Skip to main content

مَا اتَّخَذَ اللّٰهُ مِنْ وَّلَدٍ وَّمَا كَانَ مَعَهٗ مِنْ اِلٰهٍ اِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ اِلٰهٍۢ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍۗ سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا يَصِفُوْنَ ۙ  ( المؤمنون: ٩١ )

مَا
نگرفت
ٱتَّخَذَ
نگرفت
ٱللَّهُ
خداوند
مِن
از
وَلَدٍ
فرزند
وَمَا
و نبود
كَانَ
و نبود
مَعَهُۥ
همراه او
مِنْ
از
إِلَٰهٍۚ
معبود
إِذًا
در اين صورت
لَّذَهَبَ
حتما (از بين) مي‌بُرد
كُلُّ
هر
إِلَٰهٍۭ
معبود
بِمَا
آن چه را
خَلَقَ
آفريد
وَلَعَلَا
و هر آینه برتری می جست
بَعْضُهُمْ
بعضي از ايشان
عَلَىٰ
بر
بَعْضٍۚ
ديگري
سُبْحَٰنَ
پاک و منزه است خدا
ٱللَّهِ
خداوند
عَمَّا
از آن چه
يَصِفُونَ
توصیف می کنند

Mat takhazal laahu minw waladinw wa maa kaana ma'ahoo min ilaah; izal lazahaba kullu ilaahim bimaa khalaqa wa la'alaa ba'duhum 'alaa ba'd; Subhaannal laahi 'ammaa yasifoon

الله هرگز فرزندی بر نگزیده است، و هیچ معبود (دیگری) با او نیست، (اگر چنین بود) آنگاه هر معبودی آنچه را که آفریده بود؛ می‌برد، و مسلماً بعضی بر بعضی دیگر برتری می‌جستند، الله منزه (و پاک) است از آنچه آن‌ها توصیف می‌کنند.

توضیح

عٰلِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعٰلٰى عَمَّا يُشْرِكُوْنَ ࣖ  ( المؤمنون: ٩٢ )

عَٰلِمِ
دانا
ٱلْغَيْبِ
غيب
وَٱلشَّهَٰدَةِ
و آشکار
فَتَعَٰلَىٰ
پس برتر و والاست
عَمَّا
از آن چه
يُشْرِكُونَ
شریک قرار می دهند

'Aalimil Ghaibi wash shahhaadati fata'aalaa 'ammaa yushrikoon

دانای نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه شریک او می‌سازند.

توضیح

قُلْ رَّبِّ اِمَّا تُرِيَنِّيْ مَا يُوْعَدُوْنَ ۙ  ( المؤمنون: ٩٣ )

قُل
بگو
رَّبِّ
پروردگار
إِمَّا
اگر
تُرِيَنِّى
به من نشان می دهی
مَا
آن چه
يُوعَدُونَ
وعده داده می شوند

Qur Rabbi immmaa turiyannee maa yoo'adoon

(ای پیامبر!) بگو: «پروردگارا! اگر آنچه را که به آن‌ها وعده داده می‌شود، به من نشان دهی.

توضیح

رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِيْ فِى الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ  ( المؤمنون: ٩٤ )

رَبِّ
پروردگار
فَلَا
پس قرار نده مرا
تَجْعَلْنِى
پس قرار نده مرا
فِى
در
ٱلْقَوْمِ
گروه
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Rabbi falaa taj'alnee fil qawmiz zaalimeen

پروردگارا! پس مرا در (زمرۀ) قوم ستمگران قرار مده».

توضیح

وَاِنَّا عَلٰٓى اَنْ نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقٰدِرُوْنَ  ( المؤمنون: ٩٥ )

وَإِنَّا
و همانا ما
عَلَىٰٓ
بر
أَن
که نشان بدهیم به تو
نُّرِيَكَ
که نشان بدهیم به تو
مَا
آن چه
نَعِدُهُمْ
وعده می دهیم آنها را
لَقَٰدِرُونَ
بی گمان قادرها

Wa innaa 'alaaa an nuriyaka maa na'iduhum laqaadiroon

و یقیناً ما تواناییم که آنچه را به آن‌ها وعده می‌دهیم؛ به تو نشان دهیم.

