۞ قَالُوْٓا اَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْاَرْذَلُوْنَ ۗ ( الشعراء: ١١١ )
Ata thanë: “E si të besojmë ty, kur ty të besojnë të ultit?”
قَالَ وَمَا عِلْمِيْ بِمَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١١٢ )
Ai tha: “Unë nuk dijë se ç’punuan ata (që ju u thoni të ulët)”
اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰى رَبِّيْ لَوْ تَشْعُرُوْنَ ۚ ( الشعراء: ١١٣ )
Përgjegjësia e tyre, nëse kuptoni, është vetëm para Zotit tim
وَمَآ اَنَا۠ بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۚ ( الشعراء: ١١٤ )
E unë nuk do t’i përzë besimtarët
اِنْ اَنَا۠ اِلَّا نَذِيْرٌ مُّبِيْنٌ ۗ ( الشعراء: ١١٥ )
Unë nuk jamë tjetër, por vetëm sa t’u tërheq vërejtjen haptas
قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ تَنْتَهِ يٰنُوْحُ لَتَكُوْنَنَّ مِنَ الْمَرْجُوْمِيْنَۗ ( الشعراء: ١١٦ )
Ata i thanë: “O Nuh! Nëse nuk heq dorë (nga ajo që mëson), do të gurëzohesh (do të mbytesh me gurë)”
قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْمِيْ كَذَّبُوْنِۖ ( الشعراء: ١١٧ )
Ai tha: “O Zoti im, populli im më pandeh gënjeshtar
فَافْتَحْ بَيْنِيْ وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَّنَجِّنِيْ وَمَنْ مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ ( الشعراء: ١١٨ )
Pra Ti me drejtësinë tënde gjyko ndërmjet meje dhe atyre dhe më shpëto mua dhe besimtarët që janë me mua!”
فَاَنْجَيْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ فِى الْفُلْكِ الْمَشْحُوْنِ ( الشعراء: ١١٩ )
Andaj Ne e shpëtuam atë dhe të gjithë ata që ishin me të në anijen e mbushur plot
ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبٰقِيْنَ ( الشعراء: ١٢٠ )
Mandej i mbytëm në ujë ata që betën pas tyre