Skip to main content

۞ وَهُوَ الَّذِيْٓ اَنْشَاَ جَنّٰتٍ مَّعْرُوْشٰتٍ وَّغَيْرَ مَعْرُوْشٰتٍ وَّالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا اُكُلُهٗ وَالزَّيْتُوْنَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَّغَيْرَ مُتَشَابِهٍۗ كُلُوْا مِنْ ثَمَرِهٖٓ اِذَآ اَثْمَرَ وَاٰتُوْا حَقَّهٗ يَوْمَ حَصَادِهٖۖ وَلَا تُسْرِفُوْا ۗاِنَّهٗ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِيْنَۙ  ( الأنعام: ١٤١ )

وَهُوَ
و او
ٱلَّذِىٓ
كسي كه
أَنشَأَ
آفرید
جَنَّٰتٍ
باغ‌ها
مَّعْرُوشَٰتٍ
درختان داربست زده شده مانند مو
وَغَيْرَ
و غیر
مَعْرُوشَٰتٍ
درختان داربست زده شده مانند مو
وَٱلنَّخْلَ
و نخل
وَٱلزَّرْعَ
و زراعت
مُخْتَلِفًا
گوناگون
أُكُلُهُۥ
میوه آن
وَٱلزَّيْتُونَ
و زیتون
وَٱلرُّمَّانَ
و انار
مُتَشَٰبِهًا
مانند هم
وَغَيْرَ
و غیر
مُتَشَٰبِهٍۚ
مانند هم
كُلُوا۟
بخوريد
مِن
از
ثَمَرِهِۦٓ
میوه هایش
إِذَآ
هنگامي كه
أَثْمَرَ
میوه داد
وَءَاتُوا۟
و بدهيد
حَقَّهُۥ
حق آن
يَوْمَ
روز
حَصَادِهِۦۖ
برداشت محصول آن
وَلَا
و اسراف نکنید
تُسْرِفُوٓا۟ۚ
و اسراف نکنید
إِنَّهُۥ
همانا او
لَا
دوست ندارد
يُحِبُّ
دوست ندارد
ٱلْمُسْرِفِينَ
مسرفان

Wa Huwal lazee ansha-a jannaatim ma'rooshaatinw wa ghaira ma'rooshaatinw wan nakhla wazzar'a mukhtalifan ukuluhoo wazzaitoona warrum maana mutashaabihanw wa ghaira mutashaabih; kuloo min samariheee izaaa asmara wa aatoo haqqahoo yawma hasaadihee wa laa tusrifoo; innahoo laa yuhibbul musrifeen

و اوست که باغ‌هایی دار بست و بی‌دار بست، و درخت خرما و کشتزار با میوه‌های گوناگون، و زیتون و انار را شبیه و بی شباهت پدید آورد. از میوۀ آن به هنگامی‌که رسید، بخورید، و حق (= زکات) آن را در روز دروَش بپردازید، و اسراف نکنید، بی‌گمان او اسراف کنندگان را دوست ندارد.

توضیح

وَمِنَ الْاَنْعَامِ حَمُوْلَةً وَّفَرْشًا ۗ كُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعُوْا خُطُوٰتِ الشَّيْطٰنِۗ اِنَّهٗ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِيْنٌۙ  ( الأنعام: ١٤٢ )

وَمِنَ
و از
ٱلْأَنْعَٰمِ
چهارپايان
حَمُولَةً
باربر
وَفَرْشًاۚ
و حیوانات کوچک که بار نمی کشند
كُلُوا۟
بخوريد
مِمَّا
از آن چه
رَزَقَكُمُ
روزی داد به شما
ٱللَّهُ
خداوند
وَلَا
و پيروي نكنيد
تَتَّبِعُوا۟
و پيروي نكنيد
خُطُوَٰتِ
گام‌هاي
ٱلشَّيْطَٰنِۚ
شيطان
إِنَّهُۥ
همانا او
لَكُمْ
براي شما
عَدُوٌّ
دشمن
مُّبِينٌ
آشكار

Wa minal an'aami hamoolatanw wa farshaa; kuloo mimmaa razaqakumul laahu wa laa tattabi'oo khutuwaatish Shaitaan; innahoo lakum 'aduwwum mubeen

و (نیز) از چهار پایان، (حیوانات) باربر و (حیوانات) کوچک (که توان حمل بار ندارند آفرید). از آنچه الله به شما روزی داده است بخورید، و از گام‌های شیطان پیروی مکنید، بی‌گمان او دشمن آشکار شماست.

