جز او (= خدا) نیست؛ باشد که پرهیزگاری پیشه کنند.

توضیح

وَلَا تَطْرُدِ الَّذِيْنَ يَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰوةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيْدُوْنَ وَجْهَهٗ ۗمَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِّنْ شَيْءٍ وَّمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِّنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُوْنَ مِنَ الظّٰلِمِيْنَ   ( الأنعام: ٥٢ )

وَلَا
و طرد مکن
تَطْرُدِ
و طرد مکن
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَدْعُونَ
فرا مي‌خوانند
رَبَّهُم
پروردگارشان
بِٱلْغَدَوٰةِ
صبحگاه
وَٱلْعَشِىِّ
و شامگاه
يُرِيدُونَ
مي‌خواهند
وَجْهَهُۥۖ
ذات پاک او را
مَا
نیست
عَلَيْكَ
بر تو
مِنْ
از
حِسَابِهِم
حساب آنها
مِّن
از
شَىْءٍ
چيزي
وَمَا
و آن چه
مِنْ
از
حِسَابِكَ
حساب تو
عَلَيْهِم
بر آنها
مِّن
از
شَىْءٍ
چيزي
فَتَطْرُدَهُمْ
پس تا اینکه طرد کنی آنها را
فَتَكُونَ
تا باشی
مِنَ
از
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa laa tatrudil lazeena yad'oona Rabbahum bilghadaati wal 'ashiyyi yureedoona Wajhahoo ma 'alaika min hisaabihim min shai'inw wa maa min hisaabika 'alaihim min shai'in fatatrudahum fatakoona minaz zaalimeen

و کسانی را که صبح و شام پروردگارشان را می‌خوانند (و) خشنودی او را می‌خواهند (از خود) دور مکن، نه چیزی از حساب آن‌ها بر توست و نه چیزی از حساب تو بر آن‌ها؛ پس اگر آن‌ها را طرد کنی از ستمکاران خواهی بود.

توضیح

وَكَذٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لِّيَقُوْلُوْٓا اَهٰٓؤُلَاۤءِ مَنَّ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِّنْۢ بَيْنِنَاۗ اَلَيْسَ اللّٰهُ بِاَعْلَمَ بِالشّٰكِرِيْنَ   ( الأنعام: ٥٣ )

وَكَذَٰلِكَ
و اين چنين
فَتَنَّا
آزمودیم
بَعْضَهُم
بعضي از آن‌ها
بِبَعْضٍ
به بعضي
لِّيَقُولُوٓا۟
تا بگویند
أَهَٰٓؤُلَآءِ
آیا اینان
مَنَّ
منّت نهاد
ٱللَّهُ
خداوند
عَلَيْهِم
به آن‌ها
مِّنۢ
از
بَيْنِنَآۗ
میان ما
أَلَيْسَ
آیا نیست
ٱللَّهُ
خداوند
بِأَعْلَمَ
اگاه تر
بِٱلشَّٰكِرِينَ
به سپاسگزاران

Wa kazaalika fatannaa ba'dahum biba'dil liyaqoolooo ahaaa'ulaaa'i mannal laahu 'alaihim mim baininaa; alaisal laahu bi-a'lama bish shaakireen

و این چنین بعضی از آن‌ها را با بعض دیگر آزمودیم؛ تا بگویند: «آیا این‌ها هستند که الله از میان ما بر آنان منت نهاده (و نعمت هدایت بخشیده)است؟!» آیا الله به سپاسگزاران داناتر نیست؟

توضیح

وَاِذَا جَاۤءَكَ الَّذِيْنَ يُؤْمِنُوْنَ بِاٰيٰتِنَا فَقُلْ سَلٰمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلٰى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَۙ اَنَّهٗ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوْۤءًاۢ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْۢ بَعْدِهٖ وَاَصْلَحَ فَاَنَّهٗ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   ( الأنعام: ٥٤ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
جَآءَكَ
آمد (براي) تو
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يُؤْمِنُونَ
ايمان مي‌آورند
بِـَٔايَٰتِنَا
به آيات ما
فَقُلْ
پس بگو
سَلَٰمٌ
سلام
عَلَيْكُمْۖ
برشما
كَتَبَ
مقرّر داشت
رَبُّكُمْ
پروردگارتان
عَلَىٰ
بر
نَفْسِهِ
خودش
ٱلرَّحْمَةَۖ
رحمت
أَنَّهُۥ
همانا آن
مَنْ
کسی که
عَمِلَ
انجام داد
مِنكُمْ
از شما
سُوٓءًۢا
بدي
بِجَهَٰلَةٍ
از روي ناداني
ثُمَّ
سپس
تَابَ
توبه کند
مِنۢ
از
بَعْدِهِۦ
بعد او
وَأَصْلَحَ
و به صلاح آید
فَأَنَّهُۥ
پس همانا او
غَفُورٌ
آمرزنده
رَّحِيمٌ
مهربان

Wa izaa jaaa'akal lazeena yu'minoona bi Aayaatinaa faqul salaamun 'alaikum kataba Rabbukum 'alaa nafsihir rahmata annahoo man 'amila minkum sooo'am bijahaalatin summa taaba mim ba'dihee wa aslaha fa annahoo Ghafoorur Raheem

و هرگاه کسانی‌که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند (به آن‌ها) بگو: «سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود فرض کرده که هر کس از شما از روی نادانی کار بدی مرتکب شود؛ سپس بعد از آن توبه و درستکاری کند، البته او آمرزندۀ مهربان است».

