Skip to main content

يٰٓاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ هَمَّ قَوْمٌ اَنْ يَّبْسُطُوْٓا اِلَيْكُمْ اَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ اَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۗوَعَلَى اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُوْنَ ࣖ   ( المائدة: ١١ )

يَٰٓأَيُّهَا
اي
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
ٱذْكُرُوا۟
به ياد آوريد
نِعْمَتَ
نعمت
ٱللَّهِ
خداوند
عَلَيْكُمْ
بر شما
إِذْ
هنگامي كه
هَمَّ
قصد کرد
قَوْمٌ
قومی
أَن
كه
يَبْسُطُوٓا۟
دراز می کنند
إِلَيْكُمْ
به سوی شما
أَيْدِيَهُمْ
دستهایشان
فَكَفَّ
پس باز داشت
أَيْدِيَهُمْ
دستانشان
عَنكُمْۖ
از شما
وَٱتَّقُوا۟
و پروا كنيد
ٱللَّهَۚ
خداوند
وَعَلَى
و بر
ٱللَّهِ
خداوند
فَلْيَتَوَكَّلِ
پس باید توکل کنند
ٱلْمُؤْمِنُونَ
مومنان

Yaa aiyuhal lazeena aamanuz kuroo ni'matallaahi 'alaikum iz hamma qawmun ai yabsutooo ilaikum aidiyahm fakaffa aidiyahum 'ankum wattaqullaah; wa'alal laahi fal yatawakalil mu'minoon

ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! نعمت الله را بر خود به یاد آورید، آنگاه که گروهی (از دشمنان) قصد کردند که به سوی شما دست دراز کنند، پس (الله) دست آن‌ها را از شما باز داشت و از الله بترسید، و مومنان باید تنها بر الله توکل کنند.

توضیح

۞ وَلَقَدْ اَخَذَ اللّٰهُ مِيْثَاقَ بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَۚ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيْبًاۗ وَقَالَ اللّٰهُ اِنِّيْ مَعَكُمْ ۗ لَىِٕنْ اَقَمْتُمُ الصَّلٰوةَ وَاٰتَيْتُمُ الزَّكٰوةَ وَاٰمَنْتُمْ بِرُسُلِيْ وَعَزَّرْتُمُوْهُمْ وَاَقْرَضْتُمُ اللّٰهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّاُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَلَاُدْخِلَنَّكُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاۤءَ السَّبِيْلِ   ( المائدة: ١٢ )

وَلَقَدْ
و بي‌ترديد
أَخَذَ
گرفت
ٱللَّهُ
خداوند
مِيثَٰقَ
پيمان
بَنِىٓ
فرزندان
إِسْرَٰٓءِيلَ
اسرائيل (حضرت يعقوب)
وَبَعَثْنَا
و برانگیختیم
مِنْهُمُ
از آنها
ٱثْنَىْ
دو
عَشَرَ
ده
نَقِيبًاۖ
سرپرست
وَقَالَ
و گفت
ٱللَّهُ
خداوند
إِنِّى
همانا من
مَعَكُمْۖ
با شما
لَئِنْ
البته اگر
أَقَمْتُمُ
اقامه کردید
ٱلصَّلَوٰةَ
نماز
وَءَاتَيْتُمُ
و دادید
ٱلزَّكَوٰةَ
زکات
وَءَامَنتُم
ایمان آوردید
بِرُسُلِى
به پیامبرانم
وَعَزَّرْتُمُوهُمْ
و حمایتشان کردید
وَأَقْرَضْتُمُ
و قرض دادید
ٱللَّهَ
خداوند
قَرْضًا
قرض
حَسَنًا
نیکو
لَّأُكَفِّرَنَّ
قطعا می زدایم
عَنكُمْ
از شما
سَيِّـَٔاتِكُمْ
بدیهایتان
وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ
و قطعا داخل می کنم شما را
جَنَّٰتٍ
باغ‌ها
تَجْرِى
جاری می شود
مِن
از
تَحْتِهَا
زير آن
ٱلْأَنْهَٰرُۚ
نهرها
فَمَن
پس هر كس
كَفَرَ
و كفر نورزيد
بَعْدَ
بعد
ذَٰلِكَ
اين
مِنكُمْ
از شما
فَقَدْ
پس بي‌ترديد
ضَلَّ
گم كرده است
سَوَآءَ
راست
ٱلسَّبِيلِ
راه