توضیح

ثَمٰنِيَةَ اَزْوَاجٍۚ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِۗ قُلْ ءٰۤالذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَيَيْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ اَرْحَامُ الْاُنْثَيَيْنِۗ نَبِّئُوْنِيْ بِعِلْمٍ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ   ( الأنعام: ١٤٣ )

ثَمَٰنِيَةَ
هشت
أَزْوَٰجٍۖ
نر و ماده
مِّنَ
از
ٱلضَّأْنِ
گوسفند
ٱثْنَيْنِ
دو عدد
وَمِنَ
و از
ٱلْمَعْزِ
بز
ٱثْنَيْنِۗ
دو عدد
قُلْ
بگو
ءَآلذَّكَرَيْنِ
آیا دو نر
حَرَّمَ
حرام كرد
أَمِ
يا
ٱلْأُنثَيَيْنِ
دو ماده
أَمَّا
یا آنچه
ٱشْتَمَلَتْ
شامل شد
عَلَيْهِ
بر او
أَرْحَامُ
رحمها
ٱلْأُنثَيَيْنِۖ
دو ماده
نَبِّـُٔونِى
خبر دهید مرا
بِعِلْمٍ
از روی آگاهی
إِن
اگر
كُنتُمْ
هستيد
صَٰدِقِينَ
راستگويان

Samaaniyata azwaaj minad daanis naini wa minal ma'zis nain; qul 'aazzaka raini harrama amil unsaiyayni ammash tamalat 'alaihi arhaamul unsayaini nabbi 'oonee bi'ilmin in kuntum saadiqeen

هشت جفت (از چهار پایان آفرید) از میش یک جفت (نر و ماده) و از بز یک جفت (نر و ماده)، بگو: «آیا (الله) دو نر را حرام کرده است، یا دو ماده را؟! یا آنچه که رحم‌های (این) دو ماده در بر دارد؟! اگر راست می‌گویید از روی علم به من خبر دهید».

توضیح

وَمِنَ الْاِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِۗ قُلْ ءٰۤالذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَيَيْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ اَرْحَامُ الْاُنْثَيَيْنِۗ اَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاۤءَ اِذْ وَصّٰىكُمُ اللّٰهُ بِهٰذَاۚ فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰى عَلَى اللّٰهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍۗ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِى الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ ࣖ   ( الأنعام: ١٤٤ )

وَمِنَ
و از
ٱلْإِبِلِ
شتر
ٱثْنَيْنِ
دو عدد
وَمِنَ
و از
ٱلْبَقَرِ
گاو
ٱثْنَيْنِۗ
دو عدد
قُلْ
بگو
ءَآلذَّكَرَيْنِ
آیا دو نر
حَرَّمَ
حرام كرد
أَمِ
يا
ٱلْأُنثَيَيْنِ
دو ماده
أَمَّا
یا آنچه
ٱشْتَمَلَتْ
شامل شد
عَلَيْهِ
بر او
أَرْحَامُ
رحمها
ٱلْأُنثَيَيْنِۖ
دو ماده
أَمْ
يا
كُنتُمْ
هستيد
شُهَدَآءَ
حاضران
إِذْ
هنگامي كه
وَصَّىٰكُمُ
وصیت کرد به شما
ٱللَّهُ
خداوند
بِهَٰذَاۚ
به این
فَمَنْ
پس کیست
أَظْلَمُ
ستمكارتر
مِمَّنِ
از کسی که
ٱفْتَرَىٰ
دروغ ببندد
عَلَى
بر
ٱللَّهِ
خداوند
كَذِبًا
دروغ
لِّيُضِلَّ
تا گمراه کند
ٱلنَّاسَ
مردم
بِغَيْرِ
به غير
عِلْمٍۗ
دانش
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
لَا
هدایت نمی کند
يَهْدِى
هدایت نمی کند
ٱلْقَوْمَ
گروه
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa minal ibilis naini wa minal baqaris nain; qul 'aaazzakaraini harrama amil unsayaini ammash tamalat 'alaihi arhaamul unsayaini am kuntum shuhadaaa'a iz wassaakumul laahu bihaazaa; faman azlamu mimmanif taraa 'alal laahi kazibal liyuddillan naasa bighari 'ilm; innal laaha laa yahdil qawmaz zaalimeen

و از شتر یک جفت (نر و ماده) و از گاو یک جفت (نر و ماده، آفرید). بگو: «آیا دو نر را حرام کرده است یا دو ماده را؟! یا آنچه که رحم‌های (این) دو ماده در بر دارد؟! آیا هنگامی‌که الله شما را به (تحریم) آن توصیه کرد، (حاضر و) گواه بودید؟! پس چه کسی ستمکار‌‌تراست از آن کس که بر الله دروغ بندد، تا مردم را از روی نادانی گمراه سازد؟! مسلّماً الله گروه ستمکاران را هدایت نمی‌کند».

