Skip to main content

كَمَآ اَرْسَلْنَا فِيْكُمْ رَسُوْلًا مِّنْكُمْ يَتْلُوْا عَلَيْكُمْ اٰيٰتِنَا وَيُزَكِّيْكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُمْ مَّا لَمْ تَكُوْنُوْا تَعْلَمُوْنَۗ  ( البقرة: ١٥١ )

كَمَآ
همان گونه كه
أَرْسَلْنَا
فرستاديم
فِيكُمْ
در (ميان) شما
رَسُولًا
پيامبري
مِّنكُمْ
از شما
يَتْلُوا۟
بخواند
عَلَيْكُمْ
بر شما
ءَايَٰتِنَا
آيات ما
وَيُزَكِّيكُمْ
و پاكيزه مي‌كند شما را
وَيُعَلِّمُكُمُ
و ياد مي‌دهد به شما
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب (الهي)
وَٱلْحِكْمَةَ
و حكمت
وَيُعَلِّمُكُم
و ياد مي‌دهد به شما
مَّا
آن چه
لَمْ
نمي‌دانستيد
تَكُونُوا۟
نمي‌دانستيد
تَعْلَمُونَ
نمي‌دانستيد

kamaaa arsalnaa feekum Rasoolam minkum yatloo 'alaikum aayaatina wa yuzakkeekum wa yu'alli mukumul kitaaba wal hikmata wa yu'allimukum maa lam takoonoo ta'lamoon

چنانکه پیامبری از خودتان در میان شما فرستادیم، که آیات ما را بر شما می‌خواند، و شما را پاک می‌گرداند، و به شما کتاب (قرآن) و حکمت می‌آموزد، و آنچه نمی‌دانستید به شما یاد می‌دهد.

توضیح

فَاذْكُرُوْنِيْٓ اَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوْا لِيْ وَلَا تَكْفُرُوْنِ ࣖ   ( البقرة: ١٥٢ )

فَٱذْكُرُونِىٓ
پس ياد كنيد مرا
أَذْكُرْكُمْ
(تا) ياد كنم شما را
وَٱشْكُرُوا۟
و شكر كنيد
لِى
براي من
وَلَا
و ناسپاسي نكنيد مرا
تَكْفُرُونِ
و ناسپاسي نكنيد مرا

Fazkurooneee azkurkum washkuroo lee wa laa takfuroon

پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و سپاس مرا گویید و ناسپاسی من نکنید.

توضیح

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اسْتَعِيْنُوْا بِالصَّبْرِ وَالصَّلٰوةِ ۗ اِنَّ اللّٰهَ مَعَ الصّٰبِرِيْنَ  ( البقرة: ١٥٣ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آورده‌ايد
ٱسْتَعِينُوا۟
ياري بجوييد
بِٱلصَّبْرِ
از صبر
وَٱلصَّلَوٰةِۚ
و نماز
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
مَعَ
همراه
ٱلصَّٰبِرِينَ
صبر كنندگان

Yaaa ayyuhal laazeena aamanus ta'eenoo bissabri was Salaah; innal laaha ma'as-saabireen

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، از شکیبایی و نماز یاری بجویید، که همانا الله با شکیبایان است.

توضیح

وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَنْ يُّقْتَلُ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ اَمْوَاتٌ ۗ بَلْ اَحْيَاۤءٌ وَّلٰكِنْ لَّا تَشْعُرُوْنَ  ( البقرة: ١٥٤ )

وَلَا
و نگوييد
تَقُولُوا۟
و نگوييد
لِمَن
به كساني كه
يُقْتَلُ
كشته مي‌شوند
فِى
در
سَبِيلِ
راه
ٱللَّهِ
خداوند
أَمْوَٰتٌۢۚ
مردگان
بَلْ
بلكه
أَحْيَآءٌ
زندگان
وَلَٰكِن
ولي
لَّا
نمي‌فهميد
تَشْعُرُونَ
نمي‌فهميد

Wa laa taqooloo limai yuqtalu fee sabeelil laahi amwaat; bal ahyaaa'unw wa laakil laa tash'uroon

و به آن‌ها که در راه الله کشته می‌شوند، مرده نگویید، بلکه آنان زنده‌اند، ولی شما نمی‌فهمید.

