Skip to main content

اِنَّ الَّذِيْنَ يَكْفُرُوْنَ بِاٰيٰتِ اللّٰهِ وَيَقْتُلُوْنَ النَّبِيّٖنَ بِغَيْرِحَقٍّۖ وَّيَقْتُلُوْنَ الَّذِيْنَ يَأْمُرُوْنَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِۙ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِيْمٍ  ( آل عمران: ٢١ )

إِنَّ
همانا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَكْفُرُونَ
كفر مي‌ورزند
بِـَٔايَٰتِ
به آيات
ٱللَّهِ
خداوند
وَيَقْتُلُونَ
و مي‌كشند
ٱلنَّبِيِّۦنَ
پيامبران
بِغَيْرِ
به غير
حَقٍّ
حق
وَيَقْتُلُونَ
و مي‌كشند
ٱلَّذِينَ
كساني كه
يَأْمُرُونَ
فرمان مي‌دهند
بِٱلْقِسْطِ
به عدالت
مِنَ
از
ٱلنَّاسِ
مردم
فَبَشِّرْهُم
پس بشارت ده آنان را
بِعَذَابٍ
به عذاب
أَلِيمٍ
دردناك

Innal lazeena yakfuroona bi Aayaatil laahi wa yaqtuloonan Nabiyyeena bighairi haqqinw wa yaqtuloonal lazeena yaamuroona bilqisti minannaasi fabashirhum bi'azaabin aleem

به راستی کسانی‌که به آیات الله کفر می‌ورزند، و پیامبران را به ناحق می‌کشند و (نیز) کسانی از مردم را که به عدالت امر می‌کنند؛ به قتل می‌رسانند، پس آنان را به عذابی دردناک مژده بده!

توضیح

اُولٰۤىِٕكَ الَّذِيْنَ حَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْ فِى الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ ۖ وَمَا لَهُمْ مِّنْ نّٰصِرِيْنَ  ( آل عمران: ٢٢ )

أُو۟لَٰٓئِكَ
آنان
ٱلَّذِينَ
كساني كه
حَبِطَتْ
تباه مي‌شود
أَعْمَٰلُهُمْ
كردارهايشان
فِى
در
ٱلدُّنْيَا
دنيا
وَٱلْءَاخِرَةِ
و آخرت
وَمَا
و نيست
لَهُم
براي آنان
مِّن
از
نَّٰصِرِينَ
ياوران

Ulaaa'ikal lazeena habitat a'maaluhum fid dunyaa wal Aaakhirati wa maa lahum min naasireen

آنان کسانی هستند که اعمال‌شان در دنیا و آخرت تباه شده، و برای آنان هیچ یاور و مددکاری نیست.

توضیح

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ اُوْتُوْا نَصِيْبًا مِّنَ الْكِتٰبِ يُدْعَوْنَ اِلٰى كِتٰبِ اللّٰهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلّٰى فَرِيْقٌ مِّنْهُمْ وَهُمْ مُّعْرِضُوْنَ  ( آل عمران: ٢٣ )

أَلَمْ
آيا نظر نكردي
تَرَ
آيا نظر نكردي
إِلَى
به
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أُوتُوا۟
به آن‌ها داده شد
نَصِيبًا
بهره‌اي
مِّنَ
از
ٱلْكِتَٰبِ
كتاب
يُدْعَوْنَ
فرا خوانده مي‌شوند
إِلَىٰ
به سوي
كِتَٰبِ
كتاب
ٱللَّهِ
خداوند
لِيَحْكُمَ
تا داوري كند
بَيْنَهُمْ
ميان آن‌ها
ثُمَّ
سپس
يَتَوَلَّىٰ
روي بر مي‌گردانند
فَرِيقٌ
گروهي
مِّنْهُمْ
از آن‌ها
وَهُم
و ايشان
مُّعْرِضُونَ
كناره گيران

Alam tara ilal lazeena ootoo naseebam minal Kitaabi yud'awna ilaa Kitaabil laahi liyahkuma bainahum summa yatawallaa fareequm minhum wa hum mu'ridoon

آیا ندیدی کسانی را که بهره‌ای از کتاب (آسمانی) داده شدند، به سوی کتاب الله (قرآن) دعوت می‌شوند تا در میان آن‌ها داوری و (حکم) کند، پس گروهی از آنان روی می‌گردانند در حالی‌که اعراض دارند؟!