توضیح

قُلْ لَّآ اَجِدُ فِيْ مَآ اُوْحِيَ اِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلٰى طَاعِمٍ يَّطْعَمُهٗٓ اِلَّآ اَنْ يَّكُوْنَ مَيْتَةً اَوْ دَمًا مَّسْفُوْحًا اَوْ لَحْمَ خِنْزِيْرٍ فَاِنَّهٗ رِجْسٌ اَوْ فِسْقًا اُهِلَّ لِغَيْرِ اللّٰهِ بِهٖۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَّلَا عَادٍ فَاِنَّ رَبَّكَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   ( الأنعام: ١٤٥ )

قُل
بگو
لَّآ
نيست
أَجِدُ
نمی یابم
فِى
در
مَآ
آن چه
أُوحِىَ
وحی شد
إِلَىَّ
به سوي من
مُحَرَّمًا
حرام شده
عَلَىٰ
بر
طَاعِمٍ
خورنده
يَطْعَمُهُۥٓ
می خورد آن را
إِلَّآ
مگر
أَن
اینکه باشد
يَكُونَ
اینکه باشد
مَيْتَةً
مرده
أَوْ
يا
دَمًا
خون
مَّسْفُوحًا
ریخته شده
أَوْ
يا
لَحْمَ
گوشت
خِنزِيرٍ
خوک
فَإِنَّهُۥ
پس همانا او
رِجْسٌ
پلیدی
أَوْ
يا
فِسْقًا
نافرمانی
أُهِلَّ
نام بُرده شد
لِغَيْرِ
براي غير
ٱللَّهِ
خداوند
بِهِۦۚ
به آن
فَمَنِ
پس كسي كه
ٱضْطُرَّ
ناچار شود
غَيْرَ
غير
بَاغٍ
ستمگر
وَلَا
و نه
عَادٍ
متجاوز
فَإِنَّ
پس همانا
رَبَّكَ
پروردگارت
غَفُورٌ
آمرزنده
رَّحِيمٌ
مهربان

Qul laaa ajidu fee maaa oohiya ilaiya muharraman 'alaa taa'iminy yat'amuhooo illaaa ai yakoona maitatan aw damam masfoohan aw lahma khinzeerin fa innahoo rijsun aw fisqan uhilla lighairil laahi bih; famanid turra ghaira baa ghinw wa laa 'aadin fa inna Rabbaka Ghafoorur Raheem

بگو: «در آنچه بر من وحی شده است، (چیز) حرامی را که خوردن آن بر خورنده‌ای حرام باشد؛ نمی‌یابم، بجز اینکه مردار باشد یا خون ریخته شده یا گوشت خوک که پلید است، یا (حیوانی که در کشتنش) نافرمانی (خدا) شده، (هنگام ذبح) نام غیر الله بر آن برده شده باشد، اما کسی‌که (به خوردن آن‌ها) ناچار گردد، بی آنکه خواهان لذت آن باشد و یا زیاده روی و تجاوز کند (گناهی بر وی نیست) بی‌گمان پروردگارت آمرزندۀ مهربان است.

توضیح

وَعَلَى الَّذِيْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِيْ ظُفُرٍۚ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُوْمَهُمَآ اِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُوْرُهُمَآ اَوِ الْحَوَايَآ اَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍۗ ذٰلِكَ جَزَيْنٰهُمْ بِبَغْيِهِمْۚ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ   ( الأنعام: ١٤٦ )

