Skip to main content

لَهُمْ مِّنْ جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَّمِنْ فَوْقِهِمْ غَوَاشٍۗ وَكَذٰلِكَ نَجْزِى الظّٰلِمِيْنَ   ( الأعراف: ٤١ )

لَهُم
به آنان
مِّن
از
جَهَنَّمَ
جهنّم
مِهَادٌ
بستر
وَمِن
و از
فَوْقِهِمْ
بالای سرشان
غَوَاشٍۚ
لحاف های آتش
وَكَذَٰلِكَ
و اين چنين
نَجْزِى
پاداش می دهیم
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Lahum min jahannama mihaadunw wa min fawqihim ghawaash; wa kazaalika najziz zaalimeen

برای آن‌ها بستری از (آتش) جهنم و (نیز) روی آن‌ها پوشش‌های (از آتش جهنم) است. و این چنین ستمکاران را کیفر می‌دهیم.

توضیح

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا اِلَّا وُسْعَهَآ اُولٰۤىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَنَّةِۚ هُمْ فِيْهَا خٰلِدُوْنَ   ( الأعراف: ٤٢ )

وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
ءَامَنُوا۟
ايمان آوردند
وَعَمِلُوا۟
و انجام دادند
ٱلصَّٰلِحَٰتِ
كارهاي شايسته
لَا
تکلیف نمی کنیم
نُكَلِّفُ
تکلیف نمی کنیم
نَفْسًا
کسی
إِلَّا
مگر
وُسْعَهَآ
قدر توانش
أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
أَصْحَٰبُ
اهل
ٱلْجَنَّةِۖ
بهشت
هُمْ
ايشان
فِيهَا
در آن جا
خَٰلِدُونَ
جاويدان

Wallazeena aamanoo wa 'amilus saalihaati la nukallifu nafsan illaa wus'ahaaa ulaaa'ika Ashaabul jannati hum feehaa khaalidoon

و کسانی‌که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند – هیچ کس را جز به‌اندازۀ توانش تکلیف نمی‌کنیم – آن‌ها اهل بهشت هستند، و جاودانه در آن خواهد ماند.

توضیح

وَنَزَعْنَا مَا فِيْ صُدُوْرِهِمْ مِّنْ غِلٍّ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهِمُ الْانْهٰرُۚ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِيْ هَدٰىنَا لِهٰذَاۗ وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَآ اَنْ هَدٰىنَا اللّٰهُ ۚ لَقَدْ جَاۤءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّۗ وَنُوْدُوْٓا اَنْ تِلْكُمُ الْجَنَّةُ اُوْرِثْتُمُوْهَا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ  ( الأعراف: ٤٣ )

وَنَزَعْنَا
و بر می کنیم
مَا
آن چه
فِى
در
صُدُورِهِم
سینه هایشان
مِّنْ
از
غِلٍّ
کینه
تَجْرِى
جاری می شود
مِن
از
تَحْتِهِمُ
زیر پایشان
ٱلْأَنْهَٰرُۖ
نهرها
وَقَالُوا۟
و گفتند
ٱلْحَمْدُ
ستايش
لِلَّهِ
براي خداوند
ٱلَّذِى
كسي كه
هَدَىٰنَا
هدایت کرد ما را
لِهَٰذَا
به این
وَمَا
ونمی توانستیم
كُنَّا
ونمی توانستیم
لِنَهْتَدِىَ
که هدایت شویم
لَوْلَآ
چرانه
أَنْ
كه
هَدَىٰنَا
هدایت کرد ما را
ٱللَّهُۖ
خداوند
لَقَدْ
بي‌ترديد
جَآءَتْ
آمد
رُسُلُ
پیامبران
رَبِّنَا
پروردگار ما
بِٱلْحَقِّۖ
به حق
وَنُودُوٓا۟
و ندا داده می شوند
أَن
كه
تِلْكُمُ
این
ٱلْجَنَّةُ
بهشت
أُورِثْتُمُوهَا
وارث شدید
بِمَا
به سبب آنچه
كُنتُمْ
انجام می دادید
تَعْمَلُونَ
انجام می دادید

