فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖاِنَّا لَذَاۤىِٕقُوْنَ ( الصافات: ٣١ )
Fahaqqa 'alainaa qawlu Rabbinaaa innaa lazaaa'iqoon
پس فرمان پروردگارمان بر ما ثابت شد، البته ما چشندۀ (عذاب) خواهیم بود.
فَاَغْوَيْنٰكُمْ اِنَّا كُنَّا غٰوِيْنَ ( الصافات: ٣٢ )
Fa aghwainaakum innaa kunnaa ghaaween
پس شما را گمراه کردیم، بیگمان ما (نیز) خود گمراه بودیم».
فَاِنَّهُمْ يَوْمَىِٕذٍ فِى الْعَذَابِ مُشْتَرِكُوْنَ ( الصافات: ٣٣ )
Fa innahum Yawma'izin fil'azaabi mushtarikoon
پس مسلماً در آن روز همۀ آنها (= پیروان و سردمداران) در عذاب شریک خواهند بود.
اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِيْنَ ( الصافات: ٣٤ )
Innaa kazaalika naf'alu bil mujrimeen
بیشک ما با مجرمان این گونه رفتار میکنیم!
اِنَّهُمْ كَانُوْٓا اِذَا قِيْلَ لَهُمْ لَآ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ يَسْتَكْبِرُوْنَ ۙ ( الصافات: ٣٥ )
Innahum kaanooo izaa qeela lahum laaa ilaaha illal laahu yastakbiroon
آنها (در دنیا چنان) بودند که چون به آنها گفته میشد: «معبودی (به حق) جز الله نیست» سر کشی (و تکبر) میکردند.
وَيَقُوْلُوْنَ اَىِٕنَّا لَتَارِكُوْٓا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُوْنٍ ۗ ( الصافات: ٣٦ )
Wa yaqooloona a'innaa lataarikooo aalihatinaa lishaa'irim majnoon
و میگفتند: «آیا ما معبودانمان را به خاطر (سخن) شاعری دیوانه رها کنیم؟!»
بَلْ جَاۤءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِيْنَ ( الصافات: ٣٧ )
bal jaaa'a bilhaqqi wa saddaqal mursaleen
(چنین نیست) بلکه (پیامبر الله) حق را آورد، و پیامبران (پیشین) را تصدیق کرد.
اِنَّكُمْ لَذَاۤىِٕقُوا الْعَذَابِ الْاَلِيْمِ ۚ ( الصافات: ٣٨ )
Innakum lazaaa'iqul 'azaabil aleem
مسلماً شما عذاب دردناک را خواهید چشید.
وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَۙ ( الصافات: ٣٩ )
Wa maa tujzawna illaa maa kuntum ta'maloon
و جز به آنچه میکردید، کیفر داده نمیشوید.
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِيْنَ ( الصافات: ٤٠ )
Illaa 'ibaadal laahil mukhlaseen
مگر بندگان مخلص الله،