قَالُوْا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ اَبَاهُ وَاِنَّا لَفَاعِلُوْنَ ( يوسف: ٦١ )
അവര് പറഞ്ഞു: ''അവന്റെ കാര്യത്തില് പിതാവിനെ സമ്മതിപ്പിക്കാന് ഞങ്ങള് ശ്രമിക്കാം. തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങളങ്ങനെ ചെയ്യാം.''
وَقَالَ لِفِتْيٰنِهِ اجْعَلُوْا بِضَاعَتَهُمْ فِيْ رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُوْنَهَآ اِذَا انْقَلَبُوْٓا اِلٰٓى اَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُوْنَ ( يوسف: ٦٢ )
യൂസുഫ് തന്റെ ഭൃത്യന്മാരോടു പറഞ്ഞു: ''അവര് പകരം തന്ന ചരക്കുകള് അവരുടെ ഭാണ്ഡങ്ങളില് തന്നെ വെച്ചേക്കുക. അവര് തങ്ങളുടെ കുടുംബത്തില് തിരിച്ചെത്തിയാലത് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊള്ളും. അവര് വീണ്ടും വന്നേക്കും.''
فَلَمَّا رَجَعُوْٓا اِلٰٓى اَبِيْهِمْ قَالُوْا يٰٓاَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَاَرْسِلْ مَعَنَآ اَخَانَا نَكْتَلْ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ ( يوسف: ٦٣ )
അവര് തങ്ങളുടെ പിതാവിന്റെ അടുത്ത് മടങ്ങിയെത്തിയപ്പോള് പറഞ്ഞു: ''ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, ഞങ്ങള്ക്ക് അളന്നുകിട്ടുന്നത് തടയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അതിനാല് ഞങ്ങളോടൊത്ത് ഞങ്ങളുടെ സഹോദരനെ കൂടി അയച്ചുതരിക. എങ്കില് ഞങ്ങള്ക്ക് ധാന്യം അളന്നുകിട്ടും. തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങളവനെ വേണ്ടപോലെ കാത്തുരക്ഷിക്കും.''
قَالَ هَلْ اٰمَنُكُمْ عَلَيْهِ اِلَّا كَمَآ اَمِنْتُكُمْ عَلٰٓى اَخِيْهِ مِنْ قَبْلُۗ فَاللّٰهُ خَيْرٌ حٰفِظًا وَّهُوَ اَرْحَمُ الرّٰحِمِيْنَ ( يوسف: ٦٤ )
പിതാവ് പറഞ്ഞു: ''അവന്റെ കാര്യത്തില് എനിക്ക് നിങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാനാവുമോ? നേരത്തെ അവന്റെ സഹോദരന്റെ കാര്യത്തില് നിങ്ങളെ വിശ്വസിച്ചപോലെയല്ലേ ഇതും? അല്ലാഹുവാണ് ഏറ്റവും നല്ല സംരക്ഷകന്. അവന് കാരുണികരില് പരമകാരുണികനാകുന്നു.''
وَلَمَّا فَتَحُوْا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوْا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ اِلَيْهِمْۗ قَالُوْا يٰٓاَبَانَا مَا نَبْغِيْۗ هٰذِهٖ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ اِلَيْنَا وَنَمِيْرُ اَهْلَنَا وَنَحْفَظُ اَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيْرٍۗ ذٰلِكَ كَيْلٌ يَّسِيْرٌ ( يوسف: ٦٥ )
അവര് തങ്ങളുടെ കെട്ടുകള് തുറന്നുനോക്കിയപ്പോള് തങ്ങള് കൊണ്ടുപോയ ചരക്കുകള് തങ്ങള്ക്കു തന്നെ തിരിച്ചുകിട്ടിയതായി കണ്ടു. അപ്പോഴവര് പറഞ്ഞു: ''ഞങ്ങളുടെ പിതാവേ, നമുക്കിനിയെന്തുവേണം? നമ്മുടെ ചരക്കുകളിതാ നമുക്കു തന്നെ തിരിച്ചുകിട്ടിയിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങള് പോയി കുടുംബത്തിന് ആവശ്യമായ ആഹാരസാധനങ്ങള് കൊണ്ടുവരാം. ഞങ്ങളുടെ സഹോദരനെ കാത്തുരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യാം. ഒരൊട്ടകത്തിന് ചുമക്കാവുന്നത്ര ധാന്യം നമുക്കു കൂടുതല് കിട്ടുമല്ലോ. അത്രയും കൂടുതല് അളന്നുകിട്ടുകയെന്നത് വളരെ വേഗം സാധിക്കുന്ന കാര്യമത്രെ.''
