Skip to main content

اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِّمَّا عَمِلَتْ اَيْدِيْنَآ اَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُوْنَ   ( يس: ٧١ )

أَوَلَمْ
و آیا ندیدند
يَرَوْا۟
و آیا ندیدند
أَنَّا
همانا ما
خَلَقْنَا
خلق کردیم
لَهُم
برای آنان
مِّمَّا
از آن چه
عَمِلَتْ
انجام داد
أَيْدِينَآ
دو دست ما
أَنْعَٰمًا
چهارپایان
فَهُمْ
پس آنان
لَهَا
براي آن‌
مَٰلِكُونَ
مالکان

Awalam yaraw annaa khalaqnaa lahum mimmaa 'amilat aideenaaa an'aaman fahum lahaa maalikoon

آیا ندیدند که ما برای آن‌ها از آنچه ساختۀ دست‌های ماست، چهار پایانی را آفریده‌ایم، پس آنان مالک آن هستند.

توضیح

وَذَلَّلْنٰهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوْبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُوْنَ   ( يس: ٧٢ )

وَذَلَّلْنَٰهَا
و رام کردیم آن را
لَهُمْ
برای آنها
فَمِنْهَا
پس از آن
رَكُوبُهُمْ
وسیله سواری
وَمِنْهَا
و از آن
يَأْكُلُونَ
می خورند

Wa zallalnaahaa lahum faminhaa rakoobuhum wa minhaa yaakuloon

و آن‌ها را برایشان رام کردیم، پس بر بعضی سوار می‌شوند، و از (گوشت) بعضی می‌خورند.

توضیح

وَلَهُمْ فِيْهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُۗ اَفَلَا يَشْكُرُوْنَ   ( يس: ٧٣ )

وَلَهُمْ
و براي ايشان
فِيهَا
در آن
مَنَٰفِعُ
منافع
وَمَشَارِبُۖ
و نوشیدنیها
أَفَلَا
آیا پس شکر نمی گزارند
يَشْكُرُونَ
آیا پس شکر نمی گزارند

Wa lahum feehaa manaa fi'u wa mashaarib; afalaa yashkuroon

و برای آن‌ها بهره‌های دیگر، و نوشیدنی‌ها در آن (حیوانات) است، آیا سپاس نمی‌گویند؟!

توضیح

وَاتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنْصَرُوْنَ ۗ   ( يس: ٧٤ )

وَٱتَّخَذُوا۟
و گرفتند
مِن
از
دُونِ
غير
ٱللَّهِ
خداوند
ءَالِهَةً
خدایان
لَّعَلَّهُمْ
شايد (كه) آنان
يُنصَرُونَ
یاری شوند

Wattakhazoo min doonil laahi aalihatal la'allahum yunsaroon

و آن‌ها غیر از الله معبودانی (برای خود) بر گزیدند، (به این امید) شاید که یاری شوند.

توضیح

لَا يَسْتَطِيْعُوْنَ نَصْرَهُمْۙ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُّحْضَرُوْنَ  ( يس: ٧٥ )

لَا
نمي‌توانند
يَسْتَطِيعُونَ
نمي‌توانند
نَصْرَهُمْ
یاری آنها
وَهُمْ
و ايشان
لَهُمْ
برای آنان
جُندٌ
سپاهی
مُّحْضَرُونَ
احضار شدگان

Laa yastatee'oona nasrahum wa hum lahum jundum muhdaroon

آن‌ها قادر به یاری ایشان نیستند، و آنان (= مشرکان) برای این‌ها (= معبودان) لشکری احضار شده (و آماده) هستند.