توضیح

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَالُوْا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ اِلَّآ اَيَّامًا مَّعْدُوْدٰتٍ ۖ وَّغَرَّهُمْ فِيْ دِيْنِهِمْ مَّا كَانُوْا يَفْتَرُوْنَ  ( آل عمران: ٢٤ )

ذَٰلِكَ
اين
بِأَنَّهُمْ
به آن كه آنان
قَالُوا۟
گفتند
لَن
هرگز نمي‌رسد به ما
تَمَسَّنَا
هرگز نمي‌رسد به ما
ٱلنَّارُ
آتش
إِلَّآ
مگر
أَيَّامًا
روزهايي
مَّعْدُودَٰتٍۖ
معين
وَغَرَّهُمْ
و فريب داد آنان را
فِى
در
دِينِهِم
دينشان
مَّا
آن چه
كَانُوا۟
دروغ می بندند
يَفْتَرُونَ
دروغ می بندند

Zaalika bi annahum qaaloo lan tamassanan naaru illaaa ayyaamam ma'doodaatinw wa gharrahum fee deenihim maa kaanoo yaftaroon

این (عمل آن‌ها) بدان سبب است که آنان گفتند: «آتش (دوزخ) جز چند روزی به ما نخواهد رسید». و این (افتراها) و دروغ‌هایی که می‌بافتند آنان را در دین‌شان فریفته و مغرور ساخت.

توضیح

فَكَيْفَ اِذَا جَمَعْنٰهُمْ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيْهِۗ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُوْنَ  ( آل عمران: ٢٥ )

فَكَيْفَ
پس چگونه
إِذَا
هنگامي كه
جَمَعْنَٰهُمْ
گرد آورديم آنان را
لِيَوْمٍ
براي روزي
لَّا
نيست
رَيْبَ
شك
فِيهِ
در آن
وَوُفِّيَتْ
و به طور كامل داده شد
كُلُّ
هر
نَفْسٍ
شخصي
مَّا
آن چه
كَسَبَتْ
به دست آورد
وَهُمْ
و ايشان
لَا
مورد ستم قرار نمي‌گيرند
يُظْلَمُونَ
مورد ستم قرار نمي‌گيرند

Fakaifa izaa jama'naahum li Yawmil laa raiba fee wa wuffiyat kullu nafsim maa kasabat wa hum laa yuzlamoon

پس چگونه خواهد بود (حال‌شان) هنگامی‌که آن‌ها برای روزی‌که شکی در آن نیست، گرد آوریم و به هر کس (پاداش) آنچه فراهم کرده به تمام و کمال داده شود؟ و به آن‌ها ستم نخواهد شد.

توضیح

قُلِ اللهم مٰلِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِى الْمُلْكَ مَنْ تَشَاۤءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاۤءُۖ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاۤءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاۤءُ ۗ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۗ اِنَّكَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  ( آل عمران: ٢٦ )

قُلِ
بگو
ٱللَّهُمَّ
خدايا
مَٰلِكَ
دارنده
ٱلْمُلْكِ
فرمانروايي
تُؤْتِى
مي‌دهي
ٱلْمُلْكَ
پادشاهي
مَن
هر كس
تَشَآءُ
بخواهي
وَتَنزِعُ
و مي‌ستاني
ٱلْمُلْكَ
پادشاهي
مِمَّن
از هر كس
تَشَآءُ
بخواهي
وَتُعِزُّ
و عزّت مي‌بخشي
مَن
هر كس
تَشَآءُ
بخواهي
وَتُذِلُّ
و خوار مي‌كني
مَن
هر كس
تَشَآءُۖ
بخواهي
بِيَدِكَ
به دست تو
ٱلْخَيْرُۖ
نيكي
إِنَّكَ
همانا تو
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Qulil laahumma Maalikal Mulki tu'til mulka man tashaaa'u wa tanzi'ulmulka mimman tashhaaa'u wa tu'izzu man tashaaa'u wa tuzillu man tashaaa'u biyadikal khairu innaka 'alaa kulli shai'in Qadeer