قَالَ لَنْ اُرْسِلَهٗ مَعَكُمْ حَتّٰى تُؤْتُوْنِ مَوْثِقًا مِّنَ اللّٰهِ لَتَأْتُنَّنِيْ بِهٖٓ اِلَّآ اَنْ يُّحَاطَ بِكُمْۚ فَلَمَّآ اٰتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللّٰهُ عَلٰى مَا نَقُوْلُ وَكِيْلٌ ( يوسف: ٦٦ )
പിതാവ് പറഞ്ഞു: ''നിങ്ങള് വല്ല അപകടത്തിലും അകപ്പെട്ടില്ലെങ്കില് അവനെ എന്റെ അടുത്ത് തിരിച്ചുകൊണ്ടുവരുമെന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ പേരില് നിങ്ങള് ഉറപ്പ് തരുംവരെ ഞാനവനെ നിങ്ങളോടൊപ്പം അയക്കുകയില്ല.'' അങ്ങനെ അവരദ്ദേഹത്തിന് ഉറപ്പ് നല്കിയപ്പോള് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ''നാം ഇപ്പറയുന്നതിന് കാവല് നില്ക്കുന്നവന് അല്ലാഹുവാണ്.''
وَقَالَ يٰبَنِيَّ لَا تَدْخُلُوْا مِنْۢ بَابٍ وَّاحِدٍ وَّادْخُلُوْا مِنْ اَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍۗ وَمَآ اُغْنِيْ عَنْكُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍۗ اِنِ الْحُكْمُ اِلَّا لِلّٰهِ ۗعَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُوْنَ ( يوسف: ٦٧ )
അദ്ദേഹം അവരോട് പറഞ്ഞു: ''എന്റെ മക്കളേ, നിങ്ങള് ഒരേ വാതിലിലൂടെ പ്രവേശിക്കരുത്. വ്യത്യസ്ത വാതിലുകളിലൂടെ പ്രവേശിക്കുക. ദൈവവിധിയില് നിന്ന്ഒന്നുപോലും നിങ്ങളില് നിന്ന് തടഞ്ഞുനിര്ത്താന് എനിക്കു സാധ്യമല്ല. വിധിനിശ്ചയം അല്ലാഹുവിന്റേതു മാത്രമാണല്ലോ. ഞാനിതാ അവനില് ഭരമേല്പിക്കുന്നു. ഭരമേല്പിക്കുന്നവര് അവനിലാണ് ഭരമേല്പിക്കേണ്ടത്.''
وَلَمَّا دَخَلُوْا مِنْ حَيْثُ اَمَرَهُمْ اَبُوْهُمْۗ مَا كَانَ يُغْنِيْ عَنْهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مِنْ شَيْءٍ اِلَّا حَاجَةً فِيْ نَفْسِ يَعْقُوْبَ قَضٰىهَاۗ وَاِنَّهٗ لَذُوْ عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنٰهُ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُوْنَ ࣖ ( يوسف: ٦٨ )
അവരുടെ പിതാവ് കല്പിച്ചപോലെ അവര് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് അല്ലാഹുവിന്റെ വിധിയില് നിന്ന് ഒന്നും അവരില്നിന്ന് തടഞ്ഞുനിര്ത്താന് അദ്ദേഹത്തിനു സാധിച്ചില്ല. യഅ്ഖൂബിന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരാഗ്രഹം അദ്ദേഹം പൂര്ത്തീകരിച്ചുവെന്നു മാത്രം. നാം പഠിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതിനാല് അദ്ദേഹം അറിവുള്ളവനാണ്. എന്നാല് മനുഷ്യരിലേറെപ്പേരും അറിയുന്നില്ല.
وَلَمَّا دَخَلُوْا عَلٰى يُوْسُفَ اٰوٰٓى اِلَيْهِ اَخَاهُ قَالَ اِنِّيْٓ اَنَا۠ اَخُوْكَ فَلَا تَبْتَىِٕسْ بِمَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ ( يوسف: ٦٩ )
അവര് യൂസുഫിന്റെ സന്നിധിയില് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് അദ്ദേഹം തന്റെ സഹോദരനെ അടുത്തുവരുത്തി. എന്നിട്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു: ''ഞാന് നിന്റെ സഹോദരനാണ്. ഇവര് ചെയ്തുകൂട്ടിയതിനെക്കുറിച്ചൊന്നും നീയിനി ദുഃഖിക്കേണ്ടതില്ല.''
فَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِيْ رَحْلِ اَخِيْهِ ثُمَّ اَذَّنَ مُؤَذِّنٌ اَيَّتُهَا الْعِيْرُ اِنَّكُمْ لَسَارِقُوْنَ ( يوسف: ٧٠ )
അങ്ങനെ അദ്ദേഹം ചരക്കുകള് ഒരുക്കിക്കൊടുത്തപ്പോള് തന്റെ സഹോദരന്റെ ഭാണ്ഡത്തില് പാനപാത്രം എടുത്തുവെച്ചു. പിന്നീട് ഒരു വിളംബരക്കാരന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: ''ഹേ, യാത്രാസംഘമേ, നിങ്ങള് കള്ളന്മാരാണ്.''