Skip to main content

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۗ اَلَا يَتَّقُوْنَ   ( الشعراء: ١١ )

qawma
قَوْمَ
populli
fir'ʿawna
فِرْعَوْنَۚ
i Faraonit
alā
أَلَا
A nuk
yattaqūna
يَتَّقُونَ
kanë dro (Allahun)

Populli i faraonit, a nuk janë duke u frikësuar (dënimit)

Tefsir

قَالَ رَبِّ اِنِّيْٓ اَخَافُ اَنْ يُّكَذِّبُوْنِ ۗ  ( الشعراء: ١٢ )

qāla
قَالَ
Ai tha
rabbi
رَبِّ
Zoti im
innī
إِنِّىٓ
unë
akhāfu
أَخَافُ
frikësohem
an
أَن
se
yukadhibūni
يُكَذِّبُونِ
ata më përgënjeshtrojnë

Ai (Musai) tha: “Zoti im, kam frikë se do të trajtojnë si gënjeshtarë

Tefsir

وَيَضِيْقُ صَدْرِيْ وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِيْ فَاَرْسِلْ اِلٰى هٰرُوْنَ   ( الشعراء: ١٣ )

wayaḍīqu
وَيَضِيقُ
dhe shtrëngohet
ṣadrī
صَدْرِى
gjoksi im
walā
وَلَا
e nuk
yanṭaliqu
يَنطَلِقُ
çlirohet
lisānī
لِسَانِى
gjuha ime
fa-arsil
فَأَرْسِلْ
prandaj dërgo
ilā
إِلَىٰ
te
hārūna
هَٰرُونَ
Haruni (pejgamberinë)

Do të më shtrëngohet krahrori (shpirti) im dhe nuk do të më leshohet gjuha ime (të flas rrjedhshëm), anaj dërgoje (bëre pejgamber) Harunin

Tefsir

وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْۢبٌ فَاَخَافُ اَنْ يَّقْتُلُوْنِ ۚ  ( الشعراء: ١٤ )

walahum
وَلَهُمْ
Dhe ata kanë
ʿalayya
عَلَىَّ
ndaj meje
dhanbun
ذَنۢبٌ
një (akuzë) krim
fa-akhāfu
فَأَخَافُ
prandaj, kam frikë
an
أَن
se
yaqtulūni
يَقْتُلُونِ
më mbysin

Madje unë kam një faj ndaj tyre, e kam frikë se do të më mbysin (për hakmarrje)!”

Tefsir

قَالَ كَلَّاۚ فَاذْهَبَا بِاٰيٰتِنَآ اِنَّا مَعَكُمْ مُّسْتَمِعُوْنَ ۙ   ( الشعراء: ١٥ )

qāla
قَالَ
Ai tha
kallā
كَلَّاۖ
kurrsesi
fa-idh'habā
فَٱذْهَبَا
por, shkoni ju të dy
biāyātinā
بِـَٔايَٰتِنَآۖ
me ajetet Tona
innā
إِنَّا
padyshim, Ne
maʿakum
مَعَكُم
(jemi) me juve
mus'tamiʿūna
مُّسْتَمِعُونَ
duke dëgjuar

Ai (All-llahu) tha: “Kurrsesi (nuk do të mbysin), po shkoni ju të dy me argumentet Tona. Ne jemi me ju vështrues tuaj (ju dëgjojmë dhe ju ndihmojmë)

Tefsir

فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُوْلَآ اِنَّا رَسُوْلُ رَبِّ الْعٰلَمِيْنَ ۙ  ( الشعراء: ١٦ )

fatiyā
فَأْتِيَا
shkoni të dy
fir'ʿawna
فِرْعَوْنَ
te Faraoni
faqūlā
فَقُولَآ
e thoni
innā
إِنَّا
padyshim, ne
rasūlu
رَسُولُ
(jemi) të dërguarit
rabbi
رَبِّ
e Zotit
l-ʿālamīna
ٱلْعَٰلَمِينَ
të botëve

Shkoni dhe faraonit thoni: “Ne jemi të dërguar nga Zoti i të gjitha botëve

Tefsir

اَنْ اَرْسِلْ مَعَنَا بَنِيْٓ اِسْرَاۤءِيْلَ ۗ   ( الشعراء: ١٧ )

an
أَنْ
(që) të
arsil
أَرْسِلْ
lëshosh
maʿanā
مَعَنَا
me ne
banī
بَنِىٓ
Benu
is'rāīla
إِسْرَٰٓءِيلَ
Israilët

T’i lejosh beni israilët të vijnë me ne!”

Tefsir

قَالَ اَلَمْ نُرَبِّكَ فِيْنَا وَلِيْدًا وَّلَبِثْتَ فِيْنَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِيْنَ ۗ   ( الشعراء: ١٨ )

qāla
قَالَ
Ai tha
alam
أَلَمْ
a nuk
nurabbika
نُرَبِّكَ
të rritëm ty
fīnā
فِينَا
mes nesh
walīdan
وَلِيدًا
si fëmijë
walabith'ta
وَلَبِثْتَ
dhe qëndrove
fīnā
فِينَا
mes nesh
min
مِنْ
disa
ʿumurika
عُمُرِكَ
(nga) jeta jote
sinīna
سِنِينَ
vite

Ai (faraoni) tha: “A nuk të rritëm ty si fëmijë në mesin e tonë, ku i kalove disa vjet të jetës sate

Tefsir

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِيْ فَعَلْتَ وَاَنْتَ مِنَ الْكٰفِرِيْنَ   ( الشعراء: ١٩ )

wafaʿalta
وَفَعَلْتَ
dhe e bëre
faʿlataka
فَعْلَتَكَ
punën tënde
allatī
ٱلَّتِى
të cilën
faʿalta
فَعَلْتَ
e bëre
wa-anta
وَأَنتَ
dhe ti (je)
mina
مِنَ
prej
l-kāfirīna
ٱلْكَٰفِرِينَ
mohuesve

Dhe ti e bëre atë punën tënde që e bëre, prra ti je mohues (i të mirave që t’i bëmë)

Tefsir

قَالَ فَعَلْتُهَآ اِذًا وَّاَنَا۠ مِنَ الضَّاۤلِّيْنَ   ( الشعراء: ٢٠ )

qāla
قَالَ
Ai tha
faʿaltuhā
فَعَلْتُهَآ
e bëra atë
idhan
إِذًا
atëherë
wa-anā
وَأَنَا۠
dhe unë
mina
مِنَ
(isha) prej
l-ḍālīna
ٱلضَّآلِّينَ
të humburve

(Musai) Tha: “E bëra atë, atëherë kur isha i pavetëdijshëm

Tefsir