Wa laqad akhazal laahu meesaaqa Banee Israaa'eela wa ba'sanaa minhumus ani 'ashara naqeebanw wa qaalal laahu innee ma'akum la'in aqamtumus Salaata wa aataitumuz Zakaata wa aamantum bi Rusulee wa'azzartumoohum wa aqradtumul laaha qardan hasanal la ukaffiranna 'ankum saiyiaatikum wa la udkhilan nakum Jannaatin tajree min tahtihal anhaar; faman kafara ba'da zaalika minkum faqad dalla sawaaa'as Sabeel

همانا الله از بنی اسرائیل پیمان گرفت و از آن‌ها دوازده نقیب (= سرپرست) بر انگیختیم. و الله (به آنان) فرمود: «من با شما هستم اگر نماز را بر پاداشتید و زکات را پرداختید و به پیامبران من ایمان آوردید و آن‌ها را یاری نمودید و به الله قرض‌الحسنه دادید (در راه او انفاق نمودید) یقیناً گناهان‌تان را از شما می‌زدایم و شما را به باغ‌هایی (از بهشت) وارد می‌کنم که نهرها از زیر (درختان) آن جاری است، پس هر کس از شما بعد از این کافر شود؛ مسلماً از راه راست منحرف گردیده است».

توضیح

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّيْثَاقَهُمْ لَعَنّٰهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوْبَهُمْ قٰسِيَةً ۚ يُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖۙ وَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلٰى خَاۤىِٕنَةٍ مِّنْهُمْ اِلَّا قَلِيْلًا مِّنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۗاِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِيْنَ  ( المائدة: ١٣ )

فَبِمَا
پس به (سبب) آنچه
نَقْضِهِم
شکستن آنها
مِّيثَٰقَهُمْ
پیمانشان
لَعَنَّٰهُمْ
لعنت کردیم ما آنها را
وَجَعَلْنَا
و قرار دادیم
قُلُوبَهُمْ
دلهایشان
قَٰسِيَةًۖ
سخت
يُحَرِّفُونَ
تحريف مي‌كنند
ٱلْكَلِمَ
كلمات
عَن
از
مَّوَاضِعِهِۦۙ
جایگاه خود
وَنَسُوا۟
و فراموش کردند
حَظًّا
بهره
مِّمَّا
از آن چه
ذُكِّرُوا۟
یاد آوری شدند
بِهِۦۚ
به آن
وَلَا
و پیوسته
تَزَالُ
و پیوسته
تَطَّلِعُ
آگاه می شوی
عَلَىٰ
بر
خَآئِنَةٍ
خیانت
مِّنْهُمْ
از آن‌ها
إِلَّا
مگر
قَلِيلًا
عده کم
مِّنْهُمْۖ
از آن‌ها
فَٱعْفُ
پس در گذر
عَنْهُمْ
از آنها
وَٱصْفَحْۚ
وچشم پوشی کن
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
يُحِبُّ
دوست دارد
ٱلْمُحْسِنِينَ
نیکوکاران

Fabimaa naqdihim meesaa qahum la'annaahum wa ja'alnaa quloobahum qaasiyatany yuharrifoonal kalima 'ammawaadi'ihee wa nasoo hazzam mimmaa zukkiroo bih; khaaa'inatim minhum illaa qaleelam minhum fa'fu 'anhum wasfah; innal laaha yuhibbul muhsineen

پس به خاطر پیمان شکنی شان آن‌ها را از رحمت خویش دور ساختیم و دل‌های شان را سخت گردانیدیم سخنان (خدا) را از موردش تحریف می‌کنند و بخشی از آنچه را که به آن پند داده شده بودند؛ فراموش کردند، و پیوسته تو به خیانت (تازه‌ای) از آن‌ها آگاه می‌شوی؛ مگر عده کمی از آنان، پس از آن‌ها درگذر و روی بگردان، بی‌گمان الله نیکو کاران را دوست می‌دارد.

توضیح

وَمِنَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّا نَصٰرٰٓى اَخَذْنَا مِيْثَاقَهُمْ فَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖۖ فَاَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۤءَ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ ۗ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّٰهُ بِمَا كَانُوْا يَصْنَعُوْنَ  ( المائدة: ١٤ )

