قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَيُّهَا الْمُرْسَلُوْنَۚ ( الذاريات: ٣١ )
Ai (Ibrahimi) tha: “E ç’është puna juaj, o ju të dërguar?”
قَالُوْٓ اِنَّآ اُرْسِلْنَآ اِلٰى قَوْمٍ مُّجْرِمِيْنَۙ ( الذاريات: ٣٢ )
Ata thanë: “Ne jemi të dërguar te një popull kriminel!”
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّنْ طِيْنٍۙ ( الذاريات: ٣٣ )
Që të hedhim mbi ta gurë nga balta (e pjekur)
مُّسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِيْنَ ( الذاريات: ٣٤ )
(gurë) Të shënuar te Zoti yt, për ata që i kaluan kufijtë (në mëkate)
فَاَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيْهَا مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَۚ ( الذاريات: ٣٥ )
Dhe kush ishte aty nga besimtarët, Ne i nxorrëm (i larguam)
فَمَا وَجَدْنَا فِيْهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِيْنَۚ ( الذاريات: ٣٦ )
Po nuk gjetëm aty pos një shtëpie myslimane
وَتَرَكْنَا فِيْهَآ اٰيَةً لِّلَّذِيْنَ يَخَافُوْنَ الْعَذَابَ الْاَلِيْمَۗ ( الذاريات: ٣٧ )
Dhe Ne kemi lënë aty shenjë dënimit të hidhur
وَفِيْ مُوْسٰىٓ اِذْ اَرْسَلْنٰهُ اِلٰى فِرْعَوْنَ بِسُلْطٰنٍ مُّبِيْنٍ ( الذاريات: ٣٨ )
(Kemi lënë shenjë) Edhe në Musain kur Ne e dërguam te faraoni me fakte të forta
فَتَوَلّٰى بِرُكْنِهٖ وَقَالَ سٰحِرٌ اَوْ مَجْنُوْنٌ ( الذاريات: ٣٩ )
E ai, me tërë anën (fuqinë) e vet, ia ktheu shpinën dhe tha: “Është magjistar, ose është i çmendur!”
فَاَخَذْنٰهُ وَجُنُوْدَهٗ فَنَبَذْنٰهُمْ فِى الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيْمٌۗ ( الذاريات: ٤٠ )
E Ne e kapëm atë dhe ushtrinë e tij dhe e hodhëm në det, dhe ai e bëri veten të jetë i sharë