بگو: «بارالها! ای دارنده پادشاهی و (هستی) به هر کس که بخواهی، پادشاهی (و فرمانروایی) می‌بخشی، و از هر کس بخواهی پادشاهی (و فرمانروایی) را می‌گیری، و هر کس را بخواهی عزت میدهی، و هر که را بخواهی خوار می‌کنی، همه خوبی‌ها به دست توست، بی‌شک تو بر هر چیز توانایی.

توضیح

تُوْلِجُ الَّيْلَ فِى النَّهَارِ وَتُوْلِجُ النَّهَارَ فِى الَّيْلِ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاۤءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ  ( آل عمران: ٢٧ )

تُولِجُ
درمی آوری
ٱلَّيْلَ
شب
فِى
در
ٱلنَّهَارِ
روز
وَتُولِجُ
و درمی آوری
ٱلنَّهَارَ
روز
فِى
در
ٱلَّيْلِۖ
شب
وَتُخْرِجُ
و بيرون مي‌آوري
ٱلْحَىَّ
زنده
مِنَ
از
ٱلْمَيِّتِ
مُرده
وَتُخْرِجُ
و بيرون مي‌آوري
ٱلْمَيِّتَ
مُرده
مِنَ
از
ٱلْحَىِّۖ
زنده
وَتَرْزُقُ
و روزي مي‌دهي
مَن
هر كس
تَشَآءُ
بخواهي
بِغَيْرِ
به غير
حِسَابٍ
حساب

Toolijul laila fin nahaari wa toolijun nahaara fil laili wa tukhrijul haiya minalmaiyiti wa tukhrijulo maiyita minal haiyi wa tarzuqu man tashaaa'u bighari hisab

شب را در روز داخل می‌کنی، و روز را در شب داخل می‌کنی، و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را از زنده بیرون می‌آوری، و به هر کس بخواهی بی شمار روزی می‌دهی».

توضیح

لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُوْنَ الْكٰفِرِيْنَ اَوْلِيَاۤءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِيْنَۚ وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّٰهِ فِيْ شَيْءٍ اِلَّآ اَنْ تَتَّقُوْا مِنْهُمْ تُقٰىةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللّٰهُ نَفْسَهٗ ۗ وَاِلَى اللّٰهِ الْمَصِيْرُ  ( آل عمران: ٢٨ )

لَّا
نبايد بگيرند
يَتَّخِذِ
نبايد بگيرند
ٱلْمُؤْمِنُونَ
ايمان آورندگان
ٱلْكَٰفِرِينَ
كافران
أَوْلِيَآءَ
سرپرستان (و دوستان)
مِن
از
دُونِ
غير
ٱلْمُؤْمِنِينَۖ
مؤمنان
وَمَن
و هر كس
يَفْعَلْ
انجام دهد
ذَٰلِكَ
اين
فَلَيْسَ
پس نيست
مِنَ
از
ٱللَّهِ
خداوند
فِى
در
شَىْءٍ
چيزي
إِلَّآ
مگر
أَن
كه
تَتَّقُوا۟
پروا كنيد
مِنْهُمْ
از آن‌ها
تُقَىٰةًۗ
تقيّه كردن
وَيُحَذِّرُكُمُ
و بر حذر مي‌دارد شما را
ٱللَّهُ
خداوند
نَفْسَهُۥۗ
(از) خودش
وَإِلَى
و به سوي
ٱللَّهِ
خداوند
ٱلْمَصِيرُ
بازگشت

Laa yattakhizil mu'minoonal kaafireena awliyaaa'a min doonil mu'mineena wa mai yaf'al zaalika falaisa minal laahi fee shai'in illaaa an tattaqoo minhum tuqaah; wa yuhazzirukumul laahu nafsah; wa ilal laahil maseer

مؤمنان نباید کافران را به جای مؤمنان دوست و ولی خود بگیرند، و هر کس چنین کند، با الله هیچ رابطه‌ای ندارد و (عهد و پیمان او با الله گسسته شده است). مگر اینکه (از آزار و اذیت) آن‌ها بترسید (در ظاهر با آنان دوستی کنید). و الله شما را از (کیفر) خودش برحذر می‌دارد، و بازگشت به سوی الله است.

