اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ( القمر: ١ )
Momenti (i katastrofës së përgjigjthshme) është afruar, e hëna është çarë (në dysh)
وَاِنْ يَّرَوْا اٰيَةً يُّعْرِضُوْا وَيَقُوْلُوْا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ ( القمر: ٢ )
Po ata (idhujtarët) edhe nëse shohin ndonjë argument (mrekulli) zprapsen e thonë: “Kjo është magji e vazhdueshme!”
وَكَذَّبُوْا وَاتَّبَعُوْٓا اَهْوَاۤءَهُمْ وَكُلُّ اَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ ( القمر: ٣ )
Dhe përgënjeshtruan, e ndoqën dëshirat e veta, por çdo çështje arrinë cakun e fundit
وَلَقَدْ جَاۤءَهُمْ مِّنَ الْاَنْبَاۤءِ مَا فِيْهِ مُزْدَجَرٌۙ ( القمر: ٤ )
Atyre u patën ardhur aso lajmesh (të popujve të lashtë), ku ka mjaft qortime, (për ata që kuptojnë)
حِكْمَةٌ ۢ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُۙ ( القمر: ٥ )
Urtësi e përsosur (është Kur’ani)! Po sa bëjnë dobi qortimet
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ اِلٰى شَيْءٍ نُّكُرٍۙ ( القمر: ٦ )
Pra, largohu prej tyre. ditën kur thirrësi (Israfili) kumton një send të tmerrshëm
خُشَّعًا اَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ كَاَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنْتَشِرٌۙ ( القمر: ٧ )
Dalin prej varreve, e si karkaleca të shpërndarë e me shikim ë përulur
مُّهْطِعِيْنَ اِلَى الدَّاعِۗ يَقُوْلُ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ ( القمر: ٨ )
Duke shpejtuar drejt atij që i thërret, e, jobesimtarët thonë: “Kjo është ditë e vështirë”
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ فَكَذَّبُوْا عَبْدَنَا وَقَالُوْا مَجْنُوْنٌ وَّازْدُجِرَ ( القمر: ٩ )
Populli i Nuhut që ishte para tyre përgënjeshtroi, dhe robin Tonë (Nuhun) e quajti rrenacak dhe i thanë: “I marrë!” dhe iu bë kërcënim
فَدَعَا رَبَّهٗٓ اَنِّيْ مَغْلُوْبٌ فَانْتَصِرْ ( القمر: ١٠ )
E ai iu drejtua Zotit të vet: “Unë jam i mundur, prandaj më ndihmo!”
القرآن الكريم: | القمر |
---|---|
Ajeti Sajadet (سجدة): | - |
Emri i sures (latin): | Al-Qamar |
Surja nr.: | 54 |
Numri i vargjeve: | 55 |
Gjithsej fjalë: | 342 |
Gjithsej karaktere: | 1423 |
Emri i Rukū's: | 3 |
Vendndodhja e shpalljes: | Meka |
Urdhri i shpalljes: | 37 |
Nga vargu: | 4846 |