Skip to main content

تِلْكَ اُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَّا كَسَبْتُمْ ۚ وَلَا تُسْـَٔلُوْنَ عَمَّا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ ࣖ ۔  ( البقرة: ١٤١ )

تِلْكَ
آن
أُمَّةٌ
گروهي
قَدْ
البته
خَلَتْۖ
درگذشته‌اند
لَهَا
براي آن‌ها
مَا
آن چه
كَسَبَتْ
به دست آوردند
وَلَكُم
و براي شما
مَّا
آن چه
كَسَبْتُمْۖ
به دست مي‌آوريد
وَلَا
و بازخواست نمي‌شويد
تُسْـَٔلُونَ
و بازخواست نمي‌شويد
عَمَّا
از آن چه
كَانُوا۟
انجام مي‌دهند
يَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهند

Tilka ummatun qad khalat lahaa maa kasabat wa lakum maa kasabtum wa laa tus'aloona 'ammaa kaano ya'maloo

(به هر حال) آن‌ها امتی بودند که در گذشتند، برای ایشان است آنچه بدست آورده‌اند، و برای شماست آنچه به دست آورده‌اید، و از آنچه آنان می‌کرده‌اند شما پرسیده نمی‌شوید.

توضیح

۞ سَيَقُوْلُ السُّفَهَاۤءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلّٰىهُمْ عَنْ قِبْلَتِهِمُ الَّتِيْ كَانُوْا عَلَيْهَا ۗ قُلْ لِّلّٰهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُۗ يَهْدِيْ مَنْ يَّشَاۤءُ اِلٰى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍ   ( البقرة: ١٤٢ )

سَيَقُولُ
به زودي مي‌گويند
ٱلسُّفَهَآءُ
كم خردان
مِنَ
از
ٱلنَّاسِ
مردم
مَا
چه
وَلَّىٰهُمْ
برگرداند آنان را
عَن
از
قِبْلَتِهِمُ
قبله‌‌ي ايشان
ٱلَّتِى
كه
كَانُوا۟
بودند
عَلَيْهَاۚ
بر آن
قُل
بگو
لِّلَّهِ
براي خداوند
ٱلْمَشْرِقُ
مشرق
وَٱلْمَغْرِبُۚ
و مغرب
يَهْدِى
هدايت مي‌كند
مَن
هر كسي
يَشَآءُ
بخواهد
إِلَىٰ
به سوي
صِرَٰطٍ
راه
مُّسْتَقِيمٍ
راست

Sayaqoolus sufahaaa'u minan naasi maa wallaahum 'an Qiblatihimul latee kaanoo 'alaihaa; qulo lillaahil mashriqu walmaghrib; yahdee mai yashaaa'u ilaa Siraatim Mustaqeem

بزودی بی‌خردان از مردم می‌گویند: «چه چیز آن‌ها را از قبله شان که بر آن بودند باز گردانید؟» بگو: مشرق و مغرب از آن الله است هر کس را بخواهد به راه راست هدایت می‌کند.

توضیح

وَكَذٰلِكَ جَعَلْنٰكُمْ اُمَّةً وَّسَطًا لِّتَكُوْنُوْا شُهَدَاۤءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُوْنَ الرَّسُوْلُ عَلَيْكُمْ شَهِيْدًا ۗ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِيْ كُنْتَ عَلَيْهَآ اِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَّتَّبِعُ الرَّسُوْلَ مِمَّنْ يَّنْقَلِبُ عَلٰى عَقِبَيْهِۗ وَاِنْ كَانَتْ لَكَبِيْرَةً اِلَّا عَلَى الَّذِيْنَ هَدَى اللّٰهُ ۗوَمَا كَانَ اللّٰهُ لِيُضِيْعَ اِيْمَانَكُمْ ۗ اِنَّ اللّٰهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوْفٌ رَّحِيْمٌ   ( البقرة: ١٤٣ )