توضیح

اِدْفَعْ بِالَّتِيْ هِيَ اَحْسَنُ السَّيِّئَةَۗ نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا يَصِفُوْنَ   ( المؤمنون: ٩٦ )

ٱدْفَعْ
پاسخ بده، دفع کن
بِٱلَّتِى
به روشی
هِىَ
آن
أَحْسَنُ
نيكوتر
ٱلسَّيِّئَةَۚ
بدی
نَحْنُ
ما
أَعْلَمُ
داناتر
بِمَا
به آن چه
يَصِفُونَ
توصیف می کنند

Idfa' billate hiya ahsanus saiyi'ah; nahnu a'lamu bimaa yasifoon

بدی را به روشی که آن بهتر است، دفع کن، ما به آنچه توصیف می‌کنند؛ داناتریم.

توضیح

وَقُلْ رَّبِّ اَعُوْذُ بِكَ مِنْ هَمَزٰتِ الشَّيٰطِيْنِ ۙ  ( المؤمنون: ٩٧ )

وَقُل
و بگو
رَّبِّ
پروردگار
أَعُوذُ
پناه مي‌برم
بِكَ
به تو
مِنْ
از
هَمَزَٰتِ
وسوسه ها
ٱلشَّيَٰطِينِ
شیاطین

Wa qur Rabbi a'oozu bika min hamazaatish Shayaateen

و بگو: «پروردگارا! من از وسوسه‌های شیطان به تو پناه می‌برم،

توضیح

وَاَعُوْذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَّحْضُرُوْنِ   ( المؤمنون: ٩٨ )

وَأَعُوذُ
و پناه می برم
بِكَ
به تو
رَبِّ
پروردگار من
أَن
كه
يَحْضُرُونِ
نزد من حاضر شوند

Wa a'oozu bika Rabbi ai-yahduroon

و پروردگارا! از اینکه آنان نزد من حاضر شوند، به تو پناه می‌برم».

توضیح

حَتّٰٓى اِذَا جَاۤءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُوْنِ ۙ  ( المؤمنون: ٩٩ )

حَتَّىٰٓ
تا
إِذَا
هنگامي كه
جَآءَ
آمد
أَحَدَهُمُ
يكي (از) آنان
ٱلْمَوْتُ
مرگ
قَالَ
گفت
رَبِّ
پروردگار
ٱرْجِعُونِ
برگردانید مرا

Hattaaa izaa jaaa'a ahada humul mawtu qaala Rabbir ji'oon

(کافران پیوسته به راه و روش خود ادامه می‌دهند) تا زمانی‌که مرگ یکی از آن‌ها فرا رسد، گوید: «پروردگارا! مرا (به دنیا) باز گردان،

توضیح

لَعَلِّيْٓ اَعْمَلُ صَالِحًا فِيْمَا تَرَكْتُ كَلَّاۗ اِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَاۤىِٕلُهَاۗ وَمِنْ وَّرَاۤىِٕهِمْ بَرْزَخٌ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُوْنَ   ( المؤمنون: ١٠٠ )

لَعَلِّىٓ
شاید من
أَعْمَلُ
انجام می دهم
صَٰلِحًا
(كار) شايسته
فِيمَا
در آن چه
تَرَكْتُۚ
پشت سر گذاشتم، ترک کردم
كَلَّآۚ
چنین نیست
إِنَّهَا
همانا آن
كَلِمَةٌ
سخن
هُوَ
او
قَآئِلُهَاۖ
گوینده ی آن
وَمِن
و از
وَرَآئِهِم
پشت سرشان
بَرْزَخٌ
حائل، عالم برزخ
إِلَىٰ
تا
يَوْمِ
روز
يُبْعَثُونَ
بر انگیخته می شوند

La'alleee a'malu saalihan feemaa taraktu kallaa; innahaa kalimatun huwa qaaa'iluhaa wa minw waraaa'him barzakhun ilaa Yawmi yub'asoon

باشد که در آنچه (در دنیا) ترک (و کوتاهی) کرده‌ام، کار شایسته‌ای انجام دهم». هرگز چنین نیست، بی‌گمان این سخنی است که او به زبان می‌گوید، (و به فرض محال اگر باز گردد، به کارهای گذشته‌اش ادامه می‌دهد) و پشت سر آن‌ها برزخی است تا روزی‌که برانگیخته شوند.

توضیح