قَالُوْا نَعْبُدُ اَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عٰكِفِيْنَ ( الشعراء: ٧١ )
Ata i thanë: “Adhurojmë idhuj, vazhdimisht u jemi besnikë atyre!”
قَالَ هَلْ يَسْمَعُوْنَكُمْ اِذْ تَدْعُوْنَ ۙ ( الشعراء: ٧٢ )
Ai i tha: “A ju dëgjojnë ata juve kur të luteni?”
اَوْ يَنْفَعُوْنَكُمْ اَوْ يَضُرُّوْنَ ( الشعراء: ٧٣ )
Ose, “a u sjellin juve dobi apo dëm?”
قَالُوْا بَلْ وَجَدْنَآ اٰبَاۤءَنَا كَذٰلِكَ يَفْعَلُوْنَ ( الشعراء: ٧٤ )
Ata thanë: “Jo, por kështu i gjetëm se bënin edhe prindërit tanë!”
قَالَ اَفَرَءَيْتُمْ مَّا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۙ ( الشعراء: ٧٥ )
Ai tha: “A po shihni se ç’po adhuroni?”
اَنْتُمْ وَاٰبَاۤؤُكُمُ الْاَقْدَمُوْنَ ۙ ( الشعراء: ٧٦ )
Ju dhe prindërit tuaj të mëparshëm
فَاِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّيْٓ اِلَّا رَبَّ الْعٰلَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ٧٧ )
Në të vërtetë, ata (që adhuroni ju) janë armiq të mij. përveç Zotit të botëve (nëse përveç idhujve adhuroni edhe Atë)
الَّذِيْ خَلَقَنِيْ فَهُوَ يَهْدِيْنِ ۙ ( الشعراء: ٧٨ )
Zoti që më krijoi, Ai më udhëzon mua
وَالَّذِيْ هُوَ يُطْعِمُنِيْ وَيَسْقِيْنِ ۙ ( الشعراء: ٧٩ )
Dhe Ai që më ushqen dhe më jep të pijë
وَاِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِيْنِ ۙ ( الشعراء: ٨٠ )
Dhe kur të sëmurem A më shëron