وَكَذَٰلِكَ
و اين چنين
جَعَلْنَٰكُمْ
قرار داديم شما را
أُمَّةً
امتي
وَسَطًا
ميانه
لِّتَكُونُوا۟
تا باشيد
شُهَدَآءَ
گواهان
عَلَى
بر
ٱلنَّاسِ
مردم
وَيَكُونَ
و باشد
ٱلرَّسُولُ
پيامبر
عَلَيْكُمْ
بر شما
شَهِيدًاۗ
گواه
وَمَا
و قرار نداديم
جَعَلْنَا
و قرار نداديم
ٱلْقِبْلَةَ
آن قبله
ٱلَّتِى
كه
كُنتَ
بودي
عَلَيْهَآ
بر آن
إِلَّا
مگر
لِنَعْلَمَ
براي اين كه بشناسيم
مَن
كسي كه
يَتَّبِعُ
پيروي مي‌كند
ٱلرَّسُولَ
پيامبر
مِمَّن
از كسي كه
يَنقَلِبُ
بر مي‌گردد
عَلَىٰ
بر
عَقِبَيْهِۚ
گذشته‌اش
وَإِن
و اگر (چه)
كَانَتْ
بود
لَكَبِيرَةً
قطعاً دشوار
إِلَّا
مگر
عَلَى
بر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
هَدَى
هدايت كرد
ٱللَّهُۗ
خداوند
وَمَا
و نبود
كَانَ
و نبود
ٱللَّهُ
خداوند
لِيُضِيعَ
براي (اين كه) تباه كند
إِيمَٰنَكُمْۚ
ايمان شما
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
بِٱلنَّاسِ
به مردم
لَرَءُوفٌ
قطعاً دلسوز
رَّحِيمٌ
مهربان

Wa kazaalika ja'alnaakum ummatanw wasatal litakoonoo shuhadaaa'a 'alan naasi wa yakoonar Rasoolu 'alaikum shaheedaa; wa maa ja'alnal qiblatal latee kunta 'alaihaaa illaa lina'lama mai yattabi'ur Rasoola mimmai yanqalibu 'alaa 'aqibayh; wa in kaanat lakabeeratan illaa 'alal lazeena hadal laah; wa maa kaanal laahu liyudee'a eemaanakum; innal laaha binnaasi la Ra'oofur Raheem

و همچنین شما را امت میانه قرار دادیم، تا بر مردم گواه باشید، و پیامبر هم بر شما گواه باشد، و ما آن قبله‌ای را که بر آن بودی (قبله) قرار دادیم. مگر برای اینکه بدانیم کسی را که از پیامبر پیروی می‌نماید از کسی‌که بر پاشنه‌های خود به عقب باز می‌گردد. و اگر چه این (حکم) جز بر کسانی‌که الله آن‌ها را هدایت کرده دشوار است. و الله هرگز ایمان (= نماز) شما را ضایع نمی‌گرداند، همانا الله نسبت به مردم رؤوف مهربان است.

توضیح

قَدْ نَرٰى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِى السَّمَاۤءِۚ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضٰىهَا ۖ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۗ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوْا وُجُوْهَكُمْ شَطْرَهٗ ۗ وَاِنَّ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ لَيَعْلَمُوْنَ اَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّهِمْ ۗ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُوْنَ  ( البقرة: ١٤٤ )

قَدْ
البته
نَرَىٰ
مي‌بينيم
تَقَلُّبَ
گردش
وَجْهِكَ
رويت
فِى
در
ٱلسَّمَآءِۖ
آسمان
فَلَنُوَلِّيَنَّكَ
پس قطعاً بر مي‌گردانيم تو را
قِبْلَةً
قبله‌اي
تَرْضَىٰهَاۚ
خشنود شوي از آن
فَوَلِّ
پس بگردان
وَجْهَكَ
رويت
شَطْرَ
به سوي
ٱلْمَسْجِدِ
مسجد الحرام
ٱلْحَرَامِۚ
مسجد الحرام
وَحَيْثُ
و هر جا
مَا
كه
كُنتُمْ
باشيد
فَوَلُّوا۟
پس بگردانيد
وُجُوهَكُمْ
رويتان
شَطْرَهُۥۗ
به سوي آن
وَإِنَّ
و همانا
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أُوتُوا۟
به آن‌ها داده شد
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب (الهي)
لَيَعْلَمُونَ
قطعاً مي‌دانند
أَنَّهُ
همانا آن
ٱلْحَقُّ
حقيقت
مِن
از جانب
رَّبِّهِمْۗ
پروردگارشان
وَمَا
و نيست
ٱللَّهُ
خداوند
بِغَٰفِلٍ
غافل
عَمَّا
از آن چه
يَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهند

Qad naraa taqalluba wajhika fis samaaa'i fala nuwalliyannaka qiblatan tardaahaa; fawalli wajhaka shatral Masjidil haaraam; wa haisu maa kuntum fawalloo wujoohakum shatrah; wa innal lazeena ootul Kitaaba laya'lamoona annahul haqqu mir Rabbihim; wa mal laahu bighaafilin 'ammaa ya'maloon

به تحقیق ما گرداندن روی تو را به (سوی) آسمان می‌بینیم، اکنون تو را به (سوی) قبله‌ای که به آن خشنود شوی باز می‌گردانیم، پس روی خود را به سوی مسجد الحرام کن، و هر جا باشید، روی خود را به سوی آن بگردانید، و کسانی‌که کتاب (آسمانی) به آن‌ها داده شد، بخوبی می‌دانند این (تغییر قبله) حق است (و) از جانب پروردگارشان می‌باشد، و الله از آنچه می‌کنند؛ غافل نیست.

توضیح

وَلَىِٕنْ اَتَيْتَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ بِكُلِّ اٰيَةٍ مَّا تَبِعُوْا قِبْلَتَكَ ۚ وَمَآ اَنْتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَمَا بَعْضُهُمْ بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍۗ وَلَىِٕنِ اتَّبَعْتَ اَهْوَاۤءَهُمْ مِّنْۢ بَعْدِ مَاجَاۤءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ اِنَّكَ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِيْنَ ۘ   ( البقرة: ١٤٥ )

وَلَئِنْ
و قطعاً اگر
أَتَيْتَ
بياوري
ٱلَّذِينَ
كساني كه
أُوتُوا۟
به آن‌ها داده شد
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب (الهي)
بِكُلِّ
به هر
ءَايَةٍ
نشانه‌اي
مَّا
پيروي نمي‌كنند
تَبِعُوا۟
پيروي نمي‌كنند
قِبْلَتَكَۚ
قبله‌ي تو
وَمَآ
و نيستي
أَنتَ
تو
بِتَابِعٍ
پيرو
قِبْلَتَهُمْۚ
قبله‌ي آنان
وَمَا
و نيستند
بَعْضُهُم
بعضي از آن‌ها
بِتَابِعٍ
پيرو
قِبْلَةَ
قبله
بَعْضٍۚ
ديگري
وَلَئِنِ
و قطعاً اگر
ٱتَّبَعْتَ
پيروي كني
أَهْوَآءَهُم
هوس‌هايشان
مِّنۢ
از
بَعْدِ
بعد
مَا
آن چه
جَآءَكَ
آمد (براي) تو
مِنَ
از
ٱلْعِلْمِۙ
علم
إِنَّكَ
همانا تو
إِذًا
در اين صورت
لَّمِنَ
قطعاً از
ٱلظَّٰلِمِينَ
ستمكاران

Wa la'in ataital lazeena ootul kitaaba bikulli aayatim maa tabi'oo Qiblatak; wa maaa anta bitaabi'in Qiblatahum; wa maa ba'duhum bitaabi''in Qiblata ba'd; wa la'init taba'ta ahwaaa;ahum mim ba'di maa jaaa'aka minal 'ilmi innaka izal laminaz zaalimeen

و اگر برای آنان که کتاب بدیشان داده شده، هر گونه نشانه و (حجتی) بیاوری، از قبله تو پیروی نمی‌کنند، و تو (نیز) از قبله آنان پیروی نخواهی کرد، و برخی از آنان هم قبله برخی دیگر پیروی نمی‌کنند. و اگر بعد از آنکه علم و دانش به تو رسیده است از خواسته‌ها و آرزوهای آنان پیروی کنی، در این صورت مسلماً از ستمکاران خواهی بود.