توضیح

وَكَذٰلِكَ نُفَصِّلُ الْاٰيٰتِ وَلِتَسْتَبِيْنَ سَبِيْلُ الْمُجْرِمِيْنَ ࣖ  ( الأنعام: ٥٥ )

وَكَذَٰلِكَ
و اين چنين
نُفَصِّلُ
به روشنی بیان می داریم
ٱلْءَايَٰتِ
نشانه‌ها
وَلِتَسْتَبِينَ
و تا روشن شود
سَبِيلُ
راه و رسم
ٱلْمُجْرِمِينَ
گناه کاران

Wa kazaalika nufassilul Aayaati wa litastabeena sabeelul mujrimeen

و این چنین آیات را به تفصیل بیان می‌کنیم و تا راه مجرمان (و گناهکاران) آشکار گردد.

توضیح

قُلْ اِنِّيْ نُهِيْتُ اَنْ اَعْبُدَ الَّذِيْنَ تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۗ قُلْ لَّآ اَتَّبِعُ اَهْوَاۤءَكُمْۙ قَدْ ضَلَلْتُ اِذًا وَّمَآ اَنَا۠ مِنَ الْمُهْتَدِيْنَ   ( الأنعام: ٥٦ )

قُلْ
بگو
إِنِّى
همانا من
نُهِيتُ
نهی شدم
أَنْ
كه
أَعْبُدَ
پرستش کنم
ٱلَّذِينَ
كساني كه
تَدْعُونَ
می خوانید
مِن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِۚ
خداوند
قُل
بگو
لَّآ
نيست
أَتَّبِعُ
پیروی نمی کنم
أَهْوَآءَكُمْۙ
خواسته های شما
قَدْ
البته
ضَلَلْتُ
گمراه شدم
إِذًا
در اين صورت
وَمَآ
و نیستم
أَنَا۠
من
مِنَ
از
ٱلْمُهْتَدِينَ
هدایت یافتگان

Qul innee nuheetu an a'budal lazeena tad'oona min doonil laah; qul laaa attabi'u ahwaaa'akum qad dalaltu izanw wa maaa ana minal muhtadeen

بگو: «من از پرستش کسانی‌که غیر از الله می‌خوانید؛ نهی شده‌ام». بگو: «من از هوس‌های شما پیروی نمی‌کنم که اگر چنین کنم؛ قطعاً گمراه شده‌ام و از هدایت یافتگان نخواهم بود».

توضیح

قُلْ اِنِّيْ عَلٰى بَيِّنَةٍ مِّنْ رَّبِّيْ وَكَذَّبْتُمْ بِهٖۗ مَا عِنْدِيْ مَا تَسْتَعْجِلُوْنَ بِهٖۗ اِنِ الْحُكْمُ اِلَّا لِلّٰهِ ۗيَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِيْنَ  ( الأنعام: ٥٧ )

قُلْ
بگو
إِنِّى
همانا من
عَلَىٰ
بر
بَيِّنَةٍ
حجت روشن
مِّن
از
رَّبِّى
پروردگار من
وَكَذَّبْتُم
و تکذیب کردید
بِهِۦۚ
به آن
مَا
آن چه
عِندِى
نزد من
مَا
آن چه
تَسْتَعْجِلُونَ
تعجیل می کنید
بِهِۦٓۚ
به آن
إِنِ
فرمان
ٱلْحُكْمُ
فرمان
إِلَّا
مگر
لِلَّهِۖ
براي خداوند
يَقُصُّ
بیان می کند
ٱلْحَقَّۖ
حق
وَهُوَ
و او
خَيْرُ
بهترين
ٱلْفَٰصِلِينَ
جداکنندگان

Qul innee 'alaa baiyinatim mir Rabbee wa kazzabtum bih; maa 'indee maa tasta'jiloona bih; inil hukmu illaa lillaahi yaqussul haqqa wa Huwa khairul faasileen

بگو: «من دلیل روشنی از پروردگارم دارم و شما آن را تکذیب کرده‌اید و آنچه شما بدان شتاب دارید (از نزول عذاب) نزد من نیست؛ حکم و فرمان تنها از آن الله است، حق را بیان می‌کند و او بهترین جدا کننده (ی حق از باطل) است».

