يٰٓاَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوْا مِنَ الطَّيِّبٰتِ وَاعْمَلُوْا صَالِحًاۗ اِنِّيْ بِمَا تَعْمَلُوْنَ عَلِيْمٌ ۗ ( المؤمنون: ٥١ )
Yaaa aiyuhar Rusulu kuloo minat taiyibaati wa'maloo saalihan innee bimaa ta'maloona 'Aleem
ای پیامبران! از (غذاهای) پاکیزه بخورید، و کار شایسته انجام دهید، بی‌شک من به آنچه انجام می‌دهید؛ آگاهم.
وَاِنَّ هٰذِهٖٓ اُمَّتُكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّاَنَا۠ رَبُّكُمْ فَاتَّقُوْنِ ( المؤمنون: ٥٢ )
Wa inna haaziheee ummatukum ummatanw waahidatanw wa Ana Rabbukum fattaqoon
و بی‌گمان این امت شما، امت واحدی است، و من پروردگار شما هستم، پس از من بترسید.
فَتَقَطَّعُوْٓا اَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُرًاۗ كُلُّ حِزْبٍۢ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُوْنَ ( المؤمنون: ٥٣ )
Fataqatta'ooo amrahum bainahum zuburaa; kullu hizbim bimaa ladaihim farihoon
پس آنها در میان خود در کار (دین) شان فرقه فرقه و پراکنده شدند، و هر گروه به آنچه نزد خود دارند؛ خوشحال‌اند.
فَذَرْهُمْ فِيْ غَمْرَتِهِمْ حَتّٰى حِيْنٍ ( المؤمنون: ٥٤ )
Fazarhum fee ghamratihim hattaa heen
پس (ای پیامبر!) آنها را تا مدتی در جهل و غفلت‌شان بگذار.
اَيَحْسَبُوْنَ اَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهٖ مِنْ مَّالٍ وَّبَنِيْنَ ۙ ( المؤمنون: ٥٥ )
A-yahsaboona annnamaa numiduhum bihee mimmaalinw wa baneen
آیا گمان می‌کنند که آن مال و فرزندان که با آنها آنان را یاری می‌دهیم.
نُسَارِعُ لَهُمْ فِى الْخَيْرٰتِۗ بَلْ لَّا يَشْعُرُوْنَ ( المؤمنون: ٥٦ )
Nusaari'u lahum fil khairaat; bal laa yash'uroon
برای این است که شتابان خیرات (و نیکی‌ها) به آنها برسانیم؟! (چنین نیست) بلکه آنها (حقیقت را) در‌نمی‌یابند.
اِنَّ الَّذِيْنَ هُمْ مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُّشْفِقُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٥٧ )
Innal lazeena hum min khashyati Rabbihim mushfiqoon
بی‌گمان کسانی‌که از خوف پروردگارشان بیمناک‌اند.
وَالَّذِيْنَ هُمْ بِاٰيٰتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٥٨ )
Wallazeena hum bi Aayaati Rabbihim yu'minoon
و کسانی‌که به آیات پروردگارشان ایمان می‌آورند.
وَالَّذِيْنَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٥٩ )
Wallazeena hum bi Rabbihim laa yushrikoon
و کسانی‌که به پروردگارشان شرک نمی‌آورند.
وَالَّذِيْنَ يُؤْتُوْنَ مَآ اٰتَوْا وَّقُلُوْبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلٰى رَبِّهِمْ رٰجِعُوْنَ ۙ ( المؤمنون: ٦٠ )
Wallazeena yu'toona maaa aataw wa quloobuhum wajilatun annahum ilaa Rabbihim raaji'oon
و کسانی‌که (در راه الله) آنچه را باید بدهند، می‌دهند، و (با این حال) دلهایشان بیمناک است، که بی‌گمان آنان به‌سوی پروردگارشان باز می‌گردند.