وَاٰيَةٌ لَّهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِى الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِۙ ( يس: ٤١ )
Wa Aayatul lahum annaa hamalnaa zurriyatahum fil fulkil mashhoon
نشانهای (دیگر) برای آنان این است که فرزندانشان را بر کشتی پر بار سوار کردیم.
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِّنْ مِّثْلِهٖ مَا يَرْكَبُوْنَ ( يس: ٤٢ )
Wa khalaqnaa lahum mim-mislihee maa yarkaboon
و (مرکبهای دیگری) همانند آن برای آنها آفریدیم، که سوار میشوند.
وَاِنْ نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيْخَ لَهُمْ وَلَاهُمْ يُنْقَذُوْنَۙ ( يس: ٤٣ )
Wa in nashaa nughriqhum falaa sareekha lahum wa laa hum yunqazoon
و اگر بخواهیم آنها را غرق میکنیم، پس آنها را هیچ فریاد رسی نباشد، و نه آنها رهایی یابند.
اِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا اِلٰى حِيْنٍ ( يس: ٤٤ )
Illaa rahmatam minnaa wa mataa'an ilaa heen
مگر اینکه رحمتی از سوی ما (شامل حال آنها شود) و تا زمان معینی (از دنیا) بهره بگیرند.
وَاِذَا قِيْلَ لَهُمُ اتَّقُوْا مَا بَيْنَ اَيْدِيْكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُوْنَ ( يس: ٤٥ )
Wa izaa qeela lahumuttaqoo maa baina aideekum wa maa khalfakum la'allakum turhamoon
و هنگامیکه به آنها گفته شود: «از آنچه پیش روی شماست، و از آنچه پشت سر شماست، بترسید، شاید مورد رحمت قرار گیرید» (اعراض میکنند).
وَمَا تَأْتِيْهِمْ مِّنْ اٰيَةٍ مِّنْ اٰيٰتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوْا عَنْهَا مُعْرِضِيْنَ ( يس: ٤٦ )
Wa maa taateehim min aayatim min ayataati Rabbihim illaa kaanoo 'anhaa mu'rideen
و هیچ آیهای از آیات پروردگارشان برای آنها نیاید مگر آنکه از آن روی بگردانند.
وَاِذَا قِيْلَ لَهُمْ اَنْفِقُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ ۙقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لِلَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَنُطْعِمُ مَنْ لَّوْ يَشَاۤءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهٗٓ ۖاِنْ اَنْتُمْ اِلَّا فِيْ ضَلٰلٍ مُّبِيْنٍ ( يس: ٤٧ )
Wa izaa qeela lahum anfiqoo mimmaa razaqakumul laahu qaalal lazeena kafaroo lillazeena aamanooo anut'imu mal-law yashaaa'ul laahu at'amahooo in antum illaa fee dalaalim mubeen
و هنگامیکه به آنها گفته شود: از آنچه الله به شما روزی داده، انفاق کنید، کسانیکه کافر شدند، به کسانیکه ایمان آوردند میگویند: آیا ما کسی را طعام بدهیم که اگر الله میخواست، (خود) به او طعام میداد و شما جز در گمراهی آشکار نیستید.
وَيَقُوْلُوْنَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِيْنَ ( يس: ٤٨ )
Wa yaqooloona mataa haazal wa'du in kuntum saadiqeen
و میگویند: «اگر راست میگویید، این وعده (عذاب) کی خواهد بود؟!»
مَا يَنْظُرُوْنَ اِلَّا صَيْحَةً وَّاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُوْنَ ( يس: ٤٩ )
Maa yanzuroona illaa saihatanw waahidatan taa khuzuhum wa hum yakhissimoon
آنها جز انتظار یک بانگ مرگبار نمیکشند، که آنها را فرو گیرد در حالیکه سرگرم جدال (و دشمنی) هستند.
فَلَا يَسْتَطِيْعُوْنَ تَوْصِيَةً وَّلَآ اِلٰٓى اَهْلِهِمْ يَرْجِعُوْنَ ࣖ ( يس: ٥٠ )
Falaa yastatee'oona taw siyatanw-wa laaa ilaaa ahlihim yarji'oon
پس (در آن وقت) نمیتوانند وصیتی کنند، و نه به سوی خانوادۀ خود باز گردند.