توضیح

فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘاِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّوْنَ وَمَا يُعْلِنُوْنَ   ( يس: ٧٦ )

فَلَا
پس اندوهگین نکند تو را
يَحْزُنكَ
پس اندوهگین نکند تو را
قَوْلُهُمْۘ
سخن آنها
إِنَّا
همانا ما
نَعْلَمُ
می دانیم
مَا
آن چه
يُسِرُّونَ
پنهان مي‌كنند
وَمَا
و آن چه
يُعْلِنُونَ
آشكار مي‌كنند

Falaa yahzunka qawluhum; innaa na'lamu maa yusirroona wa maa yu'linoon

پس (ای پیامبر) سخن آنان تو را غمگین نسازد، بی‌گمان ما آنچه را که پنهان می‌دارند و آنچه را که آشکار می‌کنند، می‌دانیم.

توضیح

اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنٰهُ مِنْ نُّطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَصِيْمٌ مُّبِيْنٌ   ( يس: ٧٧ )

أَوَلَمْ
آیا ندید
يَرَ
آیا ندید
ٱلْإِنسَٰنُ
انسان
أَنَّا
همانا ما
خَلَقْنَٰهُ
خلق کردیم او را
مِن
از
نُّطْفَةٍ
نطفه
فَإِذَا
پس به ناگاه
هُوَ
او
خَصِيمٌ
دشمن
مُّبِينٌ
آشكار

Awalam yaral insaanu annaa khalaqnaahu min nutfatin fa-izaa huwa khaseemum mubeen

آیا انسان ندیده است که ما او را از نطفه‌ای آفریده‌ایم، پس او ستیزه جویی آشکار شده است.

توضیح

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَّنَسِيَ خَلْقَهٗۗ قَالَ مَنْ يُّحْيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيْمٌ   ( يس: ٧٨ )

وَضَرَبَ
و زد
لَنَا
براي ما
مَثَلًا
مثالي
وَنَسِىَ
و فراموش کرد
خَلْقَهُۥۖ
آفرینش خود
قَالَ
گفت
مَن
چه کسی
يُحْىِ
زنده مي‌كند
ٱلْعِظَٰمَ
استخوانها
وَهِىَ
و آن
رَمِيمٌ
پوسیده، فرسوده

Wa daraba lanaa maslanw-wa nasiya khalqahoo qaala mai-yuhyil'izaama wa hiya rameem

و برای ما مَثَلی زد، و آفرینش خود را فراموش کرد، گفت: «چه کسی (این) استخوان‌ها را (دوباره) زنده می‌کند در حالی‌که پوسیده است؟!».

توضیح

قُلْ يُحْيِيْهَا الَّذِيْٓ اَنْشَاَهَآ اَوَّلَ مَرَّةٍ ۗوَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيْمٌ ۙ  ( يس: ٧٩ )

قُلْ
بگو
يُحْيِيهَا
زنده اش می کند
ٱلَّذِىٓ
كسي كه
أَنشَأَهَآ
پدید آورد آن را
أَوَّلَ
اولين
مَرَّةٍۖ
بار
وَهُوَ
و او
بِكُلِّ
به هر
خَلْقٍ
آفرینش
عَلِيمٌ
دانا

Qul yuh yeehal lazeee ansha ahaaa awwala marrah; wa Huwa bikulli khalqin 'Aleem

بگو: «(همان) کسی آن را زنده می‌کند که نخستین بار آن را پدید آورد، و او به هر آفرینشی دانا‌ست،

توضیح

ِۨالَّذِيْ جَعَلَ لَكُمْ مِّنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَارًاۙ فَاِذَآ اَنْتُمْ مِّنْهُ تُوْقِدُوْنَ   ( يس: ٨٠ )

ٱلَّذِى
كسي كه
جَعَلَ
قرار داد
لَكُم
براي شما
مِّنَ
از
ٱلشَّجَرِ
درخت
ٱلْأَخْضَرِ
سبز
نَارًا
آتشي
فَإِذَآ
پس ناگهان
أَنتُم
شما
مِّنْهُ
از آن
تُوقِدُونَ
آتش روشن می کنید

Allazee ja'ala lakum minash shajaril akhdari naaran fa-izaaa antum minhu tooqidoon

(همان) کسی‌که از درخت سبز برای شما آتش پدید آورد، پس آنگاه شما از آن (آتش) می‌افروزید».

توضیح