توضیح

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوْعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْاَمْوَالِ وَالْاَنْفُسِ وَالثَّمَرٰتِۗ وَبَشِّرِ الصّٰبِرِيْنَ  ( البقرة: ١٥٥ )

وَلَنَبْلُوَنَّكُم
و قطعاً آزمايش مي‌كنيم شما را
بِشَىْءٍ
به چيزي
مِّنَ
از
ٱلْخَوْفِ
ترس
وَٱلْجُوعِ
و گرسنگي
وَنَقْصٍ
و كاهش
مِّنَ
از
ٱلْأَمْوَٰلِ
اموال
وَٱلْأَنفُسِ
و جان‌ها
وَٱلثَّمَرَٰتِۗ
و محصولات
وَبَشِّرِ
و بشارت ده
ٱلصَّٰبِرِينَ
صبر كنندگان

Wa lanablu wannakum bishai'im minal khawfi waljoo'i wa naqsim minal amwaali wal anfusi was samaraat; wa bashshiris saabireen

و قطعاً شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم. و مژده بده به صبر کنندگان.

توضیح

اَلَّذِيْنَ اِذَآ اَصَابَتْهُمْ مُّصِيْبَةٌ ۗ قَالُوْٓا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّآ اِلَيْهِ رٰجِعُوْنَۗ  ( البقرة: ١٥٦ )

ٱلَّذِينَ
كساني كه
إِذَآ
هنگامي كه
أَصَٰبَتْهُم
برسد به آن‌ها
مُّصِيبَةٌ
مصيبتي
قَالُوٓا۟
گويند
إِنَّا
همانا ما
لِلَّهِ
براي خداوند
وَإِنَّآ
و همانا ما
إِلَيْهِ
به سوي او
رَٰجِعُونَ
بازگشت كنندگان

Allazeena izaaa asaabathum museebatun qaalooo innaa lillaahi wa innaaa ilaihi raaji'oon

آن‌ها که هرگاه مصیبتی به ایشان برسد می‌گویند: ما از آنِ الله هستیم، و به سوی او باز می‌گردیم.

توضیح

اُولٰۤىِٕكَ عَلَيْهِمْ صَلَوٰتٌ مِّنْ رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۗوَاُولٰۤىِٕكَ هُمُ الْمُهْتَدُوْنَ  ( البقرة: ١٥٧ )

أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
عَلَيْهِمْ
بر ايشان
صَلَوَٰتٌ
درودهايي
مِّن
از جانب
رَّبِّهِمْ
پروردگارشان
وَرَحْمَةٌۖ
و رحمتي
وَأُو۟لَٰٓئِكَ
و آنان
هُمُ
ايشان
ٱلْمُهْتَدُونَ
هدايت يافتگان

Ulaaa'ika 'alaihim salawaatun mir Rabbihim wa rahma; wa ulaaa'ika humul muhtadoon

این‌ها هستند که درودها و رحمتی از پروردگارشان بر ایشان است و اینانند هدایت یافتگان.

توضیح

۞ اِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَاۤىِٕرِ اللّٰهِ ۚ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ اَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ اَنْ يَّطَّوَّفَ بِهِمَا ۗ وَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًاۙ فَاِنَّ اللّٰهَ شَاكِرٌ عَلِيْمٌ   ( البقرة: ١٥٨ )

إِنَّ
همانا
ٱلصَّفَا
صفا
وَٱلْمَرْوَةَ
و مروه
مِن
از
شَعَآئِرِ
نمادها
ٱللَّهِۖ
خداوند
فَمَنْ
پس كسي كه
حَجَّ
حج بگزارد
ٱلْبَيْتَ
خانه (كعبه)
أَوِ
يا
ٱعْتَمَرَ
عمره به جا آورد
فَلَا
پس نيست
جُنَاحَ
گناهي
عَلَيْهِ
بر او
أَن
كه
يَطَّوَّفَ
طواف كند
بِهِمَاۚ
به (ميان) آن دو
وَمَن
و هر كس
تَطَوَّعَ
از روي ميل انجام دهد
خَيْرًا
كار نيك
فَإِنَّ
پس همانا
ٱللَّهَ
خداوند
شَاكِرٌ
سپاسگزار
عَلِيمٌ
دانا