توضیح

قُلْ لَّوْ اَنَّ عِنْدِيْ مَا تَسْتَعْجِلُوْنَ بِهٖ لَقُضِيَ الْاَمْرُ بَيْنِيْ وَبَيْنَكُمْ ۗوَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِالظّٰلِمِيْنَ   ( الأنعام: ٥٨ )

قُل
بگو
لَّوْ
اگر
أَنَّ
كه
عِندِى
نزد من
مَا
آن چه
تَسْتَعْجِلُونَ
تعجیل می کنید
بِهِۦ
به آن
لَقُضِىَ
قطعا یکسره می شد
ٱلْأَمْرُ
کار
بَيْنِى
بین من
وَبَيْنَكُمْۗ
و بین شما
وَٱللَّهُ
و خداوند
أَعْلَمُ
دانا تر
بِٱلظَّٰلِمِينَ
به ستمگران

Qul law anna 'indee maa tasta'jiloona bihee laqudiyal amru bainee wa bainakum; wallaahu a'lamu bizzaalimeen

بگو: «اگر آنچه که شما بدان شتاب دارید (از نزول عذاب) نزد من بود (بر شما نازل می‌کردم و) کار میان من و شما به پایان می‌رسید، و الله به ستمکاران داناتر است».

توضیح

۞ وَعِنْدَهٗ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَآ اِلَّا هُوَۗ وَيَعْلَمُ مَا فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِۗ وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَّرَقَةٍ اِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِيْ ظُلُمٰتِ الْاَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَّلَا يَابِسٍ اِلَّا فِيْ كِتٰبٍ مُّبِيْنٍ   ( الأنعام: ٥٩ )

وَعِندَهُۥ
و نزد او
مَفَاتِحُ
کلیدها
ٱلْغَيْبِ
غيب
لَا
نمی داند
يَعْلَمُهَآ
نمی داند
إِلَّا
مگر
هُوَۚ
او
وَيَعْلَمُ
و مي‌داند
مَا
آن چه
فِى
در
ٱلْبَرِّ
خشکی
وَٱلْبَحْرِۚ
و دریا
وَمَا
و آن چه
تَسْقُطُ
می افتد
مِن
از
وَرَقَةٍ
برگ درخت
إِلَّا
مگر
يَعْلَمُهَا
نمی داند
وَلَا
و نه
حَبَّةٍ
دانه
فِى
در
ظُلُمَٰتِ
تاریکیها
ٱلْأَرْضِ
زمين
وَلَا
و نه
رَطْبٍ
هر چیز تر
وَلَا
و نه
يَابِسٍ
هر چیز خشک
إِلَّا
مگر
فِى
در
كِتَٰبٍ
كتاب
مُّبِينٍ
آشكار

Wa 'indahoo mafaatihul ghaibi laa ya'lamuhaaa illaa Hoo; wa ya'lamu maa fil barri walbahr; wa maa tasqutu minw waraqatin illaa ya'lamuhaa wa laa habbatin fee zulumaatil ardi wa laa ratbinw wa laa yaabisin illaa fee Kitaabim Mubeen

و کلیدهای غیب نزد اوست؛ و جز او کسی آن‌ها را نمی‌داند، آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند، و هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد؛ مگر اینکه آن را می‌داند، و نه هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین و نه هیچ تر و خشکی (و جود دارد) مگر اینکه در کتابی آشکار (= لوح محفوظ ثبت) است.

توضیح

وَهُوَ الَّذِيْ يَتَوَفّٰىكُمْ بِالَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيْهِ لِيُقْضٰٓى اَجَلٌ مُّسَمًّىۚ ثُمَّ اِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ࣖ  ( الأنعام: ٦٠ )

وَهُوَ
و او
ٱلَّذِى
كسي كه
يَتَوَفَّىٰكُم
می میراند شما را
بِٱلَّيْلِ
در شب
وَيَعْلَمُ
و مي‌داند
مَا
آن چه
جَرَحْتُم
انجام دادید
بِٱلنَّهَارِ
در روز
ثُمَّ
سپس
يَبْعَثُكُمْ
زنده می کند شما را
فِيهِ
در آن
لِيُقْضَىٰٓ
تا سپری گردد
أَجَلٌ
مدت
مُّسَمًّىۖ
معین
ثُمَّ
سپس
إِلَيْهِ
به سوي او
مَرْجِعُكُمْ
بازگشت شما
ثُمَّ
سپس
يُنَبِّئُكُم
آگاه می کند شما را
بِمَا
به آن چه
كُنتُمْ
انجام می دادید
تَعْمَلُونَ
انجام می دادید

Wa Huwal lazee yatawaf faakum billaili wa ya'lamu maa jarahtum binnahaari summa yab'asukum fee liyuqdaaa ajalum musamman summa ilaihi marji'ukum summa yunabbi 'ukum bimaa kuntum ta'maloon

و او کسی است که (روح) شما را در شب (هنگام خواب) می‌گیرد و آنچه در روز کرده‌اید می‌داند، سپس شما را در آن (روز از خواب) بر می‌انگیزد تا موعد مقرر فرا رسد، سپس بازگشت شما به سوی اوست، آنگاه شما را از آنچه انجام می‌دادید؛ آگاه می‌سازد.

توضیح