ஆகவே, அவன் திருப்தியடையும்படியான சுகபோகத்தில்,

மேலான சுவனபதியில் இருப்பான்.

அதன் கனிகள் (இவர்கள், படுத்திருந்தாலும் உட்கார்ந்திருந்தாலும், நின்று கொண்டிருந்தாலும், எந்நிலைமையிலும் கைக்கு எட்டக்கூடியதாக இவர்களை) நெருங்கி இருக்கும்.

(இவர்களை நோக்கி) "சென்ற நாள்களில் நீங்கள் சேகரித்து வைத்திருந்தவை (நன்மை)களின் காரணமாக, மிக்க தாராளமாக இவைகளைப் புசியுங்கள்! அருந்துங்கள்" (என்று கூறப்படும்).

எவனுடைய செயல்கள் எழுதப்பட்ட ஏடு அவனுடைய இடது கையில் கொடுக்கப்பெறுவானோ அவன், "என்னுடைய ஏடு எனக்குக் கொடுக்கப்படாதிருக்க வேண்டாமா?

என்னுடைய கணக்கையே இன்னதென்று நான் அறியாதிருக்க வேண்டாமா?

நான் இறந்தபொழுதே என்னுடைய காரியம் முடிவு பெற்றிருக்க வேண்டாமா?

என்னுடைய பொருள் எனக்கு ஒன்றும் பயனளிக்க வில்லையே!

என்னுடைய அரசாட்சியும் அழிந்துவிட்டதே!" என்று புலம்புவான்.

(பின்னர் நாம்) "அவனைப் பிடியுங்கள், அவனுக்கு விலங்கிடுங்கள்;