فَهُوَ فِيْ عِيْشَةٍ رَّاضِيَةٍۚ ( الحاقة: ٢١ )
Fahuwa fee 'eeshatir raadiyah
پس او در یک زندگی پسندیده (و رضایت بخشی) خواهد بود.
فِيْ جَنَّةٍ عَالِيَةٍۙ ( الحاقة: ٢٢ )
Fee jannnatin 'aaliyah
در بهشتی برین.
قُطُوْفُهَا دَانِيَةٌ ( الحاقة: ٢٣ )
Qutoofuhaa daaniyah
که میوههایش (برای چیده شدن) در دسترس است.
كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِيْۤـًٔا ۢبِمَآ اَسْلَفْتُمْ فِى الْاَيَّامِ الْخَالِيَةِ ( الحاقة: ٢٤ )
Kuloo washraboo haneee'am bimaaa aslaftum fil ayyaamil khaliyah
(و به آنها گفته میشود (: «بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد، به (خاطر) آنچه در ایام گذشته پیش فرستادهاید».
وَاَمَّا مَنْ اُوْتِيَ كِتٰبَهٗ بِشِمَالِهٖ ەۙ فَيَقُوْلُ يٰلَيْتَنِيْ لَمْ اُوْتَ كِتٰبِيَهْۚ ( الحاقة: ٢٥ )
Wa ammaa man ootiya kitaabahoo bishimaalihee fa yaqoolu yaalaitanee lam oota kitaaabiyah
و اما کسیکه نامۀ (اعمالش) را به دست چپش دهند، گوید: «ای کاش هرگز نامۀ (اعمال) مرا به من داده نمیشد،
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِيَهْۚ ( الحاقة: ٢٦ )
Wa lam adri maa hisaabiyah
و نمیدانستم حسابم چیست.
يٰلَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَۚ ( الحاقة: ٢٧ )
Yaa laitahaa kaanatil qaadiyah
ای کاش (با مرگ) همه چیز تمام میشد (و پایان کار بود).
مَآ اَغْنٰى عَنِّيْ مَالِيَهْۚ ( الحاقة: ٢٨ )
Maaa aghnaa 'annee maaliyah
مال و داراییام مرا بینیاز نکرد (و سودی نبخشید).
هَلَكَ عَنِّيْ سُلْطٰنِيَهْۚ ( الحاقة: ٢٩ )
Halaka 'annee sultaaniyah
قدرت و فرمانرواییام (نیز) از (دست) من رفت (و بهکلی نابود شد)».
خُذُوْهُ فَغُلُّوْهُۙ ( الحاقة: ٣٠ )
Khuzoohu faghullooh
(به فرشتگان گفته میشود:) «او را بگیرید، پس طوق (به گردن) او اندازید.