وَمِنَ
و از
ٱلَّذِينَ
كساني كه
قَالُوٓا۟
گفتند
إِنَّا
همانا ما
نَصَٰرَىٰٓ
مسيحي
أَخَذْنَا
گرفتيم
مِيثَٰقَهُمْ
پیمانشان
فَنَسُوا۟
پس فراموش کردند
حَظًّا
بهره
مِّمَّا
از آن چه
ذُكِّرُوا۟
یاد آوری شدند
بِهِۦ
به آن
فَأَغْرَيْنَا
افکندیم
بَيْنَهُمُ
بین آنها
ٱلْعَدَاوَةَ
دشمنی
وَٱلْبَغْضَآءَ
کینه
إِلَىٰ
با
يَوْمِ
روز
ٱلْقِيَٰمَةِۚ
قیامت
وَسَوْفَ
و به زودی
يُنَبِّئُهُمُ
آگاه می کند
ٱللَّهُ
خداوند
بِمَا
به آن چه
كَانُوا۟
عمل می کردند
يَصْنَعُونَ
عمل می کردند

Wa minal lazeena qaalooo innaa nasaaraaa akhaznaa meesaaqahum fanasoo hazzam mimmaa zukkiroo bihee fa aghrainaa binahumul 'adaawata walbaghdaaa'a ilaa yawmil Qiyaamah; wa sawfa yunabbi'uhumul laahu bimaa kaanoo yasna'oon

و از کسانی‌که گفتند: ما نصرانی هستیم؛ پیمان گرفتیم، پس بخشی از آنچه را که به آنان پند داده شده بودند؛ فراموش کردند، لذا ما (نیز) بین آنان تا روز قیامت عداوت و دشمنی افکندیم، و الله بزودی آن‌ها را از آنچه انجام می‌دادند؛ آگاه خواهد ساخت.

توضیح

يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۤءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيْرًا مِّمَّا كُنْتُمْ تُخْفُوْنَ مِنَ الْكِتٰبِ وَيَعْفُوْا عَنْ كَثِيْرٍەۗ قَدْ جَاۤءَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ نُوْرٌ وَّكِتٰبٌ مُّبِيْنٌۙ  ( المائدة: ١٥ )

يَٰٓأَهْلَ
اهل
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
قَدْ
به تحقیق
جَآءَكُمْ
آمده است
رَسُولُنَا
فرستاده ما
يُبَيِّنُ
روشن مي‌كند
لَكُمْ
براي شما
كَثِيرًا
بسياري
مِّمَّا
از آن چه
كُنتُمْ
پنهان می کردید
تُخْفُونَ
پنهان می کردید
مِنَ
از
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
وَيَعْفُوا۟
در می گذرد
عَن
از
كَثِيرٍۚ
بسیار
قَدْ
به تحقیق
جَآءَكُم
آمد برای شما
مِّنَ
از
ٱللَّهِ
خداوند
نُورٌ
نور
وَكِتَٰبٌ
و کتاب
مُّبِينٌ
آشكار

yaaa Ahlal kitaabi qad jaaa'akum Rasoolunaa yubaiyinu lakum kaseeram mimmmaa kuntum tukhfoona minal Kitaabi wa ya'foo 'an kaseer; qad jaaa'akum minal laahi noorunw wa Kitaabum Mubeen

ای اهل کتاب! بتحقیق پیامبر ما به سوی شما آمد تا بسیاری از حقایق از کتاب (آسمان) را که کتمان کرده‌اید برای شما روشن سازد و از بسیاری درگذرد، به راستی از جانب الله نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد.

توضیح

يَّهْدِيْ بِهِ اللّٰهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهٗ سُبُلَ السَّلٰمِ وَيُخْرِجُهُمْ مِّنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِ بِاِذْنِهٖ وَيَهْدِيْهِمْ اِلٰى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍ  ( المائدة: ١٦ )

يَهْدِى
هدايت مي‌كند
بِهِ
به آن
ٱللَّهُ
خداوند
مَنِ
كسي كه
ٱتَّبَعَ
پیروی کرد
رِضْوَٰنَهُۥ
خشنودی
سُبُلَ
راه ها
ٱلسَّلَٰمِ
سلامت
وَيُخْرِجُهُم
و خارج کرد
مِّنَ
از
ٱلظُّلُمَٰتِ
تاریکیها
إِلَى
به سوی
ٱلنُّورِ
نور
بِإِذْنِهِۦ
به خواست او
وَيَهْدِيهِمْ
و هدایت می کند آنها را
إِلَىٰ
به سوی
صِرَٰطٍ
راه
مُّسْتَقِيمٍ
راست

Yahdee bihil laahu manit taba'a ridwaanahoo subulas salaami wa yukhrijuhum minaz zulumaati ilan noori bi iznihee wa yahdeehim ilaa Siraatim Mustaqeem

الله بوسیلۀ آن کسانی را که از خشنودی او پیروی کنند به راه‌های سلامت هدایت می‌کند و به فرمان خود آن‌ها را از تاریکی‌ها به سوی روشنایی می‌برد و آن‌ها را به راه راست هدایت می‌کند.

