وَبُرِّزَتِ الْجَحِيْمُ لِلْغٰوِيْنَ ۙ ( الشعراء: ٩١ )
Ndërsa Xhehennem u dëftohet atyre që ishin të humbur
وَقِيْلَ لَهُمْ اَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُوْنَ ۙ ( الشعراء: ٩٢ )
Dhe atyre u thuhet: “Ku janë ata që i adhuronit ju”
مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۗهَلْ يَنْصُرُوْنَكُمْ اَوْ يَنْتَصِرُوْنَ ۗ ( الشعراء: ٩٣ )
Pos All-llahut? Ata, a mund t’ju ndihmojnë juve o vetes
فَكُبْكِبُوْا فِيْهَا هُمْ وَالْغَاوٗنَ ۙ ( الشعراء: ٩٤ )
E ata (idhujt) dhe adhuruesit e tyre, njëri mbi tjetrin hudhën në të
وَجُنُوْدُ اِبْلِيْسَ اَجْمَعُوْنَ ۗ ( الشعراء: ٩٥ )
Dhe të gjithë ushtria (ithtarët) r djallit
قَالُوْا وَهُمْ فِيْهَا يَخْتَصِمُوْنَ ( الشعراء: ٩٦ )
E duke u grindur mes vete në të, ata thonë
تَاللّٰهِ اِنْ كُنَّا لَفِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ ۙ ( الشعراء: ٩٧ )
“Pasha All-llahun, njëmend ne kemi qenë krejtësisht të humbur”
اِذْ نُسَوِّيْكُمْ بِرَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ( الشعراء: ٩٨ )
Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botëve
وَمَآ اَضَلَّنَآ اِلَّا الْمُجْرِمُوْنَ ( الشعراء: ٩٩ )
Neve nuk na humbi kush tjetër vetëm se kriminelët (prijësit)
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٠٠ )
E tash për ne nuk ndonjë ndihmës (ndërmjetësues)