وَعَلَى
و بر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
هَادُوا۟
يهودي شدند
حَرَّمْنَا
حرام کردیم
كُلَّ
همه
ذِى
صاحب
ظُفُرٍۖ
ناخن
وَمِنَ
و از
ٱلْبَقَرِ
گاو
وَٱلْغَنَمِ
و گوسفند
حَرَّمْنَا
حرام کردیم
عَلَيْهِمْ
به آن‌ها
شُحُومَهُمَآ
پیه های آنها
إِلَّا
مگر
مَا
آن چه
حَمَلَتْ
حمل کرد
ظُهُورُهُمَآ
پشت های آنها
أَوِ
يا
ٱلْحَوَايَآ
روده ها
أَوْ
يا
مَا
آن چه
ٱخْتَلَطَ
مخلوط شد
بِعَظْمٍۚ
با استخوان
ذَٰلِكَ
اين
جَزَيْنَٰهُم
جزا دادیم آنها را
بِبَغْيِهِمْۖ
به خاطر ظلم آنها
وَإِنَّا
و همانا ما
لَصَٰدِقُونَ
راست گفتاران

Wa 'alal lazeena haadoo harramnaa kulla zee zufurinw wa minal baqari walghanami harramnaa 'alihim shuh oomahumaaa illaa maa hamalat zuhooruhumaaa awil hawaayaaa aw makhtalata bi'azm zaalika jazainaahum bibaghyihim wa innaa lasaa diqoon

و بر یهودیان، هر (حیوان) ناخن دار را حرام کردیم، و از گاو و گوسفند، پیه آن دو را بر آن‌ها حرام ساختیم، مگر آنچه (از پیه و چربی) که بر پشت آن‌ها قرار دارد، و یا در لا به لای روده‌ها یا آنچه به استخوان آمیخته است، این را به سبب سرکشی (و ستمی) که می‌کردند؛ به آن‌ها کیفر دادیم، و حقاً ما راستگوییم.

توضیح

فَاِنْ كَذَّبُوْكَ فَقُلْ رَّبُّكُمْ ذُوْ رَحْمَةٍ وَّاسِعَةٍۚ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهٗ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِيْنَ   ( الأنعام: ١٤٧ )

فَإِن
پس اگر
كَذَّبُوكَ
تكذيب كردند تو را
فَقُل
پس بگو
رَّبُّكُمْ
پروردگارتان
ذُو
صاحب
رَحْمَةٍ
رحمتي
وَٰسِعَةٍ
وسیع
وَلَا
و نه
يُرَدُّ
برگردانده نشود
بَأْسُهُۥ
عذاب او
عَنِ
از
ٱلْقَوْمِ
گروه
ٱلْمُجْرِمِينَ
گناه کاران

Fa in kazzabooka faqur Rabbukum zoo rahmatinw waasi'atinw waasi'atinw wa laa yuraddu baasuhoo 'anil qawmil mujrimeen

پس اگر تو را تکذیب کنند، بگو: «پروردگار شما دارای رحمتی گسترده است، و عذابش از گروه مجرم (و گناه‌کار) دفع نخواهد شد».

توضیح

سَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ اَشْرَكُوْا لَوْ شَاۤءَ اللّٰهُ مَآ اَشْرَكْنَا وَلَآ اٰبَاۤؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍۗ كَذٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتّٰى ذَاقُوْا بَأْسَنَاۗ قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوْهُ لَنَاۗ اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَاِنْ اَنْتُمْ اِلَّا تَخْرُصُوْنَ  ( الأنعام: ١٤٨ )

سَيَقُولُ
به زودي مي‌گويند
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أَشْرَكُوا۟
شرك ورزيدند
لَوْ
اگر
شَآءَ
مي‌خواست
ٱللَّهُ
خداوند
مَآ
شرک نمی آوردیم
أَشْرَكْنَا
شرک نمی آوردیم
وَلَآ
و نه
ءَابَآؤُنَا
پدرانمان
وَلَا
و حرام نمی کردیم
حَرَّمْنَا
و حرام نمی کردیم
مِن
از
شَىْءٍۚ
چيزي
كَذَٰلِكَ
اين چنين
كَذَّبَ
تکذیب کرد
ٱلَّذِينَ
كساني كه
مِن
از
قَبْلِهِمْ
قبل ايشان
حَتَّىٰ
تا اين كه
ذَاقُوا۟
چشیدند
بَأْسَنَاۗ
عذاب ما
قُلْ
بگو
هَلْ
آيا
عِندَكُم
نزد شما
مِّنْ
از
عِلْمٍ
آگاهی
فَتُخْرِجُوهُ
تا بیرون بیاورید آن را
لَنَآۖ
برای ما
إِن
ان نافیه
تَتَّبِعُونَ
پیروی می کنید
إِلَّا
مگر
ٱلظَّنَّ
گمان
وَإِنْ
و نیستید
أَنتُمْ
شما
إِلَّا
مگر
تَخْرُصُونَ
دروغ می گویید