توضیح

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَۗ قُلْ فَمَنْ يَّمْلِكُ مِنَ اللّٰهِ شَيْـًٔا اِنْ اَرَادَ اَنْ يُّهْلِكَ الْمَسِيْحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَاُمَّهٗ وَمَنْ فِى الْاَرْضِ جَمِيْعًا ۗوَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۗ يَخْلُقُ مَا يَشَاۤءُ ۗوَاللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ   ( المائدة: ١٧ )

لَّقَدْ
مسلما
كَفَرَ
کافرشدند
ٱلَّذِينَ
كساني كه
قَالُوٓا۟
گفتند
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
هُوَ
او
ٱلْمَسِيحُ
مسیح
ٱبْنُ
پسر
مَرْيَمَۚ
مریم
قُلْ
بگو
فَمَن
پس چه کسی
يَمْلِكُ
اختیار دارد
مِنَ
از
ٱللَّهِ
خداوند
شَيْـًٔا
چيزي
إِنْ
اگر
أَرَادَ
قصد كرد
أَن
كه
يُهْلِكَ
هلاک کند
ٱلْمَسِيحَ
مسیح
ٱبْنَ
پسر
مَرْيَمَ
مريم
وَأُمَّهُۥ
و مادرش
وَمَن
و هر كس
فِى
در
ٱلْأَرْضِ
زمين
جَمِيعًاۗ
همگی
وَلِلَّهِ
و براي خداوند
مُلْكُ
فرمانروايي
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَٱلْأَرْضِ
و زمين
وَمَا
و آن چه
بَيْنَهُمَاۚ
بین آنها
يَخْلُقُ
خلق می کند
مَا
آن چه
يَشَآءُۚ
بخواهد
وَٱللَّهُ
و خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Laqad kafaral lazeena qaalooo innal laaha huwal maseehub nu Maryam; qul famany-yamliku minal laahi shai'an in araada ai yuhlikal Maseehab na Maryama wa ummahoo wa man fil ardi jamee'aa, wa lillaahi mmulkus samaawaati wal ardi wa maa bainahumaa; yakhluqu maa Yashaaa'; wakhluqu maa yashaaa'; wallaahu 'alaa kulli shai'in Qadeer

کسانی‌که گفتند: «خدا، همان مسیح پسر مریم است» یقیناً کافر شدند. بگو: «اگر الله بخواهد مسیح پسر مریم و مادرش و همۀ کسانی را که روی زمین هستند؛ هلاک کند، چه کسی قدرت بر جلوگیری دارد؟ فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن الله است، هر چه بخواهد می‌آفریند و الله بر هر چیز تواناست».

توضیح

وَقَالَتِ الْيَهُوْدُ وَالنَّصٰرٰى نَحْنُ اَبْنٰۤؤُ اللّٰهِ وَاَحِبَّاۤؤُهٗ ۗ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوْبِكُمْ ۗ بَلْ اَنْتُمْ بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَۗ يَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۤءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۤءُۗ وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖوَاِلَيْهِ الْمَصِيْرُ  ( المائدة: ١٨ )

وَقَالَتِ
و گفت
ٱلْيَهُودُ
يهوديان
وَٱلنَّصَٰرَىٰ
و مسيحيان
نَحْنُ
ما
أَبْنَٰٓؤُا۟
پسران
ٱللَّهِ
خداوند
وَأَحِبَّٰٓؤُهُۥۚ
دوستان او
قُلْ
بگو
فَلِمَ
پس چرا
يُعَذِّبُكُم
عذاب می کند شما را
بِذُنُوبِكُمۖ
به (کیفر) گناهانتان
بَلْ
بلكه
أَنتُم
شما
بَشَرٌ
بشر
مِّمَّنْ
از كسي كه
خَلَقَۚ
خلق کرد
يَغْفِرُ
می آمرزد
لِمَن
به كساني كه
يَشَآءُ
بخواهد
وَيُعَذِّبُ
و عذاب می کند
مَن
کسی که
يَشَآءُۚ
بخواهد
وَلِلَّهِ
و براي خداوند
مُلْكُ
فرمانروايي
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَٱلْأَرْضِ
و زمين
وَمَا
و آن چه
بَيْنَهُمَاۖ
بین آن دو
وَإِلَيْهِ
و به سوی او
ٱلْمَصِيرُ
بازگشت