Wa naza'naa maa fee sudoorihim min ghillin tajree min tahtihimul anhaaru wa qaalul hamdu lillaahil lazee hadaanaa lihaaza wa maa kunna linahtadiya law laaa ann hadaanal laahu laqad jaaa'at Rusulu Rabbinaa bilhaqq; wa noodoo an tilkumul jannnatu ooristumoohaa bimaa kuntum ta'maloon

و آنچه از کینه (و نفرت) که در سینه‌هایشان است بر می‌کنیم. و از زیر (درختان و مسکن‌های) آن‌ها نهر‌ها جاری است. و گویند: «ستایش مخصوص الله است که ما را به این (بهشت) هدایت نمود، و اگر الله ما را هدایت نمی‌کرد؛ ما هرگز راه نمی‌یافتیم. مسلّماً فرستاد‌گان پروردگار ما به حق آمدند». و (آنگاه) به آنان نِدا داده می‌شود که: «این بهشت را به پاداش آنچه که انجام می‌دادید، به (شما داده‌اند و) ارث بردید».

توضیح

وَنَادٰٓى اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ اَصْحٰبَ النَّارِ اَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُّمْ مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۗقَالُوْا نَعَمْۚ فَاَذَّنَ مُؤَذِّنٌۢ بَيْنَهُمْ اَنْ لَّعْنَةُ اللّٰهِ عَلَى الظّٰلِمِيْنَ   ( الأعراف: ٤٤ )

وَنَادَىٰٓ
و ندا داد
أَصْحَٰبُ
اهل
ٱلْجَنَّةِ
بهشت
أَصْحَٰبَ
اهالي
ٱلنَّارِ
آتش
أَن
كه
قَدْ
البته
وَجَدْنَا
یافتیم ما
مَا
آن چه
وَعَدَنَا
وعده داد به ما
رَبُّنَا
پروردگار ما
حَقًّا
حق
فَهَلْ
پس آیا
وَجَدتُّم
یافتید
مَّا
آن چه
وَعَدَ
وعده داد
رَبُّكُمْ
پروردگارتان
حَقًّاۖ
درست
قَالُوا۟
گفتند
نَعَمْۚ
بله
فَأَذَّنَ
پس اعلام کرد
مُؤَذِّنٌۢ
اعلام کننده
بَيْنَهُمْ
ميان آن‌ها
أَن
كه
لَّعْنَةُ
لعنت
ٱللَّهِ
خداوند
عَلَى
بر
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa naadaa Ashaabul jannati ashaaban Naari an qad wajadnaa maa wa'adannaa Rabbunaa haqqan fahal wajattum maa wa'ada Rabbukum haqqan qaaloo na'am; fa azzana mu'azzinum bainahum al la'natul laahi 'alaz zaalimeen

و اهل بهشت، اهل دوزخ را صدا می‌زنند که: «آنچه را که پروردگار‌مان به ما وعده داده بود، (همه را) حق یافتیم، پس آیا شما (نیز) آنچه را پروردگار‌تان به شما وعده داده بود؛ حق یافتید؟!». گویند: «آری». پس ندا دهنده‌ای در میان آن‌ها ندا دهد که: «لعنت الله بر ستمکاران باد،

توضیح

اَلَّذِيْنَ يَصُدُّوْنَ عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَيَبْغُوْنَهَا عِوَجًاۚ وَهُمْ بِالْاٰخِرَةِ كٰفِرُوْنَۘ  ( الأعراف: ٤٥ )

ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَصُدُّونَ
باز مي‌دارند
عَن
از
سَبِيلِ
راه
ٱللَّهِ
خداوند
وَيَبْغُونَهَا
می خواهند آن را
عِوَجًا
منحرف
وَهُم
و ايشان
بِٱلْءَاخِرَةِ
به آخرت
كَٰفِرُونَ
کافران

Allazeena yasuddoona 'an sabeelil laahi wa yabghoo nahaa 'iwajanw wa hum bil Aakhirati kaafiroon

(همان) کسانی‌که (مردم را) از راه الله باز میداشتند، و آن را کج می‌طلبیدند، و (نیز) آن‌ها به آخرت کافر بودند».