توضیح

اَلَّذِيْنَ اٰتَيْنٰهُمُ الْكِتٰبَ يَعْرِفُوْنَهٗ كَمَا يَعْرِفُوْنَ اَبْنَاۤءَهُمْ ۗ وَاِنَّ فَرِيْقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُوْنَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُوْنَ  ( البقرة: ١٤٦ )

ٱلَّذِينَ
كساني كه
ءَاتَيْنَٰهُمُ
به آن‌ها داديم
ٱلْكِتَٰبَ
كتاب (الهي)
يَعْرِفُونَهُۥ
مي‌شناسند او را
كَمَا
همان گونه كه
يَعْرِفُونَ
مي‌شناسند
أَبْنَآءَهُمْۖ
پسرانشان
وَإِنَّ
و همانا
فَرِيقًا
گروهي
مِّنْهُمْ
از آن‌ها
لَيَكْتُمُونَ
قطعاً پنهان مي‌كنند
ٱلْحَقَّ
حق
وَهُمْ
در حالي كه آنان
يَعْلَمُونَ
مي‌دانند

Allazeena aatainaahumul kitaaba ya'rifoonahoo kamaa ya'rifoona abnaaa'ahum wa inna fareeqam minhum layaktumoonal haqqa wa hum ya'lamoon

کسانی‌که به آنان کتاب (آسمانی) داده‌ایم او (پیامبر صلی الله علیه وسلم) را می‌شناسند، چنانکه فرزندان خود را می‌شناسند، و همانا گروهی از آنان در حالی‌که می‌دانند حق را کتمان می‌کنند.

توضیح

اَلْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ فَلَا تَكُوْنَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِيْنَ ࣖ  ( البقرة: ١٤٧ )

ٱلْحَقُّ
حق
مِن
از جانب
رَّبِّكَۖ
پروردگار تو
فَلَا
پس قطعاً نباش
تَكُونَنَّ
پس قطعاً نباش
مِنَ
از
ٱلْمُمْتَرِينَ
ترديد كنندگان

Alhaqqu mir Rabbika falaa takoonana minal mumtareen

حق از جانب پروردگار تو است، پس هرگز از شک کنندگان مباش.

توضیح

وَلِكُلٍّ وِّجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيْهَا فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرٰتِۗ اَيْنَ مَا تَكُوْنُوْا يَأْتِ بِكُمُ اللّٰهُ جَمِيْعًا ۗ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ   ( البقرة: ١٤٨ )

وَلِكُلٍّ
و براي همه
وِجْهَةٌ
جهتي
هُوَ
او
مُوَلِّيهَاۖ
گرداننده‌ي آن
فَٱسْتَبِقُوا۟
پس پيشي گيريد (در)
ٱلْخَيْرَٰتِۚ
كارهاي نيك
أَيْنَ
هر جا كه
مَا
هر جا كه
تَكُونُوا۟
باشيد
يَأْتِ
مي‌آورد شما را
بِكُمُ
مي‌آورد شما را
ٱللَّهُ
خداوند
جَمِيعًاۚ
همگي
إِنَّ
همانا
ٱللَّهَ
خداوند
عَلَىٰ
بر
كُلِّ
هر
شَىْءٍ
چيزي
قَدِيرٌ
توانا

Wa likullinw wijhatun huwa muwalleehaa fastabiqul khairaat; ayna maa takoonoo yaati bikumullaahu jamee'aa; innal laaha 'alaa kulli shai'in qadeer

و برای هر یک جهتی است که (هنگام نماز) بدان رو می‌کند پس در نیکی‌ها بر یکدیگر سبقت بگیرید. هر جا که باشید، الله همه شما را حاضر می‌کند، همانا الله بر هر چیزی تواناست.

