قَالَ فَأْتِ بِهٖٓ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِيْنَ ( الشعراء: ٣١ )
Ai tha: “Sille pra, nëse thua të vërtetën?”
فَاَلْقٰى عَصَاهُ فَاِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِيْنٌ ۚ ( الشعراء: ٣٢ )
Atëherë, (Musai) e hodhi shkopin e vet, i cili u shndërrua në gjarpër të vërtetë
وَنَزَعَ يَدَهٗ فَاِذَا هِيَ بَيْضَاۤءُ لِلنّٰظِرِيْنَ ࣖ ( الشعراء: ٣٣ )
Nxori dorën prej xhepit, kur qe, ajo në sy të shikuesve flakëronte nga bardhësia
قَالَ لِلْمَلَاِ حَوْلَهٗٓ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِيْمٌ ۙ ( الشعراء: ٣٤ )
(faraoni) Parisë që e rrethonte, u tha: “Vërtet, ky qenka magjistar shumë i aftë!”
يُّرِيْدُ اَنْ يُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ بِسِحْرِهٖۖ فَمَاذَا تَأْمُرُوْنَ ( الشعراء: ٣٥ )
Që me magjinë e vet dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, e ç’më propozoni mua
قَالُوْٓا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَابْعَثْ فِى الْمَدَاۤىِٕنِ حٰشِرِيْنَ ۙ ( الشعراء: ٣٦ )
(Paria) Shtyje atë dhe vëlain e tij (çështjen e tyre) për më vonë, e ti dërgo nëpër qytete tubues
يَأْتُوْكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيْمٍ ( الشعراء: ٣٧ )
Që t’i sjellin të gjithë magjistarët e dijshëm këtu
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيْقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُوْمٍ ۙ ( الشعراء: ٣٨ )
Dhe, magjistarët u tubuan në kohën e ditës së caktuar
وَّقِيْلَ لِلنَّاسِ هَلْ اَنْتُمْ مُّجْتَمِعُوْنَ ۙ ( الشعراء: ٣٩ )
Edhe popullit iu tha: “Ejani e tubohuni
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ اِنْ كَانُوْا هُمُ الْغٰلِبِيْنَ ( الشعراء: ٤٠ )
Ashtu që t’i përkrahin magjistarët, nëse ata triumfojnë”