Sayaqoolul lazeena ashrakoo law shaaa'al laahu maaa ashraknaa wa laaa aabaa'unaa wa laa harramnaa min shai'; kazaalika kazzabal lazeena min qablihim hattaa zaaqoo baasanaa; qul hal 'indakum min 'ilmin fatukh rijoohu lanaa in tattabi'oona illaz zanna wa in antum illaa takhhrusoon

به زودی کسانی‌که شرک ورزیدند می‌گویند: «اگر الله می‌خواست، نه ما شرک می‌آوردیم و نه پدران ما، و نه چیزی را تحریم می‌کردیم» کسانی‌که پیش از آن‌ها بودند (نیز) این چنین تکذیب کردند، تا آنکه (طعم) عذاب ما را چشیدند. بگو: «آیا نزد شما (دلیل و) دانشی است که آن را برای ما آشکار سازید؟! شما فقط از پندارهای بی‌اساس پیروی می‌کنید، و شما جز گزافه و دروغ نمی‌گویید».

توضیح

قُلْ فَلِلّٰهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُۚ فَلَوْ شَاۤءَ لَهَدٰىكُمْ اَجْمَعِيْنَ   ( الأنعام: ١٤٩ )

قُلْ
بگو
فَلِلَّهِ
پس برای خدا
ٱلْحُجَّةُ
برهان و دلیل
ٱلْبَٰلِغَةُۖ
رسا و قاطع
فَلَوْ
پس اگر
شَآءَ
خواست
لَهَدَىٰكُمْ
البته هدایت کرد شما را
أَجْمَعِينَ
همگي

Qul falillaahil hujjatul baalighatu falaw shaaa'a lahadaakum ajma'een

بگو: «دلیل رسا (و قاطع) از آنِ الله است، پس اگر می‌خواست همۀ شما را هدایت می‌کرد».

توضیح

قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاۤءَكُمُ الَّذِيْنَ يَشْهَدُوْنَ اَنَّ اللّٰهَ حَرَّمَ هٰذَاۚ فَاِنْ شَهِدُوْا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْۚ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَاۤءَ الَّذِيْنَ كَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَا وَالَّذِيْنَ لَا يُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُوْنَ ࣖ   ( الأنعام: ١٥٠ )

قُلْ
بگو
هَلُمَّ
بیاورید
شُهَدَآءَكُمُ
گواهانتان
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَشْهَدُونَ
گواهی می دهند
أَنَّ
كه
ٱللَّهَ
خداوند
حَرَّمَ
حرام كرد
هَٰذَاۖ
اين
فَإِن
پس اگر
شَهِدُوا۟
گواهي دادند
فَلَا
پس گواهی نده
تَشْهَدْ
پس گواهی نده
مَعَهُمْۚ
با آنها
وَلَا
و پیروی نکن
تَتَّبِعْ
و پیروی نکن
أَهْوَآءَ
هوسهای
ٱلَّذِينَ
كساني كه
كَذَّبُوا۟
نسبت دروغ دادند
بِـَٔايَٰتِنَا
به آيات ما
وَٱلَّذِينَ
و كساني كه
لَا
ایمان نمی آورند
يُؤْمِنُونَ
ایمان نمی آورند
بِٱلْءَاخِرَةِ
به آخرت
وَهُم
و ايشان
بِرَبِّهِمْ
به پروردگارشان
يَعْدِلُونَ
همتا و شریک قرار می دهد

Qul halumma shuhadaaa'akumul lazeena yash hadoona annal laaha harrama haazaa fa in shahidoo falaa tashhad ma'ahum; wa laa tattabi' ahwaaa'al lazeena kazzaboo bi Aayaatinaa wallazeena laa yu'minoona bil Aakhirati wa hum bi Rabbihim ya'diloon

بگو: «گواهان خود را که گواهی می‌دهند که الله این را حرام کرده است، بیاورید!». پس اگر آن‌ها (به دروغ) گواهی دهند، تو با آنان گواهی نده، و از هوی و هوس کسانی‌که آیات ما را تکذیب کردند، و کسانی‌که به آخرت ایمان ندارند و (بت‌ها را) با الله برابر (و شریک) قرار می‌دهند، پیروی مکن.

توضیح