Innas Safaa wal-Marwata min sha'aaa'iril laahi faman hajjal Baita awi'tamara falaa junaaha 'alaihi ai yattawwafa bihimaa; wa man tatawwa'a khairan fa innal laaha Shaakirun'Aleem

همانا «صفا» و «مروه» از شعائر (نشانه‌های) الله است، پس هر که حج خانه (خدا) کند و یا عمره انجام دهد، بر او گناهی نیست که میان آن دو طواف (سعی) کند، و کسی‌که به رغبت خود کار نیکی را انجام دهد پس بدرستی که الله سپاسگزار داناست.

توضیح

اِنَّ الَّذِيْنَ يَكْتُمُوْنَ مَآ اَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنٰتِ وَالْهُدٰى مِنْۢ بَعْدِ مَا بَيَّنّٰهُ لِلنَّاسِ فِى الْكِتٰبِۙ اُولٰۤىِٕكَ يَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللّٰعِنُوْنَۙ  ( البقرة: ١٥٩ )

إِنَّ
همانا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَكْتُمُونَ
پنهان مي‌كنند
مَآ
آن چه
أَنزَلْنَا
نازل كرديم
مِنَ
از
ٱلْبَيِّنَٰتِ
دليل‌هاي روشن
وَٱلْهُدَىٰ
و هدايت
مِنۢ
از
بَعْدِ
بعد
مَا
آن چه
بَيَّنَّٰهُ
روشن كرديم آن را
لِلنَّاسِ
براي مردم
فِى
در
ٱلْكِتَٰبِۙ
كتاب
أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
يَلْعَنُهُمُ
لعنت مي‌كند آن‌ها را
ٱللَّهُ
خداوند
وَيَلْعَنُهُمُ
و لعنت مي‌كنند آن‌ها را
ٱللَّٰعِنُونَ
لعنت كنندگان

Innal lazeena yaktumoona maaa anzalnaa minal baiyinaati walhudaa mim ba'di maa baiyannaahu linnaasi fil kitaabi ulaaa'ika yal'anuhumul laahu wa yal'anuhumul laa 'inoon

همانا کسانی‌که آنچه را که از دلائل روشن و هدایت نازل کرده‌ایم؛ بعد از آنکه آن را در کتاب (تورات) برای مردم بیان نمودیم، کتمان می‌کنند، الله آن‌ها را لعنت می‌کند، و لعنت‌کنندگان (از مؤمنان و فرشتگان نیز) آن‌ها را لعنت می‌کنند.

توضیح

اِلَّا الَّذِيْنَ تَابُوْا وَاَصْلَحُوْا وَبَيَّنُوْا فَاُولٰۤىِٕكَ اَتُوْبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَاَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيْمُ   ( البقرة: ١٦٠ )

إِلَّا
مگر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
تَابُوا۟
توبه كردند
وَأَصْلَحُوا۟
و اصلاح كردند
وَبَيَّنُوا۟
و آشكار كردند
فَأُو۟لَٰٓئِكَ
پس آنان
أَتُوبُ
بخشودم
عَلَيْهِمْۚ
بر آن‌ها
وَأَنَا
و من
ٱلتَّوَّابُ
توبه پذير
ٱلرَّحِيمُ
مهربان

Illal lazeena taaboo wa aslahoo wa baiyanoo fa ulaaa'ika atoobu 'alaihim; wa Anat Tawwaabur Raheem

مگر کسانی‌که توبه کردند و (اعمال خود را) اصلاح نمودند (و آنچه را کتمان کرده بودند) آشکار ساختند، پس اینانند که توبه ایشان را می‌پذیرم، و من توبه‌پذیر مهربانم.

توضیح