توضیح

وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌۚ وَعَلَى الْاَعْرَافِ رِجَالٌ يَّعْرِفُوْنَ كُلًّا ۢ بِسِيْمٰىهُمْۚ وَنَادَوْا اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ اَنْ سَلٰمٌ عَلَيْكُمْۗ لَمْ يَدْخُلُوْهَا وَهُمْ يَطْمَعُوْنَ   ( الأعراف: ٤٦ )

وَبَيْنَهُمَا
و بین آنها
حِجَابٌۚ
حجاب
وَعَلَى
و بر
ٱلْأَعْرَافِ
اعراف
رِجَالٌ
مردان
يَعْرِفُونَ
مي‌شناسند
كُلًّۢا
هر (دو)
بِسِيمَىٰهُمْۚ
از سیمایشان
وَنَادَوْا۟
و ندا دادند
أَصْحَٰبَ
اهالي
ٱلْجَنَّةِ
بهشت
أَن
كه
سَلَٰمٌ
سلام
عَلَيْكُمْۚ
بر شما
لَمْ
وارد آن نشده اند
يَدْخُلُوهَا
وارد آن نشده اند
وَهُمْ
و ايشان
يَطْمَعُونَ
امید بسته اند

Wa bainahumaa hijaab; wa 'alal A'raafi rijaaluny ya'rifoona kullam biseemaahum; wa naadaw Ashaabal jannati an salaamun 'alaikum; lam yadkhuloohaa wa hum yatma'oon

و در میان آن دو (گروه بهشتی و دوزخی) حجابی است، و بر اعراف (= بلندی‌های آن) مردانی هستند که هریک (از آن دو گروه) را از سیما (و چهره) شان می‌شناسند، و اهل بهشت را صدا می‌زنند که: «سلام بر شما باد» اینان طمع (و امید) بهشت را دارند، و هنوز بدان در نیامده‌اند.

توضیح

۞ وَاِذَا صُرِفَتْ اَبْصَارُهُمْ تِلْقَاۤءَ اَصْحٰبِ النَّارِۙ قَالُوْا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظّٰلِمِيْنَ ࣖ  ( الأعراف: ٤٧ )

وَإِذَا
و هنگامي كه
صُرِفَتْ
برگردانده شد
أَبْصَٰرُهُمْ
چشم هایشان
تِلْقَآءَ
جهت
أَصْحَٰبِ
اهالي
ٱلنَّارِ
آتش
قَالُوا۟
گفتند
رَبَّنَا
پروردگار ما
لَا
قرار نده ما را
تَجْعَلْنَا
قرار نده ما را
مَعَ
همراه
ٱلْقَوْمِ
گروه
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa izaa surifat absaaruhum tilqaaa'a Ashaabin Naari qaalo Rabbanaa laa taj'alnaa ma'al qawmiz zaalimneen

و چون چشم‌شان به سوی اهل دوزخ گردانده شود، گویند: «پروردگارا! ما را با گروه ستمکاران قرار مده».

