مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍۢ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍۗ سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا يَصِفُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٩١ )
Mat takhazal laahu minw waladinw wa maa kaana ma'ahoo min ilaah; izal lazahaba kullu ilaahim bimaa khalaqa wa la'alaa ba'duhum 'alaa ba'd; Subhaannal laahi 'ammaa yasifoon
الله هرگز فرزندی بر نگزیده است، و هیچ معبود (دیگری) با او نیست، (اگر چنین بود) آنگاه هر معبودی آنچه را که آفریده بود؛ میبرد، و مسلماً بعضی بر بعضی دیگر برتری میجستند، الله منزه (و پاک) است از آنچه آنها توصیف میکنند.
عٰلِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ ࣖ ( المؤمنون: ٩٢ )
'Aalimil Ghaibi wash shahhaadati fata'aalaa 'ammaa yushrikoon
دانای نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه شریک او میسازند.
قُلْ رَّبِّ اِمَّا تُرِيَنِّيْ مَا يُوْعَدُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٩٣ )
Qur Rabbi immmaa turiyannee maa yoo'adoon
(ای پیامبر!) بگو: «پروردگارا! اگر آنچه را که به آنها وعده داده میشود، به من نشان دهی.
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِيْ فِى الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ ( المؤمنون: ٩٤ )
Rabbi falaa taj'alnee fil qawmiz zaalimeen
پروردگارا! پس مرا در (زمرۀ) قوم ستمگران قرار مده».
وَاِنَّا عَلٰٓى اَنْ نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقٰدِرُوْنَ ( المؤمنون: ٩٥ )
Wa innaa 'alaaa an nuriyaka maa na'iduhum laqaadiroon
و یقیناً ما تواناییم که آنچه را به آنها وعده میدهیم؛ به تو نشان دهیم.
اِدْفَعْ بِالَّتِيْ هِيَ اَحْسَنُ السَّيِّئَةَۗ نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا يَصِفُوْنَ ( المؤمنون: ٩٦ )
Idfa' billate hiya ahsanus saiyi'ah; nahnu a'lamu bimaa yasifoon
بدی را به روشی که آن بهتر است، دفع کن، ما به آنچه توصیف میکنند؛ داناتریم.
وَقُلْ رَّبِّ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ هَمَزٰتِ الشَّيٰطِيْنِ ۙ ( المؤمنون: ٩٧ )
Wa qur Rabbi a'oozu bika min hamazaatish Shayaateen
و بگو: «پروردگارا! من از وسوسههای شیطان به تو پناه میبرم،
وَاَعُوْذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَّحْضُرُوْنِ ( المؤمنون: ٩٨ )
Wa a'oozu bika Rabbi ai-yahduroon
و پروردگارا! از اینکه آنان نزد من حاضر شوند، به تو پناه میبرم».
حَتّٰٓى اِذَا جَاۤءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُوْنِ ۙ ( المؤمنون: ٩٩ )
Hattaaa izaa jaaa'a ahada humul mawtu qaala Rabbir ji'oon
(کافران پیوسته به راه و روش خود ادامه میدهند) تا زمانیکه مرگ یکی از آنها فرا رسد، گوید: «پروردگارا! مرا (به دنیا) باز گردان،
لَعَلِّيْٓ اَعْمَلُ صَالِحًا فِيْمَا تَرَكْتُ كَلَّاۗ اِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَاۤىِٕلُهَاۗ وَمِنْ وَّرَاۤىِٕهِمْ بَرْزَخٌ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُوْنَ ( المؤمنون: ١٠٠ )
La'alleee a'malu saalihan feemaa taraktu kallaa; innahaa kalimatun huwa qaaa'iluhaa wa minw waraaa'him barzakhun ilaa Yawmi yub'asoon
باشد که در آنچه (در دنیا) ترک (و کوتاهی) کردهام، کار شایستهای انجام دهم». هرگز چنین نیست، بیگمان این سخنی است که او به زبان میگوید، (و به فرض محال اگر باز گردد، به کارهای گذشتهاش ادامه میدهد) و پشت سر آنها برزخی است تا روزیکه برانگیخته شوند.