توضیح

قُلْ اِنْ تُخْفُوْا مَا فِيْ صُدُوْرِكُمْ اَوْ تُبْدُوْهُ يَعْلَمْهُ اللّٰهُ ۗوَيَعْلَمُ مَا فِى السَّمٰوٰتِ وَمَا فِى الْاَرْضِۗ وَاللّٰهُ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  ( آل عمران: ٢٩ )

قُلْ
بگو
إِن
اگر
تُخْفُوا۟
پنهان كنيد
مَا
آن چه
فِى
در
صُدُورِكُمْ
سينه‌هايتان
أَوْ
يا
تُبْدُوهُ
آشكار كنيد آن را
يَعْلَمْهُ
مي‌داند آن را
ٱللَّهُۗ
خداوند
وَيَعْلَمُ
و مي‌داند
مَا
آن چه
فِى
در
ٱلسَّمَٰوَٰتِ
آسمان‌ها
وَمَا
و آن چه
فِى
در
ٱلْأَرْضِۗ
زمين
وَٱللَّهُ
و خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Qul in tukhfoo maa fee sudoorikum aw tubdoohu ya'lamhul laah; wa ya'lamu maa fis samaawaati wa maa fil ard; wallaahu 'alaa kulli shai'in Qadeer

بگو: «اگر آنچه در سینه‌های شماست، پنهان دارید یا آشکارش کنید، الله آن را می‌داند، (و نیز) آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است می‌داند، و الله بر هر چیزی تواناست».

توضیح

يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا ۛوَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوْۤءٍ ۛ تَوَدُّ لَوْ اَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهٗٓ اَمَدًاۢ بَعِيْدًا ۗوَيُحَذِّرُكُمُ اللّٰهُ نَفْسَهٗ ۗوَاللّٰهُ رَءُوْفٌۢ بِالْعِبَادِ ࣖ  ( آل عمران: ٣٠ )

يَوْمَ
روز
تَجِدُ
مي‌يابد
كُلُّ
هر
نَفْسٍ
شخصي
مَّا
آن چه
عَمِلَتْ
انجام داد
مِنْ
از
خَيْرٍ
كار نيك
مُّحْضَرًا
حاضر شده
وَمَا
و آن چه
عَمِلَتْ
انجام داد
مِن
از
سُوٓءٍ
كار بد
تَوَدُّ
آرزو مي‌كند
لَوْ
كاش
أَنَّ
كه
بَيْنَهَا
بين آن
وَبَيْنَهُۥٓ
و بين او
أَمَدًۢا
فاصله‌اي
بَعِيدًاۗ
دور
وَيُحَذِّرُكُمُ
و بر حذر مي‌دارد شما را
ٱللَّهُ
خداوند
نَفْسَهُۥۗ
خودش
وَٱللَّهُ
و خداوند
رَءُوفٌۢ
دلسوز
بِٱلْعِبَادِ
به بندگان

Yawma tajidu kullu nafsim maa'amilat min khairim muhdaranw wa maa 'amilat min sooo'in tawaddu law anna bainahaa wa bainahooo amadam ba'eedaa; wa yuhazzirukumul laahu nafsah; wallaahu ra'oofum bil'ibaad

روزی‌که هر کس آنچه را از خیر و نیکی انجام داده، و آنچه از بدی مرتکب شده، حاضر شده می‌یابد. و آرزو می‌کند، ای کاش میان او و آن (کارهای بد) فاصله‌ای دور بود، و الله شما را از (کیفر) خودش بر حذر می‌دارد، و (در عین حال) الله به بندگان مهربان است.

توضیح