توضیح

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۗ وَاِنَّهٗ لَلْحَقُّ مِنْ رَّبِّكَ ۗ وَمَا اللّٰهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُوْنَ  ( البقرة: ١٤٩ )

وَمِنْ
و از
حَيْثُ
هرجا
خَرَجْتَ
خارج شدي
فَوَلِّ
پس بگردان
وَجْهَكَ
رويت
شَطْرَ
به سوي
ٱلْمَسْجِدِ
مسجد الحرام
ٱلْحَرَامِۖ
مسجد الحرام
وَإِنَّهُۥ
و همانا آن
لَلْحَقُّ
قطعاً حق
مِن
از جانب
رَّبِّكَۗ
پروردگارت
وَمَا
و نيست
ٱللَّهُ
خداوند
بِغَٰفِلٍ
غافل
عَمَّا
از آن چه
تَعْمَلُونَ
انجام مي‌دهيد

Wa min haisu kharajta fawalli wajhaka shatral Masjidil Haraami wa innahoo lalhaqqu mir Rabbik; wa mallaahu bighaafilin 'ammaa ta'maloon

و از هر جا که بیرون شدی، پس (به هنگام نماز) روی خود را بسوی مسجد الحرام کن. و بدرستی که این (رو کردنت) حقی از جانب پروردگارت است و الله از آنچه می‌کنید غافل نیست.

توضیح

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۗ وَحَيْثُ مَا كُنْتُمْ فَوَلُّوْا وُجُوْهَكُمْ شَطْرَهٗ ۙ لِئَلَّا يَكُوْنَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ اِلَّا الَّذِيْنَ ظَلَمُوْا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِيْ وَلِاُتِمَّ نِعْمَتِيْ عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُوْنَۙ  ( البقرة: ١٥٠ )

وَمِنْ
و از
حَيْثُ
هرجا
خَرَجْتَ
خارج شدي
فَوَلِّ
پس بگردان
وَجْهَكَ
رويت
شَطْرَ
به سوي
ٱلْمَسْجِدِ
مسجد الحرام
ٱلْحَرَامِۚ
مسجد الحرام
وَحَيْثُ
و هر جا
مَا
كه
كُنتُمْ
باشيد
فَوَلُّوا۟
پس بگردانيد
وُجُوهَكُمْ
رويتان
شَطْرَهُۥ
به سوي آن
لِئَلَّا
براي اين كه نباشد
يَكُونَ
براي اين كه نباشد
لِلنَّاسِ
براي مردم
عَلَيْكُمْ
بر (ضدّ) شما
حُجَّةٌ
دليلي
إِلَّا
مگر
ٱلَّذِينَ
كساني كه
ظَلَمُوا۟
ستم كردند
مِنْهُمْ
از آن‌ها
فَلَا
پس از آنان نترسيد
تَخْشَوْهُمْ
پس از آنان نترسيد
وَٱخْشَوْنِى
و از من بترسيد
وَلِأُتِمَّ
و براي اين كه تمام كنم
نِعْمَتِى
نعمتم
عَلَيْكُمْ
بر شما
وَلَعَلَّكُمْ
و شايد (كه) شما
تَهْتَدُونَ
هدايت يابيد

Wa min haisu kharajta fawalli wajhaka shatral Masjidil Haraam; wa haisu maa kuntum fawalloo wujoohakum shatrahoo li'allaa yakoona linnaasi 'alaikum hujjatun illal lazeena zalamoo minhum falaa takhshawhum wakhshawnee wa liutimma ni'matee 'alaikum wa la'allakum tahtadoon

و از هر جا که بیرون شدی پس روی خود را بسوی مسجد الحرام کن، و (ای مؤمنان) هر جا که بودید روی خود را به سوی آن کنید، تا مردم؛- جز کسانی از ایشان که ستم کردند - بر شما حجتی نداشته باشند. پس از آن‌ها نترسید، و از من بترسید، و تا نعمت خود را بر شما تمام کنم، و باشد که هدایت شوید.

توضیح