توضیح

وَنَادٰٓى اَصْحٰبُ الْاَعْرَافِ رِجَالًا يَّعْرِفُوْنَهُمْ بِسِيْمٰىهُمْ قَالُوْا مَآ اَغْنٰى عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُوْنَ   ( الأعراف: ٤٨ )

وَنَادَىٰٓ
و ندا داد
أَصْحَٰبُ
اهل
ٱلْأَعْرَافِ
اعراف
رِجَالًا
مردان
يَعْرِفُونَهُم
می شناسند آنها را
بِسِيمَىٰهُمْ
به چهره‌هايشان
قَالُوا۟
گفتند
مَآ
بی نیاز نکرد
أَغْنَىٰ
بی نیاز نکرد
عَنكُمْ
از شما
جَمْعُكُمْ
جمعیت شما
وَمَا
و آن چه
كُنتُمْ
گردن کشی می کردید
تَسْتَكْبِرُونَ
گردن کشی می کردید

Wa naadaaa Ashaabul A'raffi rijaalany ya'rifoonahum biseemaahum qaaloo maaa aghnaa 'ankum jam'ukum wa maa kuntum tastakbiroon

و اهل اعراف، مردانی (از اهل دوزخ را) که از سیما (و چهره) شان آن‌ها را می‌شناسند، صدا می‌زنند، گویند: «جمعیت (و مال اندوزی) شما، و آن سرکشی (و تکبر) های شما، به حال‌تان فایده‌ای نبخشید!».

توضیح

اَهٰٓؤُلَاۤءِ الَّذِيْنَ اَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللّٰهُ بِرَحْمَةٍۗ اُدْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَآ اَنْتُمْ تَحْزَنُوْنَ   ( الأعراف: ٤٩ )

أَهَٰٓؤُلَآءِ
آیا اینان
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أَقْسَمْتُمْ
سوگند خوردید
لَا
نمی رساند آنها را
يَنَالُهُمُ
نمی رساند آنها را
ٱللَّهُ
خداوند
بِرَحْمَةٍۚ
به رحمت
ٱدْخُلُوا۟
وارد شويد
ٱلْجَنَّةَ
بهشت
لَا
نيست
خَوْفٌ
ترسي
عَلَيْكُمْ
بر شما
وَلَآ
و نه
أَنتُمْ
شما
تَحْزَنُونَ
اندوهگین می شوید

A haaa'ulaaa'il lazeena aqsamtum laa yanaaluhumul laahu birahma; udkhulul Jannata laa khawfun 'alaikum wa laaa antum tahzanoon

آیا اینها (همان) کسانی هستند که سوگند یاد میکردید که (هرگز) الله رحمتی به آنان نمیرساند؟ (به آن‌ها گفته می‌شود): «به بهشت داخل شوید، نه ترسی بر شماست، و نه شما اندوهگین میشوید».

توضیح

وَنَادٰٓى اَصْحٰبُ النَّارِ اَصْحٰبَ الْجَنَّةِ اَنْ اَفِيْضُوْا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاۤءِ اَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ ۗقَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكٰفِرِيْنَۙ   ( الأعراف: ٥٠ )

وَنَادَىٰٓ
و ندا داد
أَصْحَٰبُ
اهل
ٱلنَّارِ
آتش
أَصْحَٰبَ
اهالي
ٱلْجَنَّةِ
بهشت
أَنْ
كه
أَفِيضُوا۟
فرو ریزید
عَلَيْنَا
بر ما
مِنَ
از
ٱلْمَآءِ
آب
أَوْ
يا
مِمَّا
از آن چه
رَزَقَكُمُ
روزی داد به شما
ٱللَّهُۚ
خداوند
قَالُوٓا۟
گفتند
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
حَرَّمَهُمَا
حرام کرد آنها را
عَلَى
بر
ٱلْكَٰفِرِينَ
كافران

Wa naadaaa Ashaabun Naari Ashaabal jannati an afeedoo 'alainaa minal maaa'i aw mimma razaqakumul laah; qaaloo innal laaha harrama humaa 'alal kaafireen

و اهل دوزخ، اهل بهشت را صدا می‌زنند که: «اندکی از آب، یا از آنچه الله به شما روزی داده، بر ما بریزید» (آن‌ها) گویند: «بی‌گمان الله هر دو را بر کافران حرام کرده است».

توضیح