Wa qaalatil Yahoodu wan Nasaaraa nahnu abnaaa'ul laahi wa ahibbaaa'uh; qul falima yu'azzibukum bizunoobikum bal antum basharum mimmman khalaq; yaghfiru limai yashaaa'u wa yu'azzibu mai yashaaa'; wa lillaahi mulkus samaawaati wal ardi wa maa bainahumaa wa ilaihil maseer

یهود و نصاری گفتند: «ما فرزندان الله و دوستان او هستیم». بگو: «پس چرا شما را به کیفر گناهان‌تان عذاب می‌کند؟ بلکه شما (هم) بشری هستید از آنچه آفریده است، هر کس را بخواهد می‌آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می‌کند و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است از آن الله است و بازگشت (همه) به سوی اوست»

توضیح

يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۤءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلٰى فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا جَاۤءَنَا مِنْۢ بَشِيْرٍ وَّلَا نَذِيْرٍۗ فَقَدْ جَاۤءَكُمْ بَشِيْرٌ وَّنَذِيْرٌ ۗوَاللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ ࣖ  ( المائدة: ١٩ )

يَٰٓأَهْلَ
اهل
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
قَدْ
به تحقیق
جَآءَكُمْ
آمد شما را
رَسُولُنَا
فرستاده ما
يُبَيِّنُ
روشن مي‌كند
لَكُمْ
براي شما
عَلَىٰ
بر
فَتْرَةٍ
انقطاع
مِّنَ
از
ٱلرُّسُلِ
پیامبران
أَن
كه
تَقُولُوا۟
بگویید
مَا
نیامد برای ما
جَآءَنَا
نیامد برای ما
مِنۢ
از
بَشِيرٍ
بشارت دهنده
وَلَا
و نه
نَذِيرٍۖ
هشدار دهنده
فَقَدْ
پس به تحقیق
جَآءَكُم
آمد برای شما
بَشِيرٌ
بشارت دهنده
وَنَذِيرٌۗ
و هشدار دهنده
وَٱللَّهُ
و خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Yaaa Ahlal Kitaabi qad jaaa'akum Rasoolunaa yubaiyinu lakum 'alaa fatratim minal Rusuli an taqooloo maa jaaa'anaa mim basheerinw wa laa nazeerin faqad jaaa'akum basheerunw wa nazeer; wallaahu 'alaa kulli shai'in Qadeer

ای اهل کتاب! پیامبر ما پس از (انقطاع وحی و) فترتی از پیامبران به سوی شما آمد، که حقایق را برایتان بیان کند، تا مبادا (روز قیامت) بگویید: «نه بشارت‌دهنده‌ای به سوی ما آمد و نه بیم دهندای» پس بتحقیق (اینک) پیامبر بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده به سوی شما آمده است. و الله بر همه چیز تواناست.

توضیح

وَاِذْ قَالَ مُوْسٰى لِقَوْمِهٖ يٰقَوْمِ اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ جَعَلَ فِيْكُمْ اَنْۢبِيَاۤءَ وَجَعَلَكُمْ مُّلُوْكًاۙ وَّاٰتٰىكُمْ مَّا لَمْ يُؤْتِ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِيْنَ  ( المائدة: ٢٠ )

وَإِذْ
و هنگامي كه
قَالَ
گفت
مُوسَىٰ
موسي
لِقَوْمِهِۦ
به قومش
يَٰقَوْمِ
قوم من
ٱذْكُرُوا۟
به ياد آوريد
نِعْمَةَ
نعمت
ٱللَّهِ
خداوند
عَلَيْكُمْ
بر شما
إِذْ
هنگامي كه
جَعَلَ
قرار داد
فِيكُمْ
در (ميان) شما
أَنۢبِيَآءَ
پيامبران
وَجَعَلَكُم
و قرار داد شما را
مُّلُوكًا
حاکم
وَءَاتَىٰكُم
و داد به شما
مَّا
آن چه
لَمْ
نداد
يُؤْتِ
نداد
أَحَدًا
یکی
مِّنَ
از
ٱلْعَٰلَمِينَ
جهانيان

Qa iz qaala Moosaa liqawmihee yaa qawmiz kuroo ni'matal laahi 'alaikum iz ja'ala feekum mulookanw wa aataakum maa lam yu'ti ahadam minal 'aalameen

(به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من، نعمت الله را بر خود بیاد آورید، آنگاه که در میان شما، پیامبرانی قرار داد و شما را فرمانروا (و شاهان) قرار داد و چیزهایی به شما بخشید که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.

توضیح