قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۗ اَلَا يَتَّقُوْنَ ( الشعراء: ١١ )
''ഫറവോന്റെ ജനത്തിലേക്ക്; എന്നിട്ട് ചോദിക്കൂ, അവര് സൂക്ഷ്മത പാലിക്കുന്നില്ലേയെന്ന്.''
قَالَ رَبِّ اِنِّيْٓ اَخَافُ اَنْ يُّكَذِّبُوْنِ ۗ ( الشعراء: ١٢ )
മൂസ പറഞ്ഞു: ''എന്റെ നാഥാ, അവരെന്നെ തള്ളിപ്പറയുമെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.
وَيَضِيْقُ صَدْرِيْ وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِيْ فَاَرْسِلْ اِلٰى هٰرُوْنَ ( الشعراء: ١٣ )
''എന്റെ ഹൃദയം ഞെരുങ്ങിപ്പോകുന്നു. എന്റെ നാവിന് സംസാരവൈഭവമില്ല. അതിനാല് നീ ഹാറൂന്ന് സന്ദേശമയച്ചാലും.
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ يَّقْتُلُوْنِ ۚ ( الشعراء: ١٤ )
''അവര്ക്കാണെങ്കില് എന്റെ പേരില് ഒരു കുറ്റാരോപണവുമുണ്ട്. അതിനാലവരെന്നെ കൊന്നുകളയുമോയെന്ന് ഞാന് ഭയപ്പെടുന്നു.''
قَالَ كَلَّاۚ فَاذْهَبَا بِاٰيٰتِنَآ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۙ ( الشعراء: ١٥ )
അല്ലാഹു പറഞ്ഞു: ''ഒരിക്കലുമില്ല. അതിനാല് നിങ്ങളിരുവരും നമ്മുടെ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങളുമായി പോവുക. തീര്ച്ചയായും നിങ്ങളോടൊപ്പം എല്ലാം കേള്ക്കുന്നവനായി നാമുണ്ട്.
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَآ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۙ ( الشعراء: ١٦ )
''അങ്ങനെ നിങ്ങളിരുവരും ഫറവോന്റെ അടുത്തുചെന്ന് പറയുക: 'തീര്ച്ചയായും ഞങ്ങള് പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ ദൂതന്മാരാണ്.
اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ ۗ ( الشعراء: ١٧ )
'ഇസ്രയേല് മക്കളെ ഞങ്ങളോടൊപ്പമയക്കണമെന്നതാണ് ദൈവശാസന.''
قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِيْنَا وَلِيْدًا وَّلَبِثْتَ فِيْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِيْنَ ۗ ( الشعراء: ١٨ )
ഫറവോന് പറഞ്ഞു: ''കുട്ടിയായിരിക്കെ ഞങ്ങള് നിന്നെ ഞങ്ങളോടൊപ്പം വളര്ത്തിയില്ലേ? നിന്റെ ആയുസ്സില് കുറേകാലം ഞങ്ങളോടൊപ്പമാണല്ലോ നീ കഴിച്ചുകൂട്ടിയത്.
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِيْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِيْنَ ( الشعراء: ١٩ )
പിന്നെ നീ ചെയ്ത ആ കൃത്യം നീ ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്. നീ തീരേ നന്ദികെട്ടവന് തന്നെ.''
قَالَ فَعَلْتُهَآ اِذًا وَّاَنَا۠ مِنَ الضَّاۤلِّيْنَ ( الشعراء: ٢٠ )
മൂസ പറഞ്ഞു: ''അന്ന് ഞാനതു അറിവില്ലായ്മയാല് ചെയ്തതായിരുന്നു.